کد خبر:
354875
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۳ دوشنبه ۸ مرداد -
16:27
سردرگم در شناخت ژانر
سریال «خرس» کُمدی نیست!
سپهر گلمکانی
چندیپیش، فهرست نامزدهای مراسم «اِمی ۲۰۲۴» اعلام شد و سریال «خرس» (The Bear) توانست در ۲۳ رشته؛ ازجمله بهترین سریال کمدی نامزد شود. اینتعداد نامزدی منجر شد تا «خرس» با عبور از سریال «۳۰ راک»، بیشترین نامزدی در بخش کمدی مراسم اِمی را بهدست آورد. اکنون دو سؤال مطرح میشود: آیا سریال «خرس» بهتر از سریال «۳۰ راک» است؟ بله! فصل دوم «خرس» ملتهب، جذاب، هیجانانگیز، مملو از لحظات احساسی و هنرنماییهای درجهیک است. سؤال دوم: اما آیا «خرس» کُمدیتر از «۳۰ راک» است؟ قطعاً خیر! «خرس» کُمدی نمیآفریند، شخصیتهایش مزهپرانی نمیکنند، داستان در یک محیط کاری روایت میشود؛ اما این محیط زیرژانر «کمدی اداره» (Workplace Comedy) را بهوجود نمیآورد. در جهان سریال «خرس»، شخصیتها با نماهای کلوزآپ به مخاطب نشان داده میشوند. اولین مؤلفه از نماهای کلوزآپ، پیدایش حالات روحی، ذهنی و روانی شخصیتهاست. کلوزآپ تنش بهوجود میآورد؛ اما طنز خیر! هنرنماییها در سریال «خرس» نیز کُمدی نیستند؛ «جرمی آلن وایت» در نقش «کارماین» یک آشپز مضطرب، وسواسی و بدخُلق است؛ طنازی نمیکند و فضا را بهشدت جدی میگیرد؛ او نه بهمانند «مایکل اسکات» (نقش اصلی سریال «اداره») احمق و رفتار بچهگانهای دارد و نه همچون «بری» (از سریالی بههمیننام) در یک موقعیت ناخواسته کُمدی قرار میگیرد. مضامین «خرس» نشانهای از فضاسازی کُمیک ندارند؛ «کارماین» مدیریت رستورانی را برعهده میگیرد که صاحبش (برادر وی) خودکشی کرده است. او همچنین با مشکل استرس و اضطراب ناشی از کار و رفتارهای تحقیرآمیز دستوپنجه نرم میکند. نمایش اعتیاد و دادوفریادهای خصمانه شخصیتها دوباره مسئله غیرکُمدیبودن «خرس» را تصدیق میکند. شاید بگویید مضامین فوق در سریال «فلیبگ» نیز وجود داشتند؛ اما شخصیت «فلیبگ» با تکنیک شکستن دیوار چهارم، مسائل را با مخاطب خود بهسُخره میگرفت. بااینحال، «خرس» در بخش کُمدی جایزه میبرد و البته اینبار هم بهنظر میرسد سایر رُقبا شانسی برای شکست این داستانِ پرجنبوجوش رستورانداری ندارند. درواقع، نامزدشدن دوباره «خرس» در بخش کُمدی، به مفهوم و ماهیت این کلیدواژه آسیب میزند. انتقادها از بیتوجهی و بیدقتی آکادمی هنر و علوم تلویزیون به جایگاه درستِ کارهای درام و کُمدی همچنان ادامه دارد. «نیلز آبستون»؛ نویسنده و طنزپرداز سریال «دِیو» (Dave) به انتقاد از اِمی و نامزدیِ «خرس» در بخش کُمدی پرداخت. «اشلی ری»؛ نویسنده سریال کُمدی «آبراهام جکسون» در توئیتی طعنهآمیز نوشت: «یک قسمت از سریال ۳۰ راک جوکهایی بیشتر نسبت به خرس دارد». گروه نویسندگی سیتکام «دبستان ابوت» با انتشار توئیتی، ضمن تبریک بابت نامزدی در اِمی، با کنایه به «خرس» نوشت: «حداقل شش قسمت از سریال دبستان ابوت طبق قانون آکادمی، محتوای کاملاً