موج سوم گرانی‌ها

امروز بنا دارم گرانی‌ها را تحت‌عنوان موج‌شماری موردبررسی قرار دهم تا شاید اگرچه نمی‌توانم نقشی در کاهش این امواج داشته باشم، درد دلی در وهله اول با خودم و سپس با خوانندگان داشته باشم؛ خوانندگانی که از فرط عصبانیت از گرانی‌ها راه به جایی ندارند و دست‌به‌قلم هم نمی‌شوند؛ اما با هر موج گرانی، با خود چرتکه می‌اندازند که قلمی از اقلام خوراکی را بازهم کم کنند تا بتواند توازن ‌دخل‌و‌خرج خانوار را تااندازه‌ای برقرار نمایند و چنین است که معتقدیم سفره خانوار مرتباً در حالت نزولی‌ست که اگر همچنان این گرانی‌ها ممد یا ادامه‌دار باشد، کم‌کم کار به جایی می‌رسد که به‌دنبال گرانی‌ها، سوءتغذیه و بیماری حادث می‌شود و چون بیماری، محتاج دکتر و دارو‌ست و آزمایش و ام‌آری‌آی می‌خواهد، تازه بیماران با درد چه‌کنم و نداری، جان خود را به خداوند رحمان و رحیم می‌سپارند تا از کرامت ذات بی‌همتای خداوندی بهره و نصیب ببرند؛ اما آیا به‌راستی گرانی‌ها، همچنان با مردم ما سرناسازگاری دارد؟ آیا امید می‌رود که بالاخره روزی، گرانی متوقف شود و مردم از زندگی خوبی برخوردار شوند؟ در یک جمله چون به لطف و کرم ذات خداوند دل بسته‌ایم، حتماً چنین روزی را خواهیم دید که دیگر شاهد افزایش لحظه‌ای قیمت‌ها نباشیم و ثبات قیمت‌ها ما را به فکر چرتکه و حساب‌وکتاب نیندازد؛ اما تعداد امواج گرانی‌ها، سال‌های زیادی‌ست که بیش‌تر شده است. در اسفندماه و به‌نام شب عید و خریدهای ویژه ایام نوروز موج اول گرانی برای سال بعد آغاز می‌شود؛ موج دوم گرانی پس از تعطیلات 13‌روزه نوروزی کار خود را با سرعت بیشتر آغاز می‌کند؛ تاجایی‌که چون افزایش حقوق 20‌درصدی کارگران و کارمندان و شاغلین حقوق‌بگیر، در بوق و کرنا می‌کنند که ایهاالناس، حقوق‌ها اضافه شده و 20‌درصد حقوق‌ها افزایش یافت که درست در اولین واکنش، کرایه تاکسی، مترو، وانت‌بار و یگان اتوبوس‌رانی، هواپیما، کشتی و قطار 40‌درصد افزایش قیمت می‌‌گیرد. حال کدام اقتصادان دولت، این فاصله را می‌تواند توجیه کند؟ مگر می‌شود، با حقوقی که قبلاً هم کفاف دخل‌وخرج را نمی‌دهد، این سال را هم مثل سال‌های گذشته، سوخت و ساخت؟ آخر درد و غم داشتن هم حدی دارد و درد را نشناختن هم حدی دارد! به‌هر‌روی در این هفته شیر دامی کیلویی 1000‌تومان گران‌تر شد. چرا می‌گوییم گران‌تر؟ چون شیر و فراورده‌های لبنی آن همچون ماست، دوغ و کشک و سایر اقلامی که از این فراورده‌ها استفاده می‌کنند همگی گران بودند و گران‌تر شدند. افزایش قیمت اقلام لبنیات، معنی و مفهومی ندارد جز اینکه، نان و ماست که یک غذای حداقلی‌ست، بازهم گران می‌شود! پس دیگر ماست و آب و دوغ و خیار هم کم‌کم از فرهنگ ما حذف می‌شود و اما یک قشر عظیم کهن‌سالان که هنوز با جسم‌های خمیده و تا کمر شکسته‌ای که صبح‌ها را از بامدادان در صف‌های تهیه شیر سپری می‌کردند و با قشری از جماعت بزرگ‌سالان به‌واسطه این حضور روزانه دوست شده‌اند و ملاقات صبحگاهی با هم‌سن‌و‌سالان سرور و شادی به همدیگر می‌دادند، با گران شدن چندباره شیر که در موج سوم گرانی در خردادماه و سپس در اولین روز مرداد، با شروع موج چهارم، آغاز شده است، پنداری باید افراد مسن، عطای شیر را به لقایش ببخشند و این مایه حیاتی برای این جماعت مسن و قابل‌احترام حذف شود. اینک فقط باید دست به دعا شویم که تحریم‌های ظالمانه غرب و اروپا، پایان بگیرد تا این مشکلات هم ان‌شاءالله از بین برود که به‌یقین دیری نخواهد پائید که به‌امید خدا سختی‌ها از جامعه ما رخت بربندد و آسایش و رفاه جای آن را بگیرد.