یادداشت
لزوم توسعه فرهنگ دوچرخه‌سواری
مسلم باغشنی
در جامعه کنونی و با روند فزاینده ورود ماشین به زندگی انسان‌ها به‌ویژه در کلان‌شهرها و عدم‌تحرک کافی، زمینه ظهور و بروز تنش‌های لحنی و فیزیکی نیز روند صعودی یافته است. اصولاً شخص یا اشخاصی که استفاده از دوچرخه، بخشی از برنامه روزمره و تقویم آن‌هاست چه به‌لحاظ ورزشی و چه به‌لحاظ حمل‌و‌نقلی شاید در ظاهر و به‌اعتقاد عموم شرایط سخت و دشواری داشته باشند و به خودشان زندگی را سخت گرفته باشند و از رفاه و آسایش خود گذشته باشند؛ ولی به‌صورت کارشناسی که به این مبحث نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که این فرد یا افراد دارای شرایط مثبت در زندگی فردی و اجتماعی هستند؛ همیشه مفرح و بانشاط بوده و تعاملات اجتماعی در رفتار آن‌ها نمود عینی دارد. در مسائل و معضلات و مشکلات پیش روی زندگی، انعطاف‌پذیر بوده و یک حس تسهیل‌گری درونشان نمایان است و معمولاً دوست دارند کمک کنند. انرژی که در حین دوچرخه‌سواری از این‌افراد متصاعد می‌شود، حس پروازی که خیلی از دوچرخه‌سوارها به آن اشاره می‌کنند آن‌ها را به‌سمت کمال پیش می‌برد و دوست دارند انسان‌های فراروی وی و انسان‌های پیرامون آن نیز در کنارش به این کمال و پیشرفت برسند. شاید خودرو‌محوری و ویراژ‌دادن در این معابر و هیاهوی خودروها و آلودگی هوا امروزه به‌شکل عادت در‌آمده؛ ولی در عمق مسئله که کنکاش می‌کنیم می‌بینیم که معضلات و مشکلات گرفتاری‌ها و بیماری‌های تنفسی که از‌این‌منظر به‌وجود می‌آید و بیشتر اطبا و جامعه پزشکی هم در این یکی، دو‌سال‌اخیر در این پاندمی کرونا به آن اشاره کردند، بسیار است و این‌روزها سهم فوتی‌ها و بیماران ناشی از آلودگی هوا با بیماران کرونایی برابری کرده و در بخشی از جامعه شاید به‌شکل کثیری پیشی گرفته است. ازسوی‌دیگر، هنگام تردد با دوچرخه در شهر معضلات و مشکلات در شهر به‌شکلی محسوس نمایان است که شاید فردی‌که وسیله تردد آن خودروست، این مشکلات را لمس و حتی مشاهده نکند؛ پس نتیجه می‌گیریم که یک‌فرد دوچرخه‌سوار یک کنشگر اجتماعی مسئولیت‌پذیر است و می‌تواند مطالبه‌گری را به‌نحومطلوب‌تری در پیش گیرد و نا‌خودآگاه سهمی در اتفاقات محله و منطقه و شهر خواهد داشت؛ چراکه نمی‌تواند از کنار مسائل پیرامونش به‌راحتی عبور کند؛ همچنین کیفیت زندگی این‌افراد درحد مطلوب است و تاب‌آوری و آستانه تحملشان در‌مواجهه‌با مشکلات بیش از سایرین خواهد بود. به‌عبارت‌دیگر نیز آن‌ها حس تعلق‌خاطر بیشتری به محله دارند؛ چراکه با کالبد شهر ارتباط ملموس‌تری دارند. به‌امید‌اینکه همه بتوانیم سهمی کوچک در توسعه فرهنگ دوچرخه‌سواری همگانی ایفا کنیم و نشاط و سرزندگی را به جامعه به‌ویژه برای کودکان و آیندگان هدیه دهیم.