مهدی افضلی آغازگر این نشست صمیمانه بود. او گفت که مدتی‌ست گلایه‌های متعددی درخصوصِ کمبود برخی مواد اولیه خلق آثار هنری را می‌شنوم؛ به‌موازاتِ آن، مدت‌هاست که درباره نهادینه‌شدن همکاری‌های هنر و صنعت سلسله نشست‌هایی را برگزار می‌کنیم. ازسویی، از تمایل جدی وزیر محترم صمت برای همکاری با جامعه هنری باخبر شده‌ام. ازاین‌رو، در فرصت کوتاهی که دست داد، این نشست را هماهنگ کردیم تا مقدمه‌ای برای همکاری‌ها و نشست‌های بعدی باشد. وی تأکید کرد: «تجربه جهانی می‌گوید که هنر و صنعت، پیوندی دیرین باهم دارند و کشورهای توسعه‌یافته از قدرت هنر بهره‌های بسیار می‌برند. ضروری‌ست تا در ایران هم زمینه‌های تعامل هرچه‌بیشتر این دو مؤلفه زیرساختی فراهم شود». مدیرعامل مؤسسه توسعه هنرهای معاصر افزود: «خوشبختانه سال‌هاست که ورزش از موهبت حمایت‌های توسعه بخش صنایع بزرگ بهره‌مند شده است؛ اگر درصد کوچکی از این حمایت‌ها به عرصه هنر اختصاص یابد، هم گام‌هایی بزرگ در اعتلای هنر ایران برداشته می‌شود و هم صنایع ایران بر بلندای فرهنگ توانمندتر و کارآمدتر جلوه می‌کند».
اسماعیل آذر؛ شاعر شناخته‌شده، خواهان نگاه حمایتی صنایع از ادبیات ایران شد. او پیشنهاد داد که درپیِ ابراز نگرانی رهبر معظم انقلاب درخصوصِ وضعیت زبان فارسی، برنامه‌های اصولی ترویجی دراین‌باره با حمایت وزارت صمت تولید و اجرا شود.
حبیب‌الله صادقی؛ نقاش نیز سخنران بعدی این جلسه بود. او بااشاره‌به مشکل ممنوعیت واردات اقلام موردِنیاز هنرمندان تجسمی گفت: «متأسفانه شرایطی فراهم شده که هنرمندان تجسمی برای خلق آثار، با محدودیت جدی مواجه‌اند؛ یک تیوپ رنگ اکریلیک 480هزارتومان است و این برای هنرمندان؛ از اساتید تا جوانان، بسیار گران است. مدادهای هنر نایاب شده‌اند؛ زیرا با این استدلال که مداد در داخل تولید می‌شود، جلوی واردات این اقلام گرفته شده؛ درحالی‌که در دنیا حدود 600نوع مداد وجود دارد و در داخل فقط مداد برای تحریر دانش‌آموزی تولید می‌شود؛ نه مدادهای هنری حرفه‌ای».
علی شیرازی؛ دیگر هنرمند تجسمی حاضر در این نشست بابیان‌اینکه در چندسالِ‌اخیر به‌همتِ گالری‌داران ایرانی و افرادی‌که عاشقانه کار کرده‌اند، اقتصاد هنر تکان خورده، گفت: «در دوره‌های اخیر، در حراج‌های هنری خارج‌ازکشور بخش اعظمی از آثار و هنرمندان شرکت‌کننده از ایران بوده و همچنان رکورد میزان فروش و بالاترین قیمت متعلق به هنرمندان ایرانی‌ست؛ درحالی‌که امروز هنرمندان کشورمان نمی‌توانند مواد اولیه کار خود را پیدا کنند». او افزود: «اگر کالایی نمونه ایرانی داشته باشد، ما اصلاً سراغ متریال خارجی نمی‌رویم؛ مانند جوهر خوشنویسی که اصلاً حتی مواد خارجی را هم امتحان نمی‌کنیم. درمورد نقاشی و رنگ‌های مورداستفاده اما هریک از هنرمندان به یک نوع رنگ خاص شناخته می‌شوند و ممکن نیست که آن‌را تغییر دهند. هنر ایران در منطقه شناخته شده؛ درحالی‌که ما الان از رقبای کوچک‌مان درحالِ جا ماندن هستیم».
