کد خبر:
374969
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۳ سه شنبه ۶ شهريور -
07:54
بهمناسبت «روز ملی کشتی»
تختی؛ بازتعریف جدیدی از فرهنگ پهلوانی
دیروز؛ پنجم شهریورماه در تقویم رسمی کشور بهنام «روز ملی کشتی» ثبت شده است؛ روزیکه جهان ورزش شاهد تولد یکی از نوابغ اینرشته بود؛ جاییکه نهتنها به نماد کشتی کشور؛ بلکه بازتعریف جدیدی از فرهنگ پهلوانی در ایرانزمین بود. پهلوانی برای «تختی» مرز سیاسی و فرهنگی نداشت؛ بلکه یک مؤلفه بود که او خود را سفیر آن در سطح جهان و المپیک میدانست. بهگزارش غفار میرزایی (ایرنا)؛ هرچند واژه «پهلوانی» مختص فرهنگ ایرانزمین است؛ اما رفتار و کردار «تختی» موجب شد تا اینمهم بُعد جهانی پیدا کند.
تختی قهرمان بود و ۶۰سال رکورددار مدالآوری در ایران، او هنوز پرافتخارترین المپین کشتی کشور در ادوار المپیک بهشمار میرود اما کسانیکه او را سرلوحه رفتار خود قرار میدهند از مدال یا سکوهای جهانی او سخنی بهمیان نخواهند آورد بلکه بهدنبال آن هستند تا منش و رفتار تختی را بهعنوان قطب نمای ورزشی خود قرار دهند زیرا بزرگان و پیران کنونی کشتی ایران باور دارند که کشتی هرچند یک ورزش باستانی در ایرانی بهشمار میرود و با آموزههای اسلامی کاملاً رنگ فتوت و جوانمردی گرفته اما واقعیت این است کشتی نوین بهعنوان رشتهای مدالآور با تختی متولد شد. تختی قهرمان بود و در بیش از یکدهه افتخارات زیادی را برای ایران کسب کرد اما بودند کسانیکه هم مرغوبیت مدال و هم شمار مدال آنان از تختی بیشتر بود اما چرا تختی ماند و غبار زمان بر روی افتخارات دیگر قهرمانان قرار گرفت؟ تختی ماند چون از کشتی بهعنوان نردبانی برای رسیدن به ثروت و مکنت استفاده نکرد بلکه کشتی برای تختی یک میانبر برای ماندن در کنار مردم بود مردمیکه پهلوانان خود را همچون اسطورهها دوست دارد. دوستداشتنی که مربوط به یک دوره نیست بلکه کتابهای اساطیری و همچنین شاهکارهای ادبی ایران همواره از رادمردی پهلوانان ایرانزمین پر شده است. تختی از جنس افسانهها نبود بلکه واقعیتی در میان مردم بود و با مردم زیست، با مردم ماند و نهایتاً با بدرقه میلیونی مردم به سرای ابدی رفت. او در گود مبارزه کابوس برای نامدارانی همچون «الکساندر مدوید»، «دیوید جیماگوریدزه»، «بوریس کولایف»، «آندره گورویچ»، «آناتولی آلبول»، «پرویز داداشاف»، «الکساندر مدوید»، «حسن کنکورد»، «عصمت آتلی»، «احمد آئیک» و «حمید کاپلان» و برای «پتکو سیراکوف» و «سعید مصطفیاف» یک کابوس همیشگی بود اما در کف خیابان همراه و همگام مردم بود. تختی در زندگی کوتاه خود بهدنبال بازتعریف جدیدی از فرهنگ پهلوانی بود و دراینراه بهمانند قهرمانان مجازی خود را درگیر فیلمهای ۳۰ثانیهای نکرد بلکه پهنه فعالیت او کف خیابانهای تهران و برخیاز شهرهای کشور بود جاییکه مردم هنوز از افتادگی و خاکی بودن وی داستانها تعریف میکنند. تختی برای ماندگاری مانند «پهلوان(نماها)» در باد بردهای ورزشی نخوابید زیرا خوب میدانست زندگی ورزشی نردبان غرور است که سقوط از بالاترین پله آن میتواند به خردشدگی بیشتر استخوانهای قهرمان تبدیل شود. تختی نام را با نان عوض نکرد، او میتوانست آنزمان پیشنهاد تبلیغاتی یا دولتی آنزمان را بپذیرد اما او نامی بهبزرگی ایرانزمین داشت و نه باج گرفت نه به کسی باج داد. لذا بازخوانی رفتار و گفتار او در یک فیلم یا چند گزارش رسانهای نمیتواند بهخوبی شخصیت این رادمرد را به ورزشکاران معرفی کند بلکه آنچه ورزش و ستارههای کنونی اینروزهای ایران به آن نیاز دارد مکتب تختی است مکتبی که نمیشود آنرا در فضای مجازی جستجو کرد، بلکه نیاز است که ورزشکاران از کودکی آنرا بیاموزند تا در زمان پختگی خود را دانشآموخته این مکتب معرفی کنند. تختی پدر کشتی نوین ایران است و اینرشته را به یک مکتب تبدیل کرده است. در مکتب کشتی تختی مدال و قهرمانی جهان حرف اول را نخواهد زد بلکه درکناراین افتخارات باید مدال پهلوانی بدون وابستگی به هیچ گروهی از دست مردم ستانده شود؛ دراینمکتب تختی و زندگی او به نوآموزان ورزش ایران خواهد آموخت که مرام پهلوانی باید در جسم و روح باشد، زیرا تنها ورزشکار بودن و قهرمانبودن، بهمعنای پهلوانی نیست بلکه قهرمانی و کسب مدال طلا جهان و المپیک بهمعنای آزمایشی برای فرد است که وی را در مسیر پهلوانی قرار میدهد مسیری که ممکن است پای رفتن برخی از نامداران ورزش در آن کُند باشد. در مکتب تختی خاکشدن در برابر مردم مهمتر از قرارگرفتن در بالاترین سکوی جهانیست زیرا این مردم هستند که نهایتاً فرد را فارغ از بردوباختهای ورزشی او را به اوج خواهند رساند. بله کشتی نوین ایران هرچندکه با تختی زاده شد اما بعد از تختی ادامه پیدا کرد تاجاییکه امروز تختی قطبنمای رفتاری قهرمانان اینرشته بهشمار میرود و بسیاری تلاش دارند که با اضافهکردن پیشوند جهانپهلوان خود را «تختی زمان» معرفی کنند اما این القاب برای آنان شاید در تبلیغات تلویزیون و یا کلیپهای ۳۰ثانیه فضای مجازی باشد اما واقعیت رفتاری این قهرمانان نوظهور بهگونهایستکه ماندگاری آنان در ذهن مردم کم و تبلیغات آنان نیز اثر تجاری یا اجتماعی زیادی بر روی کشتی دوستان نخواهد داشت.