سرنوشت غریبانه فوتبال در آسیا

در دهه 50 در زمینه فوتبال هیچ کشوری در آسیا یارای برابری با ایران نبود، به‌نحوی‌که همیشه ایران را بام آسیا می‌نامیدند. چند سال حتی تیم دوم فوتبال ایران در مسابقات حضور پیدا می‌کرد و باز پیروزی از آن ایران بود، در آن هنگام فقط ژاپن حرفی برای گفتن داشت و دیگر کشورها در برابر ما از پیش باخته بودند. در زمینه مدیریت در کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز کرسی‌های مدیریتی از آن کشور ما بود. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و متأثر از جریانات انقلابی چون انقلاب‌های جهانی، ورزش تا مدت‌ها حال و روز خوبی نداشت تا اینکه به مرور کارها سامان گرفت و ورزش ما دگرباره در آسیا شروع به افتخارآفرینی کرد و از جمله فوتبال رونقی دوباره یافت و دیگر باره چشم‌های آسیایی ما را نظاره‌گر شدند و به مرور فوتبال ما همان شد که اینک در دنیا در رنکینگ جهانی بیست‌وهفتم و در آسیا بر سکوی اول ایستاده‌است. در مدتی که ورزش ما رکود داشت کشورهای حاشیه خلیج‌فارس همچون عربستان، کویت، عراق، قطر و امارات متحده‌عربی به یمن وجود دلارهای به چنگ‌ آورده شده از فروش بی‌حدوحصر نفت و هزینه‌های بسیار، رفته‌رفته خودی نشان دادند و حتی پاره‌ای از ورزشکاران جهانی را با کمک دلارهای اهدایی به آنان به تابعیت در‌آوردند و چنین شد که آنان هم فوتبالی در سطح آسیا عرضه کردند و حتی در وضعیت فعلی فوتبال باشگاهی، آنان از ما جلوتر هستند. به هر روی فوتبال ملی ما چند سالی است در آسیا در جایگاه نخست قرار داشته و در یک سال اخیر در تمامی رده‌های نوجوانان، جوانان، ملی، فوتسال و فوتبال ساحلی هیچ کشوری در ‌آسیا نتوانسته برتر از ما باشد. در همه این سال‌ها ما در زمینه مدیریت همواره در رنج هستیم که عامل اصلی این درد و رنج خود ما بوده و به گفته قدما خودکرده را تدبیر نیست؛ چراکه در زمینه مدیریت در ورزش تغییرات پی‌در‌پی و جابه‌جایی همیشگی مهره‌های بالای ورزش باعث شده ما در سطح جهان که هیچ، حتی در آسیا نیز جایگاهی نداریم. در زمینه داوری بهترین داور آسیایی و حتی جهانی را در مسابقات المپیک رو کردیم، فوتبال ما بهترین مربی و زبده‌‌ترین بازیکنان شاغل در لیگ‌های اروپایی را در اختیار دارد، شاهد موفقیت‌های بسیار فوتبال ملی بوده‌ایم؛ اما در آسیا ما را به هیچ می‌پندارند، زیرا تغییرات پی‌در‌پی روسای فدراسیون‌ها باعث شده عملا هیچ جایگاهی در آسیا نداشته باشیم. در هفته‌ای که گذشت AFC در همه زمینه‌ها بهترین‌های سال 2016 را انتخاب و معرفی کرد، ولی متأسفانه از کشور ما حتی یک مورد معرفی نشده، از فوتسال ما با آن همه شایستگی و مقام بالای جهانی، یک نفر جزو بهترین‌ها نبوده. در سایر موارد هم وضع بدین منوال بوده، تازه نائب‌رئیس غیرفوتبالی ما در آسیا صاحب کرسی است؛ اما ظاهرا او را تحویل نمی‌گیرند وگرنه می‌توانست از حق ما به خوبی دفاع کند. اینک و در این برهه که مسابقات مقدماتی جام‌جهانی در حال پیگیری است و انشاا... تیم ملی کشور عزیز ما با شایستگی جواز ورود به مسابقات را کسب خواهد کرد، باید بیش از گذشته مواظب شیطنت‌بازی مسئولین فدراسیون آسیایی باشیم که متأسفانه سکان آن به دست چند مسئول نالایق عرب است و سیاست را قاطی ورزش کرده‌اند تا بیش از این متضرر نشویم و همچنین باید آرزو کنیم که کشورهای تازه به دوران رسیده عربی حاشیه خلیج‌فارس مواظب اعمال و رفتار خود باشند و دریابند که صبر و حوصله ملت قهرمان ایران حد و اندازه دارد و اگر از آن بگذرد، متضرر اصلی خود آنان خواهند بود.