یزد
مهرطلبان
یزد؛ میزبان نمایشگاه بینالمللی صنعت نساجی بود
مدیرعامل نمایشگاه بینالمللی یزد از میزبانی سیزدهمین نمایشگاه بینالمللی ماشینآلات در محصولات صنعت نساجی و پوشاک خبر داد. احمد قافی گفت: سیزدهمین نمایشگاه بینالمللی ماشینآلات و محصولات صنعت نساجی و پوشاک با بیش از ۱۲۰ غرفه و شرکتکننده معتبر و دانشبنیان در شهرک نمایشگاههای بینالمللی یزد برپا شد. قافی افزود: این نمایشگاه از تاریخ ۱۱ اردیبهشت بهمدت چهار روز با حضور شرکتهایی از کشورهای چین، ترکیه و هند و همچنین از استانهای تهران، مشهد، البرز، فارس، اصفهان، هرمزگان، مرکزی، قم، آذربایجان شرقی و یزد برگزار شد. وی هدف از برگزاری نمایشگاه نساجی را تبادل اطلاعات جهت برقراری مراودات تجاری شرکتهای داخلی و خارجی، مقایسه صنعت نساجی کشور با آخرین دستاوردهای صنعت نساجی جهان، معرفی محصولات جدید و فناورانه دانست و گفت: این نمایشگاه در دو سالن در فضایی به وسعت هشتهزارمترمربع برگزار شد. مدیرعامل نمایشگاه بینالمللی یزد در پایان افزود: کارگاههای آموزشی پارچه شناسی، روانشناسی مد و عوامل مؤثر بر آن، آشنایی با نرمافزار مارولوس و Clo3d و آموزش نرمافزار جمینی در سالن همایش نمایشگاه برگزار شد. سیزدهمین نمایشگاه صنعت نساجی ۱۱ تا ۱۴ اردیبهشتماه از ساعت ۱۷ الی ۲۲ در شهرک نمایشگاههای بینالمللی یزد پذیرای علاقهمندان و بازدیدکنندگان بود.
کشف معماری ۴۵۰۰ساله در شرق ایران
باستانشناسان بههمراه دانشجویان دانشگاه زابل در کاوش آموزشی تپه «پیرزال سیستان»، علاوهبر اشیای ۴۳۰۰ساله، بقایای معماری به قدمت حدودی ۴۵۰۰سال را کشف کردند. تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستانوبلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستانشناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافتههای آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰پیش از میلاد) بود که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. حسین سرحدی؛ عضو هیئتعلمی دانشگاه زابل که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاهنگاری محوطه پیرزال را براساس یافتههای سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است. او اضافه کرد: کاوشهای اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمانها یا خانههای دیگر مرتبط میکرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساختوساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است. دراینفصل که کارگاه شماره ۳ بهابعاد ۱۰ در ۱۰متر کاوش شد، سفالهایی متعلق به حدود ۴۳۰۰سال پیش، اشیای گلی شامل پیکرکها و اشیای شمارشی نیز کشف شد. باستانشناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام دادوستد محلی کشف کردهاند که استقرار در این مکان را با سایر محوطههای اطراف برقرار میکرد.