«دختر پرنده ایران» مربی تخصصی ندارد!
بزرگترین دغدغه سپیده توکلی؛ دختر پرنده ایران، نداشتن مربی تخصصیست. بهگزارشِ ایسنا؛ سپیده توکلی درمورد شرایط اردوهای خود و مربیاش اظهار کرد: «من تمرینات خود را با همسرم آغاز کردم. اکنون به آمادگی بدنی رسیدهام اما برای ادامه کار، به مربی تخصصی نیاز دارم». وی درپاسخبهاینکه چرا از حضور مربی پیشین خود؛ ربانی استفاده نمیکند، گفت: «ربانی، بعداز بازیهای آسیایی جاکارتا از من خواست تا به فدراسیون بروم و قرارداد ببندیم و گفت که بدون قرارداد، دیگر کار نمیکند. ما یکسالونیم قبل بازیهای آسیایی هم باهم کار کردیم که ربانی حدود یکسال آنرا بدون قرارداد و پول با من کار کرد. قرار بود بعداز قهرمانی داخل سالن آسیا با ربانی قرارداد بسته شود اما آن قرارداد طوری نبود که او را راضی کند. ازطرفی، ربانی برای بازیهای آسیایی هم که درکنار من به جاکارتا اعزام نشد و شرایط بدتر شد. نبودنش درکنار من؛ هم روی نتیجهام تأثیر گذاشت و هم او را دلسرد کرد». رکورددار پرش ارتفاع ایران، درپاسخبهاینکه آیا دراینرابطه با فدراسیون وارد مذاکره شده است یا خیر؟ گفت: «من بعداز بازیهای آسیایی، با فدراسیون صحبت کردم که قرارداد ربانی را حل کند اما این موضوع همینطور تا بعداز لیگ طول کشید و این اتفاق نیافتاد. بعدازآنهم ربانی گفت که دیگر با من کار نمیکند. دراینشرایط، تمریناتم را با همسرم آغاز کردم تا عقب نمانم. خودمان تمرین میکنیم و روزهایی که تمرین پرش دارم؛ آقای شایان زحمت میکشند، پرشهایم را میبینند و ایراداتم را میگیرند اما بدون مربی تخصصی نمیتوان خیلی نتیجه گرفت. باید یکنفر بهعنوان مربی باشد که برنامهها و همه شرایط را زیرنظر داشته باشد. دراینشرایط، صددرصد نتیجه بهتری حاصل خواهد شد». توکلی بابیاناینکه میخواهد بازهم با ربانی تمرین کند؛ خاطرنشان کرد: «ربانی، مربیایست که من با او نتیجه گرفتم، چهار رکورد ملی زدم و دو مدال آسیایی (داخل سالن آسیا) گرفتم. ترجیح میدهم که با او کار کنم و دوباره نتیجه بگیرم. مجدد ربانی راضی شده که با فدراسیون قرارداد ببندد اما درحالحاضر سر قرارداد با فدراسیون به تفاهم نمیرسند. بهنظرم از سمت فدراسیون هم هیچ تعجیلی برای اینکار انجام نمیشود. خودم هم که میخواهم صحبت کنم؛ میگویند که باید آقای کیهانی از سفر برگردد که برای دو صحرانواردی در مریوان بود و بعدازآنهم برای جلسه کنفدراسیون آسیا به اردون رفته است». دختر پرش ارتفاع ایران درادامه گفت: «رقیبهای ما بیکار ننشستهاند و هرروزی که میگذرد، از وقت ما کم میشود. هفتههفته با صبرکردن وقت ما میگذرد. قرار بود اول دیماه همهچیز فراهم شود تا تمرینات را با مربی تخصصی آغاز کنیم؛ ولی هنوز این اتفاق نیافتاده است. من بهشدت نگران هستم؛ چون هر یکروز، یک فرصت برای مسابقات قهرمانی آسیاست. بههرحال، اینروزها درگیر این موضوع هستم و برخی شبها از شدت نگرانی کابوس میبینم که مسابقه آغاز شده اما من به آن نرسیدم؛ این شرایط، آرامشم را گرفته است». دارنده دو مدال قهرمانی آسیا درادامه افزود: «رکورد من اکنون روی کاغذ هم مدالآور است. در بازیهای آسیایی رکورد ۱.۸۴ مدال گرفت که این رکورد شخصی من است. در قهرمانی آسیا هم اصلیترین رقیب من که در بازیهای آسیایی طلا گرفت؛ شرکت نمیکند و من میدانم که با رکورد ۱.۸۰ تا ۱.۸۳ میتوانم مدال بگیرم. این رکوردی نیست که بخواهم به آن برسم؛ رکورد شخصیست و باید تکرارش کنم». وی درپایان گفت: «اصلیترین مشکل من درحالحاضر این است؛ من به هیچچیز و امکانات دیگری فکر نمیکنم. ابتداییترین نیاز من فراهم نیست تا بخواهم به سایر امکانات مثل اردو، مکمل، تغذیه و ... فکر کنم. درواقع، آنقدر درگیر این موضوع بودم که حتی نمیخواستم تمریناتم را آغاز کنم. همسرم باعث شد که دوباره شروع کنم و همهجوره پشتم است و دارد کمک میکند. ایمان، دونده سرعت است و درحدیکه بدن مرا برای فصل عمومی آماده کند میتواند کمک کند اما هرچه به فصل مسابقه نزدیک میشویم، نیازم به مربی تخصصی بیشتر میشود».