قصرشیرین پیشرفت، توسعه و چالشهای آن
سایه- پیمان مرادی: شهرستان مرزی قصرشیرین با قابلیتها و پتانسیلهای بسیار بالای اقتصادی و وجود امنیت همچنان برای رسیدن به توسعه و پیشرفت باید مسیر بسیار طولانی را طی کند.
نگاهی به ظرفیتها و توانمندیهای قصرشیرین در بخشهای مختلف گویای این واقعیت است که این شهرستان فراتر از بسیاری از نقاط دیگر کشور شاخصهایی برای توسعهیافتگی دارد. مهمترین قابلیت شهرستان مرزی قصرشیرین دارا بودن دو مرز مهم رسمی و بینالمللی و فعال خسروی و پرویزخان است که بخش اعظمی از صادرات کالاهای غیرنفتی ایران به کشور عراق را بر عهده دارند. مبادلات تجاری سالیانه از مرز رسمی پرویزخان در چند سال اخیر از مرز دو میلیارد دلار فراتر رفته و این رقم قابل توجهی در حوزه صادرات غیرنفتی است. صادرات روزانه به طور میانگین 800کامیون کالاها به کشور عراق و فعالیت پنجهزار نفر شامل کارگر، راننده، کارمند و تجار و پیلهوران دلیلی بر اهمیت این مرز در پویایی مراودات تجاری است. در آن سوی قصرشیرین و همسایگی با بخش عربی و مرز منذریه عراق بزرگترین پایانه زمین خاورمیانه یعنی مرز خسروی قرار دارد که روزانه ظرفیت تردد دههزار نفر زایر در رفتوبرگشت را دارد که متاسفانه چندسالی است به دلیل نبود امنیت در کشور عراق بسته است. بازارچه مرزی خسروی برای صادرات کالا به عراق نیز هم اکنون فعال است که میزان صادرات آن هم در چند روز گذشته به بیش از 450کامیون کالا در روز رسید. واضح است که بازارچههای مرزی بین دو کشور نقش مهمی در صادرات و پویایی یک منطقه را دارند و شهرستان مرزی قصرشیرین نیز از این ظرفیت بزرگ برخوردار است. یکی دیگر از پتانسیلهای قصرشیرین به واسطه این مرزها علاوه بر مراودات اقتصادی بحث توریسم و گردشگری است. روزانه افراد زیادی از مرز پرویزخان به حوزه اقلیم کردستان عراق سفر میکنند و به همان تعداد و بلکه بیشتر از بخش کردی وارد قصرشیرین و استان کرمانشاه میشوند. قرابتهای نژادی، دینی، قومی، فرهنگی و زبانی بین بخش کردی و مردم قصرشیرین بسیار زیاد است به طوری که تجار و پیلهوران برای برقراری ارتباط با بازرگانان کشور مقابل از نظر زبانی با مشکلی مواجه نیستند. از طرف دیگر قصرشیرین به دلیل داشتن یادمانهای شهدا و آثار به جای مانده از جنگ تحمیلی محل تردد زوار کاروانهای راهیاننور است. قصرشیرین اولین نقطه شروع جنگ تحمیلی و آخرین نقطه پایان هشت سال دفاعمقدس بود و این اهمیت و نقش راهبردی این شهرستان مرزی را در حملات رژیم بعث نمایان میکند. شهری که سهم آن از این جنگ نابرابر فقط تخریب صد دردصدی و آوراه شدن مردمان دیارش بود. هرساله تعداد زیادی از علاقمندان فرهنگ ایثار و شهادت به یادمانهای دفاعمقدس در این شهرستان سفر میکنند تا تجدید بیعتی داشته باشند با رزمندگانی که از این دیار برای دفاع از سرزمینشان جانشان را فدای این کشور کردند. قصرشیرین با داشتن آثار تاریخی و باستانی جایی در تاریخ تمدن این کشور باستانی را دارد. مجموعه تاریخی چهارقاپو، کانال بزرگ ساسانی و بانقلعه آثار تاریخی از دوران تمدن بزرگ ساسانی هستند که نشانگر