سهمیه‌های واقعی نانوایی‌های صوری در جهان موازی!

آن‌هایی‌که به جهان موازی و یارانه پنهان و اقتصاد زیرزمینی و ... اعتقاد ندارند و فکر می‌کنند کل یارانه آرد و نان، بنزین، دارو، حامل‌های انرژی و... مستقیم به‌حساب و جیب مردم سرریز می‌شود، الآن بیایند و تحویل بگیرند! همان‌هایی که مخالف جراحی اقتصادی هستند. باور بفرمائید هروقت صحبت از جراحی اقتصادی و حذف یارانه‌های پنهان می‌شود خلق‌الله چهارستون بدنشان به رعشه می‌افتد. حق هم دارند بندگان خدا ... آمپول ب کمپلکس که نیست که 30ثانیه جایش را بمالند و در حقش دعا ... بالاخره جراحی‌ست و علاوه‌بر زیرمیزی و بیهوشی و خونریزی، لاکردار درد هم دارد! ریکاوری و مراقبت‌های بعد از عمل هم تشریفاتی شده؛ مخصوصاً که یک‌عده عجله دارند چندتا عمل جراحی را باهم انجام دهند و هنوز جای عمل قبلی بخیه نشده و اثر داروی بیهوشی چینی از بین نرفته، خیز برمی‌دارند تا عمل جراحی بعدی را استارت بزنند. شکم مریض بازه، حیای جراح کجا رفته؟! خدا رفتگان شما را بیامرزد؛ این عمل‌های پشت پشت‌هم آدم را یاد خدابیامرز گلدس خاله مادربزرگ عموسیفی (سرایدار مفخم مدرسه ما) می‌اندازد که بنده خدا 12 شکم زائید و بعد از هر زایمان به‌جای افسردگی پس از زایمان، بلافاصله دچار افسردگی دوران حاملگی می‌شد و حرف فردوسی را سبز کرد که زنان را همین بس بود یک هنر / نشینند و زایند شیران نر! بگذریم ... مخلص کلام این جراحی‌های اقتصادی اگر سرپایی در همان اتاق تزریقات پزشک باشند و به‌جای بیهوشی با بی‌حسی موضعی کار راه بیفتد فی‌نفسه بد نیستند. مثل کارتی کردن خرید نان که الآن کاشف به‌عمل آمده چندهزار نانوایی صوری در کشور سهمیه می‌گرفتند ولی وجود خارجی نداشتند! این‌هم اصل خبر ... معاون رئیس‌جمهوری: چندهزار نانوایی در کشور پیدا کردیم که وجود خارجی ندارند ولی سهمیه آرد دریافت می‌کردند. بعد از اصلاحات اخیری که دولت در حوزه نان انجام داد، روزانه به‌اندازه نان ۲۵‌میلیون‌نفر یعنی به‌اندازه جمعیت کشور عراق در آرد صرفه‌جویی شد! (خبرگزاری مهر) ملاحظه فرمودید در جهان موازی چه خبر است؟! شاید ترسناک‌ترین بخش وجودی این نظریه جهان موازی، همین تفاوت لاکردار مفهوم زمان با باور همیشگی انسان‌هاست. درصورتی‌که جهان‌های متعدد را باور داشته باشیم باید بپذیریم که ما هم زنده هستیم، هم مرده. هم ازدواج کردیم و هم هیچ‌گاه با همسر خود روبرو نشده‌ایم. باید بپذیریم که نانوایی وجود ندارد ولی سهمیه آرد دریافت می‌کند! ناشر روزنامه و مجله چاپ نمی‌کند ولی یارانه کاغذ دریافت می‌کند؛ یا یک‌عده که هیچ درد و مرضی ندارند ولی یارانه داروهای خاص دریافت می‌کنند و یا جماعتی اصلاً گاو و گوسفند ندارند اما تا دلتان بخواهد سهمیه نهاده‌های دامی دریافت می‌کنند وقس‌علی‌هذا القیاس ... هرچند داستان جهان موازی و فیزیک و کوانتم و زمان و ... خیلی پیچیده است و با سواد اکابری ما همپوشانی ندارد ولی چیزی‌که عیان است اینکه دولت در سال به‌اندازه بودجه چندتا کشور پرجمعیت و خانواده‌دوست (با رویکرد مادربزرگ عموسیفی) در جهان موازی هزینه می‌کند که فقط با سود بانکی این بریزوبپاش یا دریافت مالیات از بهره‌مندان این شاباش، می‌توان چند جهان موازی دیگر را آباد کرد!