امید به آینده با «نه گفتن» به دلار و سکه
*حسین محمدی
با‌خود فکر می‌کنم در کشور ما چه اتفاق تازه‌ای افتاده است که این‌روزها همه صحبت‌ها حول دلار و سکه است؟ آیا واقعاً دلار و سکه، از نیازهای ضروری خانواده‌هاست؟ همه می‌گویند که ارزش پول ما یک‌سوم شده است؛ آیا شاخص ارزش پول ما باید ارزش کشورهای بیگانه باشد؟ ما، در کشور ایران زندگی می‌کنیم و نیازهای ضروری زندگی را در کشور خود تهیه می‌کنیم. در‌این‌شرایط کنجکاو شدم و به مغازه‌ها سر زدم؛ برنج، مرغ، گوشت، مسکن، کرایه‌ها و... نسبت به قبل، تغییر زیادی نکرده است. همه‌چیز هم به‌وفور وجود دارد. پس چرا ارزش پول ما روز‌به‌روز در‌حالِ کاهش و پائین‌آمدن است و کشور با چالش جدی بی‌ثباتی اقتصادی روبه‌روست؟ اکنون اگر مروری بر زیر‌ساخت‌های کشور در‌حوزه‌های صنعت نفت، گاز، پتروشیمی، کشاورزی، آی‌تی، سد و نیروگاه بیندازیم؛ درمی‌یابیم که جایگاه کشور در‌زمینه‌های رشد اقتصادی؛ از‌جمله ارزش پول ملی، تورم، بیکاری و... در شأن کشور ما نیست. اگر نگاهی به کشورهای همسایه خود همچون سوریه، عراق، افغانستان و غیره بیندازیم که چندین‌سال در‌حالِ جنگ هستند، می‌بینیم که ارزش پول آنها چند‌برابر پول کشور ماست. در‌هر‌‌حال، ما مسلمانیم و پیرو قرآن کریم؛ خداوند در آیه «إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ» می‌فرمایند: «به‌درستی که خداوند سرنوشت هیچ قومی و ملّتی را تغییر نمی‌دهد؛ مگر‌آنکه آنها خود تغییر دهند». بیاییم از امروز، فرهنگ و نگرش خود را نسبت به دلار و سکه تغییر دهیم، به آینده امیدوار باشیم، به‌فکرِ خود و فرزندان خود باشیم و برای پول کشورمان ارزش قائل شویم. مردم نزدیک به 30میلیارد‌دلار، در منازل و صندوق امانات بانک‌ها نگهداری می‌کنند. بیاییم دلار و ارزهای راکد را نزد بانک‌ها و مؤسسات اعتباری مجاز سپرده‌گذاری کنیم تا هم از منافع آن استفاده کنیم و هم نگران سرقت و حوادث غیرمترقبه برای آنها نباشیم. خلاصه اینکه بیاییم جهت کمک به رونق کسب‌وکار و رشد و بالندگی اقتصاد کشور، ضمن حمایت از تولید داخلی و عدمِ‌انباشت دلار و سکه؛ به دشمنان قسم‌خورده کشورمان ایران ثابت کنیم که ما می‌توانیم با داشتن عزم و اراده ملی و منابع خدادادی بی‌شماری که در‌اختیار داریم، بدون وابستگی به دلار و سکه، خوب زندگی کنیم.
*دانشجوی دکترای جامعه‌شناسی اقتصادی و توسعه