سیف‌الله پویا راد؛ مؤسس «دوسالانه نقاشی دامون‌فر» نیز بااشاره‌به‌اینکه به‌عنوان اولین شرکت خصوصی به‌دلیلِ دغدغه شخصی، هفت دوره از این دوسالانه را برگزار کرده و تاکنون بیش از ۱۲هزار هنرمند جوان ازطریقِ این جشنواره به جامعه هنری معرفی شده‌اند، گفت: «امروز برای این آمده‌ام تا موضوع کمبود مواد مصرفی جامعه هنری را مطرح کنم. هزینه خرید این اقلام درمقایسه‌با ارزش‌افزوده آثار خلق‌شده ناچیز است. در ایران چهار تولیدکننده مداد داریم که تنها مداد محصلی تولید می‌کنند اما به‌اشتباه واردات مدادهای تخصصی هنری ممنوع شده و انواع مدادهای باکیفیت و بی‌کیفیت به‌صورت قاچاق وارد کشور می‌شود. امروز استدعا داریم که گشایشی دراین‌زمینه حاصل شود».
امیر راد؛ رئیس هیئت‌مدیره انجمن نقاشان ایران نیز بااشاره‌به‌اینکه کمبود مواد مصرفی تولید آثار هنری می‌تواند تبعات بدی برای کشور داشته باشد، گفت: «حوزه صنعت و هنر، از قرن ۱۹ همراهی و پویایی داشته‌اند و ما امیدواریم که این نشست، آغاز حرکت جدیدی دراین‌خصوص باشد». وی با ارائه پیشنهاداتی دراین‌خصوص گفت: «به‌واسطه حضور انجمن‌ها و خانه‌های هنری می‌توان به برگزاری جشنواره‌های هنری میان‌رشته‌ای صنعت و هنر فکر کرد. همچنین طراحی جوایز هنری یا برپایی جشنواره‌هایی در حوزه صنعت؛ مثلاً صنعت خودروسازی امکان‌پذیر است که می‌توان دراین‌خصوص کارگروهی را تعیین و موارد را بررسی کرد».
درادامه نشست، حمیدرضا نوربخش بااشاره‌به بضاعت محدود وزارت ارشاد در حمایت از فرهنگ و هنر افزود: «امکانات و فضاهای گسترده‌ای در مجموعه وزارت صنایع هست که می‌تواند حامی فرهنگ باشد. متأسفانه حتی در بخش‌هایی از زیرمجموعه شما که حامی رویدادهای هنری می‌شوند، هزینه را صرف کنسرت‌های پاپ و پرمخاطب می‌کند؛ درحالی‌که باید از موسیقی هویتی مانند ارکسترهای ملی و سمفونیک و موسیقی محلی حمایت کرد». مدیرعامل خانه موسیقی تأکید کرد که می‌توان آشتی دوسویه‌ای بین هنر و صنعت داشت؛ به‌طوری‌که هنر هم بتواند ابزاری درجهتِ دغدغه‌های این‌بخش مانند تولید ملی قرار گیرد.
شهرداد روحانی؛ رهبر ارکستر سمفونیک تهران نیز در سخنانی درخصوصِ مسائل حوزه موسیقی و فعالیت ارکستر سمفونیک توضیحاتی ارائه کرد. او سپس بااشاره‌به‌اینکه امکان همکاری ارکستر با بخش صنعت برای اجراهای موسیقی و ساخت قطعات سمفونیک وجود دارد، افزود: «25سال‌پیش در پروژه‌ای در آتن شرکت داشتم که ارکستر فیلارمونیک لندن قطعه‌ای را در آکروپولیس ضبط کرد. به‌اذعانِ سازمان جهانگردی یونان؛ پخش همین قطعه به‌صورتِ قابل‌توجهی میزان گردشگر این کشور را افزایش داده بود. سابقه این تجارب یا همکاری‌ها در دنیا وجود دارد و در ایران نیز قابل‌اجراست». او گفت: «موزیسین‌ها برای به‌روزرسانی سازهای خود این‌روزها در بازار با کمبود مواد حرفه‌ای مانند سیم ساز مواجه هستند».
محمد معتمدی؛ خواننده مطرح کشورمان نیز در این رویداد گفت: «موسیقی ما امروز مانند تجربه ۳۰سال‌پیش خانه‌های قدیمی در کاشان است که هنوز ارزش واقعی آن مشخص نشده است. اگر بخشی مانند صنعت به این موضوع توجه کرده و حمایت کند، یک سرمایه‌گذاری درجریان ایده‌آل فرهنگی‌ست که چندین‌سال‌بعد نتیجه می‌دهد».