کمدی را ارائه میدهد». در ماه ژوئن بود که خبرگزاری «ورایتی» از اِمی خواست تا در انتخاب سریال «خرس» در بخش کُمدی تجدیدنظر کند! گفتنیست؛ اِمی قوانین جامع و کامل دارد؛ اما این قوانین هرساله تغییر شکل میدهند. طبق قانون جدید: اگر یک سریال محتوای اصلی طنزآمیز را ارائه دهد، کُمدی تلقی میشود و اگر یک سریال با محتوای اصلی درام به مخاطب معرفی شود، در دستهبندی آثار درام قرار میگیرد؛ بنابراین، «خرس» باید در بخش درام شرکت کند؛ اما میبینیم که برای سریال «خرس»، آکادمی از قانون سال ۲۰۲۱ استفاده میکند؛ اینکه سریالی با قسمتهای ۳۰دقیقهای در بخش کمدی قرار میگیرد و سایر مجموعهها با قسمتهای یکساعته، در بخش درام. البته نباید فراموش کرد که مدتزمان برخی از قسمتهای «خرس» بیش از ۳۰دقیقه است. همچنین در تاریخ اِمی، سریال «تحتِدرمان» که مدتزمان هر قسمت آن حدود ۳۰دقیقه بود، توانست بهعنوان بهترین سریال درام نامزد شود! بااینحال، انتخابهای اشتباه در بخشهای اشتباه در مراسمهای اهدای جوایز فیلم و سریال هالیوود اتفاق رایجیست. در سال ۲۰۱۶، فیلم علمی-تخیلی «مریخی» (ریدلی اسکات) در بخش بهترین فیلم کُمدی مراسم گلدنگلوب نامزد شد. همچنین سریال «نارنجی مُد جدید است» در سال ۲۰۱۴ بهعنوان بهترین سریال کُمدی در اِمی حضور داشت؛ اما سال بعد آکادمی آنرا در بخش درام نامزد کرد. ازطرفدیگر، گروه سازنده و بازیگری سریال «خرس» نظر متفاوتی نسبت به منتقدان پیرامون ژانر دارند. «جاش سنیور»؛ تهیهکننده اجرایی «خرس» گفت: «این سریال نمایش حقیقت زندگیست. گاهی خندهدار است و گاهی واقعی. ما سعی میکنیم داستان واقعی را نمایش دهیم». نیز «ابن ماس-بچراک»؛ بازیگر نقش «ریچی» در «خرس» اشاره کرد که «این عقاید درباره کُمدی یا درامبودن یک اثر کمی قدیمی و منسوخشده است». همچنین «وایت» قبلاً درمصاحبهبا خبرگزاری USA Today گفته بود: «خرس یک اثر درام-کمدی (دِرآمِدی) است؛ بدینمنظور که گاه واقعاً خندهدار است. ما تلاش میکنیم آنرا مثل زندگی واقعی بسازیم. اتفاقات تلخ میتوانند خندهدار باشند، اتفاقات بامزه حتی میتوانند شما را ناراحت کند. چنین لحظاتی دراینسریال وجود دارد». درپایان، سریال «خرس» دغدغههای رستورانداری با هنر پنهانشده پشتِ آشپزی را بهخوبی نشان میدهد. شخصیتهایی باورپذیر دارد و بازیگران مهمانش هم در قسمتِ بینظیر «ماهیها» (Fishes) بهطرز باورنکردنی میدرخشند؛ اما با تمام توصیفات، «خرس» کُمدی نیست و من سریال را در ژانر «درامِ روانشناسانه» دستهبندی میکنم. حال با وجود اتمام کارِ «وراثت» (برنده سریال درام سال قبل که مواقعی لحن طنز تنُدی بهخود میگرفت)، «خرس» میتوانست امسال در بخش درام نیز از رُقبایی نظیرِ «شوگون»، «آقا و خانم اسمیت» و «فال اوت» عبور و جایزه بزرگ را دریافت کند.
پینوشت: عنوانِ سریال «۳۰ راک» از آدرس «راکفلر سنتر» در شهر نیویورک
الهام گرفته شده است. استودیوهای شرکت «انبیسی» در «راکفلر سنتر» واقع هستند.