"کاه" را "کوه" نکنیم

بدون شک هیچ دینی را نمی‌توان یافت که در حد و اندازه دین مبین اسلام و پیغمبر آن و اولیای دینی بعداز حضرت محمد(ص) و جانشین بر حق او مولای متقیان حضرت علی(ع) به پیروان خود توجه به رأفت و مهربانی کرده باشد؛ کمااینکه شخص حضرت محمد(ص) با مهربانی از سر تقصیرات افرادی که به او توهین می‌کردند، می‌گذشت. همچنین زمانی‌که حضرت علی(ع) به‌جهت انجام قصاص بر روی سینه آن مرد خونخوار نشسته بود، وقتی در‌این‌حالت بر او آب دهان انداخت، حضرت علی(ع) از قصاص او در این لحظه گذشت کرد تا مبادا اسیر نفرت خود شده باشد. به‌هرروی، دین ما سراسر آموزه اخلاقی‌ست. در دین و مذهب ما بسیار توصیه شده که سرّ و اسرار دیگران را نباید فاش کرد؛ حتی در‌مورد منکر گفته شده که انتشار آن از خود منکر قبیح‌تر است. اینها و ده‌ها مثال دیگر تماماً دلالت بر حفظ شئونات مسلمین دارد و چنین‌است‌که ما دین خود را کامل‌ترین و حضرت محمد(ص) را خاتم پیامبران دانسته و می‌دانیم. دوروز پیش شاهد یک نمایش یا افشاگری تلویزیونی بودیم که به‌یقین دل‌های مردم خداجوی ما را بسیار‌ آزرده کرد. جریان اعتراف تنی چند از دختران نوجوان ما بر روی صفحه جادویی تلویزیون که به‌زعم مسئولین تلویزیون شاید جنبه آموزشی داشته باشد یا شاید تصورشان تنبیه از جهت متنبه‌شدن باشد که ای کاش، ‌چنین نمی‌شد. افرادی که به سن قانونی نرسیده بودند، متأثر از ماهواره‌های خارجی که کارشان بیشتر ترویج فساد است، در شبکه مجازی اینستاگرام خود، ادای رقص عربی درآورده‌اند که اولاً کار اینان بسیار زشت و درخور توبیخ و تذکر و حتی تنبیه است؛ اما نه در ملاء عام. مگر صفحه اینستاگرام آنان‌را چند نفر دید‌ه‌اند؟! شاید 10نفر، 100نفر و حتی ده‌ها‌هزار‌نفر، اما پخش آن از سیمای جمهوری اسلامی ایران موجب شد که میلیون‌ها نفر آن‌را ببینند. آیا چنین عکس‌العملی شایسته بود؟ روی سخن با هیئت سیاست‌گذاری سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است؛ صدا و سیمای ما که تصاویر مفسدان کلان اقتصادی را نمایش نمی‌دهد و حتی از اسامی افراد با رمز و به‌صورت ناقص و استعاره از یکی،‌دو حرف از حروف الفبا استفاده می‌کند و معتقد است که به‌جهت حفظ حرمت و شأن خانواده‌های مفسدین چنین می‌کند که البته بسیار زیبنده و رواست. اما چرا وقتی فردی فساد اقتصادی مرتکب شده، رعایت حال و آینده خانواده مفسد را می‌کنند، چرا و چگونه یکی،‌دو نوجوان را برای اعتراف در روی صفحه تلویزیونی نمایش می‌دهیم؟ آیا واقعاً وقت آن نرسیده است که صدا و سیمای ملی کشور با مردم هم‌صداتر شود؟ آیا فکر نمی‌کنند عدم نمایش تظاهرات مردم خرمشهر به‌خاطر تشنگی، مردم را به‌سوی ماهواره‌ها و دستگاه‌های دروغ پراکنی آمریکا و انگلیس سوق می‌دهد؟ یادمان نرود، مردم خرمشهر، تا آخرین رمق و در جنگ تن‌به‌تن و خانه به خانه با صدامیان جنگیدند و جان خود را در راه دین و وطن هدیه کردند، زندگی خود را از دست داده‌اند و هنوز بسیاری از خانه‌های آنان بازسازی نشده، اگر گفتند تشنه هستیم و آب می‌خواهیم، بهتر نبود که صدا و سیمای ما به میان این مردم که عشق به نظام و وطن‌پرستی خود را به اثبات رسانده‌اند، می‌رفت و پای درددل آنان می‌نشست و از آلام آنان می‌کاست. مگر حضرت امام(ره) نفرمودند که مردم ولی‌نعمتان ما هستند. من نویسنده به‌عنوان یک ایرانی وطن‌پرست که حضرت محمد(ص) را خاتم پیامبران می‌دانم و افتخارم مذهب تشیع است، اجازه ندارم از مسئولین صدا و سیما گله‌مند باشم؟ زمان آن رسیده که تجدیدنظر کنید، کاری کنید تا مردم، رادیو و تلویزیون‌های بیگانه را که کارشان تفرقه و ناامیدی مردم است، فراموش کنند. امیدوارم وقتی مقام معظم رهبری بارها از این مردم و به‌خصوص اهالی مرزنشین و به‌ویژه خوزستان جنگ‌زده که سال‌هاست میزبان ریزگردها هستند، به نیکی یاد کرده‌اند؛ بنابراین، بجاست شورای سیاستگذاری صدا و سیما، به تبعیت از خواست مقام معظم رهبری به مردم خوزستان، توجه جدی کرده و همچنین امیدواریم از‌این‌پس شاهد کم‌کاری و اعمال سلایق شخصی در صدا و سیمای ملی نباشیم.