اهمیت این شهرستان در غنای تاریخی و فرهنگی آن است. بخش کشاورزی قصرشیرین هم بسیار قابل توجه است و گذر رودخانه الوند از داخل شهر و سیراب کردن زمینهای کشاورزی آن همواره شاهد تولید محصولات خوب کشاورزی است اگرچه چند سالی است که خشکسالی و عدم پراکنش مناسب باران کام کشاورزان را تلخ کرده است. انگور یاقوتی قصرشیرین محصولی انحصاری این شهرستان است که فقط در قصرشیرین تولید میشود که برای این شهرستان یک برند است و این شهرستان را همواره با نخلستانهای سرسبزش میشناسند و تولید سالیانه محصولات خرما در این شهر به وفور قابل مشاهده است. قصرشیرین در این زمینه هم حرفی برای گفتن دارد و تولید خرمای اشرثی آن هم انحصاری این شهر مرزی است که در قصرشیرین تولید میشود. شهرستان مرزی قصرشیرین هم چنین با داشتن بخش مرزی سومار و شهر استراتژیک نفت شهر از شهرستانهای تولیدکننده نفت است. نفت شهر در ضلع غربی شهرستان قصرشیرین و در فاصله 72کیلومتری آن قرار دارد و از مهمترین منابع طبیعی یعنی نفت برخوردار است. سالهای زیادی است که نفت آن از طریق تلمبهخانه به پالایشگاه کرمانشاه انتقال داده میشود. تمام مواردی که در بالا ذکر شد گویای پتانسیلهای ارزشمند یک شهرستان مرزی برای توسعه و پیشرفت است که در مناطق دیگر این حجم بزرگ ظرفیتها کمتر وجود دارد. اما قصرشیرین با وجود داشتن این پتانسیلها چندان شاخصه توسعه را طی نکرده است و بازارچههای بزرگ مرزی آن نتوانستهاند قصرشیرین را به توسعهای در خور ظرفیتهای آن برسانند. هماکنون و در این زمان تنها رونق داخل شهر قصرشیرین بازارچه سنتی آن با داشتن نزدیک به 150غرفه است که محلی برای خرید مسافران و گردشگران به شهرستان است. این شهرستان هنوز از داشتن مراکز و مجتمعهای خوب تجاری رنج میبرد و اگر چه چند پاساژ داخل شهر احداث و به بهرهبرداری رسیده است اما بیشتر غرفههای آن بلااستفاده مانده است. امروزه بازار نبض اقتصاد یک شهر است و مهمترین مسیر گردشگران و مسافران یک شهر است که قصرشیرین باید به مراتب بیشتر از آن برخوردار باشد. شهرهای مرزی از مزایای بازارچههای آن باید بهرهمند باشند کالاهایی را وراد شهرستان میکنند که با قیمت کمی بیشتر از مبداء را به فروش برسانند و این مهمترین عامل سوق دادن مردم به سوی این بازارهاست. امنیت نیز یکی از مهمترین مولفههای ایجاد پیشرفت و توسعه است که شهرستان مرزی قصرشیرین به برکت توان نظامی، دفاعی، اطلاعاتی و امنیتی از آن برخوردار است و با وجود ناامنیهای کشور مقابل هنوز فعالیتهای اقتصادی مرزهای آن از رونق نایستاده و ادامه دارد. یکی از مشکلات مردم شهرستان برای صادرات محصولات کشاورزی و آبزیپروری نیز نبود بستهبندی مناسب این محصولات است و با وجود داشتن بازار صادراتی از این ظرفیت به خوبی بهرهبرداری نشده است. امید است که با همت دولت تدبیر و امید که بارقه امید را در دل تمامی مردم ایران به خصوص شهرستان مرزی قصرشیرین ایجاد کرد بتوانیم از ظرفیتهای مهم و قابلیتهای توسعه این شهرستان استفاده بهینه را کنیم تا این شهرستان بتواند از تمامی ظرفیتهای خود به درستی استفاده کند.