چرا فقط دیگران «مقصر» هستند؟!
آیا تا‌به‌حال شده که در یک کاری دچار مشکل شوید و اشتباه خودتان را گردن دیگران بیندازید؟ در‌واقع، بسیاری‌از‌ما عادت داریم که در مواقع مختلف، «دیگران» را سرزنش کنیم. به‌گزارش نمناک؛ در‌حالی‌که بسیاری‌از‌مواقع، تقصیر خودمان است؛ اما مداوم در‌حال‌سرزنشِ دیگران به‌خاطر مشکلاتِ خود هستیم و سعی می‌کنیم برای آن‌هم دلیل بیاوریم اما به‌نظرتان دلیلش چیست؟ علل و راهکارهای جلوگیری از این نگاه درادامه آورده شده است.
1. سرزنش‌کردن دیگران راحت است
همه ما به‌گونه‌ای رفتار می‌کنیم که عادت داریم دیگران را سرزنش کنیم. در‌واقع آن‌ها را متهم کارهای خود می‌دانیم. سرزنش‌کردن دیگران و انداختن تقصیر گردن آن‌ها همیشه راحت‌تر از این‌است‌که خود را زیر‌سؤال ببریم؛ مثلاً بعضی از والدین عادت دارند مدام کودکشان را سرزنش کنند؛ در‌حالی‌که خطاهای تربیتی خود را در‌نظر نمی‌گیرند.
2. دوست دارید نقش قربانی را بازی کنید
روانشناسی می‌گوید عمدتاً دوست داریم خود را قربانی نشان دهیم. دیگران را به‌خاطر مشکلاتشان سرزنش می‌کنیم و اشتباه خود را در‌نظر نمی‌گیریم و در‌نتیجه مانند یک انسان قربانی رفتار می‌کنیم و با قربانی جلوه‌دادن خودمان، احساس آرامش بیشتری خواهیم داشت.
3. دروغگو هستیم
راستگویی یک نعمت بزرگ است اما بسیاری‌از‌ما در شرایط سخت حقایق را کتمان می‌کنیم. اگر دروغ بگوییم و صحنه‌سازی کنیم و تقصیر را گردن دیگران بیندازیم، برایمان راحت‌تر از سرزنش‌کردن خودمان است.
4. انتظار داریم که زندگی منصف باشد
زندگی بالا‌و‌پایین بسیار‌ی دارد. هیچ‌چیز در‌این‌دنیا عادلانه نیست و ما انسان‌ها نمی‌توانیم به‌طور‌کامل عدالت را برقرار کنیم و در‌نتیجه هر‌چیزی‌که ناخوشایند باشد را نمی‌پذیریم و نمی‌توانیم اشتباهات خود را هم قبول کنیم. همین‌امر باعث می‌شود که مدام به‌دنبال مقصر بگردیم.
5. هر مسئله را توجیه می‌کنیم
همه ما تمایل داریم برای هر‌چیزی یک دلیل منطقی پیدا کنیم. زمانی‌که اتفاق اشتباهی رخ می‌دهد، می‌خواهیم آن مشکل را پیدا کنیم و بفهمیم چرا این اتفاق رخ داده و به آن یک پایان بدهیم. بنابراین گاهی‌اوقات خودمان را کنترل و دلیل‌تراشی می‌کنیم.
حالا چه باید کرد؟
همه ما به‌طور‌مداوم باید سعی کنیم مسئولیت کارهای خود را بپذیریم. هر‌کس در زندگی اشتباهات خودش را دارد. ما هم نباید برای مشکلاتمان به‌دنبال اشتباه دیگران باشیم بلکه قدرت کنترل زندگی ما دست خودمان است. اگر مسئولیت همه اقدامات، تصمیمات و کارهای خود را بپذیرید، قطعاً هنگام اشتباه هم خودتان را کنترل می‌کنید و دیگران را مقصر جلوه نمی‌دهید. اولین‌مرحله برای‌اینکه مشکل را حل کنیم این‌است‌که این‌موضوع را بپذیریم زندگی همه دچار مشکلاتی خواهد شد که برای خلاصی از آن‌ها باید به تمایل سرزنش‌کردن دیگران غلبه کنیم. باید آگاهانه رفتار کنیم، خودمان را متوقف کنیم، مکث کنیم و به‌دنبال بازتاب رفتارهای خودمان باشیم. هنگامی‌که می‌خواهیم دیگران را سرزنش کنیم، به خودمان یادآوری کنیم که نباید خود را قربانی جلوه دهیم. آگاه‌بودن به جلوگیری از این اتفاق کمک می‌کند. اکثر اوقات ما دیگران را سرزنش می‌کنیم زیرا در فهم مشکلات ناتوان هستیم و بر‌اساس درک سطحی خودمان واکنش نشان می‌دهیم. هر اطلاعاتی را که از بیرون قرار است به‌دست ما برسد را رد می‌کنیم و در ناآگاهی خود باقی می‌مانیم. پس باید یادمان باشد در‌این‌مواقع نباید احساسی رفتار کنیم. زندگی سیاه‌و‌سفید نیست؛ خاکستری است. وقتی کسی به شما صدمه می‌زند، باید سعی کنید این‌موضوع را تجزیه‌وتحلیل کنید و ببینید که قصد و هدف چه بوده است. بسیاری‌از‌اوقات او کینه‌ای از ما به دل داشته و خودمان در حق او جفا کردیم. پس خودتان را جای دیگران قرار دهید و شرایط را از دیدگاه آن‌ها ببینید. صبور باشید و دیگران را درک کنید تا مجبور نباشید اشتباهات خود را گردن آن‌ها بیندازید. به خودتان غلبه کنید. مراقب عصبانیت خود باشید. قبول کنید که همه انسان‌ها خطاهایی در زندگی انجام می‌دهند و هیچ‌چیز کامل نیست. مسئولیت شرایط و اشتباهاتتان را بپذیرید و آن‌ها را در آغوش گرفته و از آن‌ها یک درس بگیرید تا دفعه بعد دیگر آن‌را تکرار نکنید. مطمئن باشید دردی که از یک اشتباه احساس می‌کنید، قطعاً در آینده چیزهای ارزشمندی به شما خواهد داد.