سال جدید، طرح نو می‌خواهد

سال 1403 را درحالی پشت‌سر گذاشتیم که در آن، جهان با التهاب بسیار روزگار می‌گذرانید. جنگ خانمان‌سوز روسیه و اکرائین سر توقف نداشت و ماشین جنگی روسیه از زمین و هوا کشور اکرائین را در محاصره قرار داده بود و به‌هرمیزان که می‌خواست یا اراده می‌کرد، خاک این‌کشور را به اشغال درمی‌آورد و رئیس‌جمهوری مفلوک اکرائین با سیروسفر، به‌دنبال جذب کمک‌های جهانی سر به تعظیم می‌گذاشت و چقدر مصیبت‌بار است که مقاومت، چه بهایی را برای این رئیس‌جمهوری و سربازان این‌کشور به‌همراه داشته است؛ کشوری که به رؤیای عضو اتحادیه اروپا شدن، چگونه بیش از 10‌میلیون اکرائینی را خانه‌به‌دوش کرد و رهبر کشورشان‌ را به گدایی انداخت! و این است سرنوشت زیاده‌خواهی. درعین‌حال چه آسان است 30 کشور اروپایی به‌همراه ابرقدرت جهانی بانام آمریکا، ملتی را به سلاخ‌خانه بفرستند و آن‌را ذبح کنند؛ ملتی رانده‌شده از خاک آبا و اجدادی که چشم به کمک ابرقدرتان دارد تا اجازه دهند که در سرزمین خود زیست کنند! تا اینجا دو ملت اکرائین و فلسطین، همچنان نظاره‌گر شخم زدن خاک کشورشان هستند و خواهند بود. در شرق آسیا ابرقدرتی دیگر، هروقت اراده کرده است به همسایه خود چین تایپه می‌تازد و هواپیماهایش بر فراز این‌کشور در حال جولان ‌دادن است؛ این رسمی غیرعادلانه است که هر‌کس زور بیشتری دارد، باید بر دیگران حکومت کند؛ تجاوز کند؛ زور بگوید و در خاک دیگری راهپیمایی کند و سازمان ملل به‌عنوان یک داور، فقط بر حق‌کشی نظارت می‌کند و دیگر هیچ؛ و در گوشه‌ای از آسیا کشوری چون ایران با سابقه‌ای 50‌هزارساله، انواع حیله‌ها را باید تحمل کند و تحریم‌ها را چون کش تنبان، مرتباً شل و سفت کند؛ به چه جرمی؟! اینکه اگر ملتی خواست، خود حاکم بر سرنوشت خود باشد، ابرقدرتان با او رفتاری بسیار نامهربانانه کنند. متأسفانه از آغاز سال جدید شمسی 1304، از شواهد و قراین برمی‌آید که مردم آزاده ایران اسلامی باید تاوان بیشتری بدهند؛ آن‌هم به بهانه‌ای واهی. ازسوی‌دیگر؛ سه‌ماه قبل از پایان سال 1403 و با روی‌کار‌آمدن ترامپ در آمریکا، دنیا در حالت انفجاری بی‌منطق، بسر می‌برد تا این رئیس‌جمهوری هرروز که می‌گذرد طرحی بیندازد تا با ادعای حمله، دوست و دشمن خود را در تب‌وتاب قرار دهد و هرروز که می‌گذرد، با نام تعرفه بر بی‌ثباتی اقتصادی جهان بیفزاید؛ اما در کشورمان وضع از این هم بدتر و ناگوارتر است؛ صدای گرانی و مشکلات معیشتی افلاک را هم پیموده و نه رئیس دولت و نه مسئولین دیگر قوای سه‌گانه موجود در کشور نتوانسته‌اند فکری برای این مشکلات بیابند و چاره‌جویی کنند و لذا موج گرانی‌ها در اسفندماه، آن‌قدر سهمگین شد که مردم با امید به شروع سال جدید، عافیت را جستجو کنند که متأسفانه، موج دوم گرانی از هفته دوم تعطیلات نوروزی با قدرت و حدت بیشتر وارد عمل شده و عملاً هشت‌دهک از 10 دهک موجود، در زیر بار این فشار، دردهای استخوانی را هم می‌شنوند و هم درک می‌کنند و لذا اینک که چند روزی از شروع رسمی و غیررسمی سال 1404 می‌گذرد، مردم با امید بیشتر، روزهای بهتری را طلب می‌کنند. ما نیز با نقل یک بیت از خواجه حافظ شیرازی، روزهای خوب آینده را آرزو دارم.
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
                                                           فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم