محبوبه کاظمی:
جای «شبکه تلویزیونی گردشگری» خالیست
محبوبه کاظمی خبرهایی تازه از ایده هنرگردی روستایی و تأمین زیرساختهای گردشگری هنری ارائه داد. مدیر گالری «ترانهباران» از انتخاب البرز مرکزی بهعنوانِ پایلوت طرح هنرگردی روستایی خبر داد و گفت: «این مقصد، 100 روستا را شامل میشود که سرمایهگذاری در آن، فعالیت اقتصادی زودبازدهای دارد؛ زیرا منطقه مذکور، پتانسیلهای لازم برای شروع هنرگردی روستایی را داراست». کاظمی درادامه یادآوری کرد که شنیده است؛ مسیر گردشگری البرز مرکزی شامل سراوان، سیاهکل، دیلمان، رستمآباد و ... طی یک همکاری بین وزارت کار، سازمان ملل، یونیدو (سازمان توسعه صنعتی ملل متحد) و بخش خصوصی، مطالعه و پتانسیلهای گردشگری هنری آن چشمگیر ارزیابی شده است. وی خاطرنشان کرد: «وقتی از هنرگردی روستایی سخن بهمیان میآید؛ باید به بُعد هنری آن نیز توجه شود و بحث گردشگری آنهم مدِنظر قرار گیرد. خود گردشگری شامل اجزای مختلف است که باید بحث اقامت، غذا، خرید، جاده و حملونقل آن پیشبینی شده باشد». کاظمی با ضروری خواندن وجود موزههای میراث روستایی برای اشاعه طرح هنرگردی روستایی گفت: «باید موزههایی با رسالتهای آموزشی و پژوهشی تعریف کرد تا به گسترش فرهنگ کمک کند. قرار نیست یک شیء موزهای در محل موزه بهفروش برسد اما از تأثیرات رسانهای اعتبار موزه میتوان درجهتِ فروش سایر محصولات فرهنگی بهرهمند شد». مدیر گالری «ترانهباران» درخصوصِ نحوه عملیاتیشدن طرح گفت: «اجراییشدن این طرح، منوط به طراحی و مشخصشدن مدلها و طرح کسبوکار است. این مراحل باید بگذرد تا توجیه اقتصادی و نیاز سرمایهگذاری مشخص شود. مثلاً پساز سرمایه اولیه که باید وجود داشته باشد، بحث زمینی که برای ایجاد اقامتگاه یا موزههای میراث روستاییست و مسئله مالکیت خصوصی یا دولتیبودن آن، اهمیت ویژهای دارد». او یادآوری کرد: «تا سال ۱۴۰۴ ورود 20میلیوننفر گردشگر به ایران پیشبینی شده است. باید برنامهریزی انجام شود تا بخشی از این افراد با هدف گردشگری هنری به کشورمان سفر کنند؛ بهنحویکه انگیزه سفر آنها هنر باشد. مثلاً گردشگران برای تماشای نمایشگاهی در موزه هنرهای معاصر تهران یا شرکت در حراجهای هنری یا حضور در جشنواره فیلم و موسیقی و تئاتر فجر به ایران سفر کنند؛ در اثنای این سفر است که گردشگر، از جاذبههای دیگر ایران هم دیدن خواهد کرد». وی افزود: «یکیاز طلاییترین کلیدهای توسعه اقتصادی در کشور، گردشگری هنریست؛ زیرا یکیاز راههای استفاده از محصولات و آثار هنری برای فروش و عرضه در دو وجه کاربردی و تزئینیست. تابهحال نیز اقداماتی ولو خُرد دراینراستا صورت گرفته است. درحالِحاضر، مذاکراتی صورت گرفته تا بتوان طرح را در روستاهای کشور بهطورِ جامع عملیاتی کرد. البته قرار نیست این طرح در همه کشور همزمان یا یکشکل اجرایی شود؛ بلکه براساسِ هر مقصد گردشگری، برنامهای خاص اجرا میشود. مثلاً. هنرگردی و گردشگری سیستان و بلوچستان، با گیلان و مازندران تفاوت دارد». او درعینِحال پیشنهاد داد که براساسِ این طرح، پایلوت نمونه گردشگری هنری در تهران ایجاد و فضایی برای آن طراحی شود که معماری، فضا، طراحیها و الهمانهای آن کاملاً هنری باشد. وی افزود: «از جمله سازمانهای ذیربط مؤثر در انجام این طرح، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان میراث فرهنگی، گردشگری، میراث فرهنگی، تبلیغات اسلامی، فرهنگ و ارتباطات اسلامی و البته وزارت امور خارجه است». وی درپایان پیشنهاد داد: «رسانه ملی، راهاندازی شبکه گردشگری را بررسی کند؛ اگر تئوری نجات اقتصاد کشور ازطریقِ توریسم، وفاق ملیست؛ کار رسانهای گسترده و هوشمندانه، اصلیترین زیرساخت است. بهنظرم ضرورت امر و غفلت تاریخی که بدان دچاریم، بهمیزانیست که حتی اگر 24ساعته هم درباره گردشگری برنامه تولید و پخش شود، باز عقبیم».