• شماره 1910 -
  • ۱۳۹۸ يکشنبه ۲۹ دي

سخن مدیرمسئول

ضرورت مقاوم‌سازی کشور در برابر سیل

اگر بگوییم و بنویسیم که صدها‌سال است مناطق زیادی از کشورمان در برابر بارش باران بی‌دفاع است، سخن به گزاف گفته نشده؛ چرا‌که سال‌هاست در فصل پائیز و زمستان و حتی اوایل بهار، مدام از سیل، آب‌گرفتگی، تخریب و آوارگی سخن می‌گوییم و همین یک قلم، آن‌قدر به کشورمان و مردم همیشه‌درصحنه خسارت زده است که ماشین‌های حساب هم برای جمع‌زدن این خسارات، کارایی ندارند. در کشور، ستاد بحران ایجاد شده است؛ در مراکز استان‌ها و شهرستان‌ها ستاد بحران تشکیل شده و عده‌ای از مسئولین عضو آن هستند، اما به‌راستی، هیچ‌گاه از خود نپرسیده‌ایم این همه ستاد، در‌مورد پیشگیری چه توصیه‌ای کرده‌اند؟! گو‌اینکه اعتراف می‌کنیم زیرساخت‌ها موجود نیست و این جمله‌ای‌ست کوتاه که برای فرار از مسئولیت، بعد از انجام واقعه، عنوان می‌شود و با آن تقریباً رفع مسئولیت می‌کنند و این داستان همیشه تکراری در کشور سرفرازمان است. کشوری که در‌ برابر جامعه زورگویان بین‌المللی همچون آمریکا و یاران آن، هرگز سر تسلیم فرود نیاورده و با همه توان در برابر توطئه‌های آنان ذره‌ای کوتاه نیامده و پای پس نکشیده است. اما این کشور همیشه سرفراز، همیشه ایام در برابر سیل، تسلیم بوده است، چرا؟ چه کسی مقصر است؟ دولت؟ ملت؟ یا هر دو؟ در برابر بحران‌ها و بلایای طبیعی آسمانی، نقطه‌قوت مردم، دولت‌ها‌ هستند و پاسخگوی اصلی باید دولت باشد و این نیز طبیعی‌ست که دولت‌ها مسئول ساخت یا ایجاد زیرساخت‌های اصولی و مناسب برای کشور هستند و در برابر مردم، باید خود را خادم بدانند؛ لذا چون جامعه، وظیفه نگهداری و دفاع از مردم را به مسئولین دولتی واگذار کرده است، دولت تشکیل می‌دهند؛ اما همین اعضاء در مسیل رودخانه‌های خشک‌شده، اجازه ساخت می‌دهند؛ یعنی که شهرداری‌ها، معمولاً برای کسب درآمد، حتی مجوز ساخت را در رودخانه‌ها یا مجاور آن نیز می‌دهند. بیمارستان‌ها، فاضلاب‌های خود را به درون رودخانه‌ها جاری می‌کنند. مسئولین شهرداری‌ها، باید رودخانه‌ها را لایروبی کنند که هرگز چنین نمی‌کنند، ایجاد حوضچه و برکه و نظایر آن از اقداماتی‌ست که هزینه‌زا هم نیست، اما ایجاد نمی‌کنند تا در مواقع بارش‌های زیاد، به طرف آن‌ها هدایت شوند. در استان‌هایی چون خوزستان، هرمزگان، بوشهر، سیستان و بلوچستان که جزو مناطق خشک کشور هستند و معمولاً زمین‌ها، سفت و سخت است و امکان فرو‌رفتن آب‌ باران در زمین‌ نیست، تا آب به درون زمین رفته و سفره‌های زیرزمینی را پرآب کند، همیشه امکان سیل وجود دارد؛ اما می‌توان حتی در مواقع تسطیح و آسفالت‌ریزی و غیره، در آن شیب ایجاد کرده، تا آب‌ها، به طرف زمین‌های کشاورزی و رودخانه‌ها سرازیر شود که در‌صورت محقق‌شدن این امر، از تخریب منازل جلوگیری شود. همه موارد گفته‌شده باید توسط دولت‌ها و کادر اجرایی آن انجام گیرد. و اما مردم وظیفه دارند که در همه امور، دولتیان را یاری کنند و در‌نهایت، دولت و مردم با همدلی و هم‌فکری، در کنار هم به آبادسازی کشور بپردازند.

 

ارسال دیدگاه شما

روزنامه در یک نگاه
هفته نامه سرافرازان
ویژه نامه
بالای صفحه