دانستنیهای پسامدیریتی!
وحید حاجسعیدی
درست است که پس از انتخابات مجلس قرار نیست مدیران بهصورت اتوبوسی یا واگنی جابهجا شوند و اصلاً تغییر مدیران جزو وظایف نمایندگان نیست، ولی این هم دلیل نمیشود که شما -بله شما مدیر محترم- همینطور با همان فرمان قبلی مسیر را ادامه دهید و اصلاً هم به فکر پیادهشدن و برنامههای آیندهتان در زندگی نباشید. (هرچند برخی از کاندیداهای فعلی بهقدری خوشقلب و رئوف هستند که کافیست بعد از پیروزی، مدیران غیرهمسو یک تلفن بزنند و پیروزی را به مشارالیه تبریک بگویند؛ بعد هم عین چهارسال را در همان پست مدیریت کنند و حالش را ببرند! توضیح مترجم) بالاخره این میز و صندلیها جاودانه نیستند و به کسی وفا نکردهاند و هر قدر هم مدیر خوب و دارای تعامل باشید، بالاخره نامهای به دستتان میرسد که مضمون آن «به آینده خوش آمدید!» است. البته در زمان گذشته هم این عزل و نصبها وجود داشت و قدمت این ماجرا به چندصدسال قبل باز میگردد. در آن ایام، مدیران علیرغم داشتن گرز و سنان و کلاهخود و سایر تجهیزات ایمنی، بازهم مجبور به ترک صحنه بودند که اسناد منظوم آن در شاهنامه هم موجود است: «برفتند با گرزهای گران... مدیران یکایک چو شیر ژیان» یا «چو نیمی گذشت از شب دیریاز... مدیران به رفتن گرفتند ساز» و قس علی هذالقیاس ... بااینوجود، ازآنجاییکه مبنای انتخاب مدیران در کشور ما با سایر بلاد کمی(!) متفاوت است؛ بالطبع عزل مدیران هم با سایر نقاط دنیا تفاوتهایی دارد. فلذا چند رهنمود فلکفرسا و پیشنهاد مدبرانه به دوستان ارائه میکنیم که رعایت این نکات به همه دوستان مدیر بالقوه و بالفعل توصیه میشود:
الف. داشتن تخصص: ما همه نیک میدانیم در امر تصدی مدیریت، مورداعتمادبودن کافی یا داشتن ژن خوب کفایت است(!) ولی جان مادرتان پستهایی را انتخاب کنید که در آن کمی هم تخصص داشته باشید و هر پستی را که به شما بفرما زدند دودستی نچسبید!
ب. نگهداشتن حرمت کلنگ و قیچی: هرچند جناب محتشم فرموده: «با آن که کَند کلنگ بیخ همه چیز» ولی بالاخره برای اجرای طرحهای ماندگار کلنگزنی هم لازم است. فقط بهخاطر داشته باشید در زمان کلنگزنی یا افتتاح پروژهها کمی از مختصات فنی و مشخصات ظاهری طرحها هم سؤال کنید تا هر طرحی بیخود و بیجهت کلنگزنی یا افتتاح نشود. بهعنوانِ مثال، ساخت بیمارستان فوق تخصصی هشتطبقه در یک کوچه ششمتری فقط با فتوشاپ و اتوکَد و ایندست نرمافزارها امکانپذیر است!
پ. ادامه تحصیل: انسان هیچگاه از کسب علم و ادامه تحصیل بینیاز نخواهد بود و بهقولی ز گهواره تا گور مدرک بجوی! اما ازآنجاکه حادثه خبر نمیکند، بهتر است از همین حالا در یکی از این دانشگاههایی که بهقول آقای احمدینژاد «دکترای جدی جدی» میدهند، ثبتنام کنید تا درصورت نیاز، ادامه تحصیل را مانع اصلی خدمترسانی به خلق در این مقطع زمانی اعلام کنید!
البته تصدی پستهای مدیریتی نیز بهترین انگیزه و بهانه برای ادامه تحصیل است و توصیه میشود دوستان قدر این ایام طلایی را بدانند!