شهرام گیل‌آبادی بابیان‌اینکه صنعت به هنر نیاز دارد و هنر هم برای رشد به صنعت، اظهار داشت: «هنرمندان در جامعه ایران مرجعیت ۲۶درصدی دارند. همین ظرفیت می‌تواند شما را در اهداف‌تان مانند همین موضوع حمایت از تولید ملی، کمک کند». مدیرعامل خانه تئاتر بااشاره‌به اهمیت موضوع دیپلماسی فرهنگی گفت: «در این فصل تحریم‌ها، هنرمندان به‌راحتی آثار هنری خود را در کشورهای دیگر نمایش می‌دهند و حتی فروش اثر و عایدی هم دارند. در بسیاری از کشورها و مراکزی که امکان حضور صنعت نیست، آثار هنری به‌راحتی عرضه می‌شوند. مثلاً، همین زعفران ایرانی را در قالب یک رویداد هنری در کشورهای دیگر عرضه کنید و ببینید که چه نتایجی دارد». وی بااشاره‌به امتیازدهی به صنایع براساسِ عمل به مسئولیت‌های اجتماعی گفت: «بخشی از این مسئولیت اجتماعی می‌تواند هنر باشد. کمیته صنعت و هنر را شکل دهید تا بسیاری از این موارد در آن قابلِ‌احصا باشد؛ چراکه هنر برای صنعت منافع بی‌شماری دارد».
حمیدرضا آذرنگ؛ دبیر «جشنواره تئاتر مقاومت» در ادامه این نشست، خواستار حمایت جدی وزارت صمت از این رویداد ملی که پایگاه آن در خرمشهر است، شد. اصغر همت و اسماعیل خلج نیز درهمین‌راستا خواهان توجه افزون‌تر صنایع به مقوله فرهنگ و هنر شدند.
درپایان این دیدار، رضا رحمانی؛ وزیر صنعت، معدن و تجارت، خطاب به هنرمندان در این نشست، با ذکر خاطره خود از اثر هنری سریال «امام‌علی(ع)» و اثرگذاری آن بر مخاطب گفت: «امروز، روزی تاریخی و به‌یادماندنی برای بنده است که در حضور اصحاب بزرگ فرهنگ و هنر هستم. زمانی‌که نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی بودم، جمله‌ای داشتم که فرهنگ و هنر باید به‌کمک صنعت بشتابد؛ امروز در کارم این جمله را بیش‌ازهمیشه حس می‌کنم». وی با سپاس از مؤسسه توسعه هنرهای معاصر برای تشکیل این جلسه، تأکید کرد که مسائلی مانند فرهنگ‌سازی در شرایط تحریم، تولید ملی یا موضوعاتی ازاین‌قبیل، بدون زبان هنر ماندگار نمی‌شود. رحمانی افزود: «مثلاً، معدن، یک نعمت خدادادی‌ست و تولیدات معدنی امروز کشور ارزشی بیش از ۲۰میلیارددلار دارد ولی مردم شناخت درستی از این معادن ندارند. اینجاست که زبان هنر به کار می‌آید». وی بااشاره‌به‌اینکه برخی صنایع در کشور، خود هنر هستند، افزود: «اینکه چطور حمایت معنادار مردم از تولیدات ملی را نهادینه کنیم، نیازمند زبان هنر است و این تخصص شماست؛ شما به صنعت کمک کنید تا دراین‌خصوص کمیته یا کارگروه هنر و صنعت هرچه‌زودتر تشکیل شود». او بااشاره‌به برنامه درحالِ‌اجرای وزارتخانه «صمت» باعنوانِ ارتباط دانشگاه و صنعت که اثرات محسوسی را به‌دنبال داشته، گفت: «می‌توان همین‌کار را در حوزه فرهنگ هم انجام داد. همچنین، علاقه داریم تا آثار هنری با موضوعات و دغدغه‌های حوزه صنعت تولید شود». وی دررابطه‌با موضوع ممنوعیت واردات ملزومات حوزه هنرمندان تجسمی نیز گفت: «معاونت بازرگانی وزارت صمت، مسئول بررسی موضوع و پیشنهاد راهِ‌حلی برای رفع آن می‌شود؛ البته می‌توان هم‌زمان برنامه‌ریزی هم برای تولید این مواد در داخل کشور انجام داد».