اینترنت؛ فرصت مناسب یا بازدارنده

از آغاز قرن 21 که دودهه آن‌را پشت‌سر گذاشته‌ایم، اینترنت، بزرگ‌ترین تحول جهانی بود که تمام وسعت این کره خاکی را دربرگرفت و حتی مطالعات درباره بسیاری از منظومه‌های دست‌نیافتنی را هم، هموار کرده است. امروز پیرامون اینترنت در کشورمان، با خوانندگان عزیز به سخن می‌نشینیم. اول اینکه باید گفت؛ اینترنت، به‌عنوان وسیله‌ای برای حذف مسافت در جریان زندگی در این کره خاکی، نقش انکارناپذیری را ایفاء می‌کند و دنیا با دست‌یافتن به این پدیده توانسته، انقلابی در سطح پنج قاره جهانی را به‌خود ببیند و این وسیله جادویی قادر شده است که در صرفه‌جویی زمانی و مکانی و تردد همیشگی مردم جهان برای حل مسائل روزمره، به‌میزان فراوانی مؤثر باشد؛ چراکه وقتی بار صف‌های طولانی ثبت‌نام، صف‌های صدمتری بانک‌ها و ده‌ها و صدهامورد این‌چنینی دیگر از شانه‌های مردم برداشته شده و هیچ‌کس دیگر سنگینی آن‌را حس نمی‌کند، اینترنت را وسیله‌ای برای سهولت کارها و جلوگیری از بروکراسی یا کاغذبازی و درنهایت انتقال سریع اطلاعات در اندک زمان ممکن درنظر می‌گیرند؛ تاجایی‌که این وسیله در شرایط کنونی تمام جهان را به هم مرتبط کرده است؛ اما همین وسیله که مردم دنیا را در انجام کارهای اداری، بسیار راحت و آسوده‌خاطر کرده، در کشور ما در پاره‌ای از موارد به‌حدی آزاردهنده شده که مردم، دریغ گذشته را می‌خورند؛ در مواقع ثبت‌نام، انجام امور بانکی، تبادلات مالی، تهیه ارزاق و مایحتاج زندگی آن‌چنان سرعت و آرامش خیال به خانواده‌ها داده است که همه آن‌را پدیده‌ای مفید می‌پندارند و جالب‌توجه است که اتاق‌های بزرگ و سالن‌های وسیعی که در حکم بایگانی بود و اغلب مسئولین در آن بایگانی‌ها غرق می‌شدند، به کمک همین اینترنت، به فضایی بسیار کوچک‌تر از گذشته تبدیل شده و بایگانی در طی سال‌های متعدد را می‌توان درون همین رایانه‌های جادویی جست‌وجو کرد. اما در کشور ما بسیاری از اوقات در انجام امور و کارهای اداری، به‌ناگهان با دو کلمه به‌عنوان پاسخ از مسئولین روبه‌رو می‌شویم «سیستم قطع است!»، حال تصور کنیم، خود ما، از ساعت 8 صبح در پای کامپیوتر، به امید بازبودن سیستم، برای ثبت‌نام یک خودرو وطنی با ده‌هامورد ایراد فنی که فاقد ایمنی هم هست، می‌نشینیم تا مثلاً نوبت شود و یک پراید ثبت‌نام کنیم، به‌ناگهان سیستم قطع می‌شود. ازسوی‌دیگر، این قطعی سیستم در امور بانکی هم روی می‌دهد و فراوان هم روی می‌دهد. متأسفانه هیچ سازمانی را هم در قطع سیستم اینترنتی، تاکنون بازخواست نکرده‌اند درحالی‌که قطع اینترنت یعنی خفگی در امور جاری و این قطع سیستم تمامی ندارد! در پاره‌ای از اوقات، این قطع سیستم، عوارضی را متوجه بعضی از افراد می‌کند که جبران‌ناشدنی‌ست. دست‌برقضا روز چهارشنبه، این قطعی سیستم، گریبان من را هم گرفت. در یکی از شعبات بانکی در خیابان بخارست سابق یا قصیر فعلی از ساعت 12 تا بعد از 1 بعدازظهر در نوبت انتظار بودم؛ وقتی به باجه موردنظر رفتم، در حین ثبت موارد توسط مسئول محترم باجه، به‌ناگهان سیستم قطع شد و کار انتقال وجه من، ناتمام ماند. صحنه‌های دردآوری در همین شعبه بانکی روی داد که دل من را به‌شدت به درد آورد؛ دختر نوجوانی که به‌اتفاق مادرش در بانک بود و ناله سر می‌داد که اگر این پول پرداخت نشود، صبح فردا زندانی خواهد شد، همه منتظران نوبت را که دچار قطع سیستم اینترنت شده بودند، به‌شدت متأثر کرد. اولاً چرا باید سیستم قطع شود؟ و دیگر اینکه اگر هم قطع می‌شود، چرا نباید بلافاصله وصل شود و اینجاست که باید گفت؛ اینترنت که نیرویی‌ست در خدمت بشر، تا از قوانین دست‌وپاگیر گذشته خلاصی یابیم، در این زمان مشخص و در این مورد به‌خصوص باعث به‌زندان‌افتادن ناخواسته یک دختر جوان می‌شود، پس چه باید کرد؟ زیرا در این حالت، اینترنت را نمی‌توان فرصت دانست؛ بلکه به‌نوعی باید آن‌را بازدارنده و هدردهنده فرصت نامید.