هفت‌کیلومتر مرگ‌بار در جاده منجیل به طارم
سمیه محبی شولمی/ هفت‌کیلومتر از جاده منجیل به طارم در هر هفته حداقل یک کشته می‌دهد و خانواده‌ها را داغدار می‌کند. جاده منجیل به طارم جزو جاده‌های زیر‌نظر راهدرای کل استان گیلان است. طول این جاده سی و پنج‌کیلومتر است که تنها هشت‌کیلومتر آن مربوط به گیلان می‌شود. کیلومتر اول که روی سد قرار دارد در مواقع بارندگی کاملاً لغزنده است و رانندگان به‌سختی می‌توانند خودرو خود را کنترل کنند و کیلومتر شش آن نیز جزو نقاطی‌ست که ممکن نیست هر روز حادثه‌ای رخ ندهد و منجر به مرگ کسی نشود. این جاده راه ارتباطی هفتاد روستا است و از‌این‌نظر اهمیت بسیاری دارد، مرکبات بسیاری از طارم تأمین می‌شوند و در فصل‌های کشاوی کارگران بسیاری از این جاده تردد می‌کنند. به جرأت می‌توان گفت که شصت تا هفتاد مینی‌بوس که پانصد یا ششصد‌نفر مسافر دارند، از این جاده عبور می‌کنند. این جاده علامت‌گذاری شده اما جاده استانداردی نیست. در ایام تعطیلات به‌دلیل مسدود‌بودن راه، مسافران زیادی از جاده منجیل به طارم می‌روند و جاده به حدی باریک است که امکان عبور دو ماشین سنگین از کنار یکدیگر وجود ندارد و شانه خاکی، خط کشی مناسب و روشنایی ندارد. در همین چند کیلومتر جان هزاران جوان از دست رفته است. این جاده پیچ‌های خطرناکی دارد که با نبود روشنایی و خطر افتادن سنگ بسیارمرگبار است. نمی‌دانم اگر وظیفه راهداری کل استان گیلان نیست که به این جاده رسیدگی کند، پس وظیفه چه کسی است؟ لطفاً تکلیف مارا هم روشن کنند.