خودنویس
نارون احمدپور
اولین بوسه در من زنده میشود
پرنده را که ببینم
رها در هوا
به لرزشهای مؤمنانهام
در عبور از لهیب لبهایت
که بیمرز عاشقم
و چنان سرگردانم از تو
که هیچ بادی برای من پاسخی موافق ندارد
ای جغرافیای دور
اگر بار دیگر تو را
ببینم
با دستهای از هم گشوده
اضلاع جهان چقدر تغییر خواهد کرد؟