صداقت در زناشویی، عامل بقای آن
منوچهر قاسمی
طبیعیترین نیاز و خواست انسان تشکیل خانواده است که برای بقای نسل صورت میگیرد و نیز خواست طبیعی انسان است که نسلی صالح، شایسته و کارآمد از خود بهجای گذارد. انسان برای رسیدن به چنین هدفی به انتخاب درست و آگاهانه نیازمند است زیرا پیوند ناجور میوه مطلوب را نخواهد داد که آن که پیوند دو گل، گل میدهد و پیوند دو خار، خار است. آنچه در برخورد با مسئله زناشویی فکر هر پسر و دختری را مشغول میسازد صداقت است که آن که در انتخاب به آگاهی نیاز دارد و همچنین در ادامه زندگی در آستانه تشکیل خانواده از خود میپرسد آیا در زندگی از صفا و صمیمیت بهرهمند خواهد شد؟ آیا زندگی با همسرش دوام خواهد داشت یا در نیمهراه سقوط خواهد کرد؟ و در یک کلمه آیا صداقت بر زندگی حکمفرما خواهد بود؟ پس همانگونه که انسان در انتخاب آگاهی توأم با صداقت نیاز دارد دوام زندگی زناشویی نیز به آن بستگی مییابد. صداقت کلمهای زیبا و هیجانانگیز است که درواقع هرکسی آنرا میداند. زندگی زناشویی یک ارتباط شخصی و خصوصی بین زن و شوهر است که باید از صداقت کامل برخوردار باشد. در هیچجایی کانون گرم و صمیمانه خانه به سردی و تیرگی بدل نشده مگرآنکه صداقت در آن خانواده از بین رفته است. زناشویی درگرو صداقت است. گفتار لطیفی مطرح است که میگوید زنان همچون لباس مردان خود و مردان همچون لباس زنان خود هستند. آیا این لباس که اینقدر به بدن نزدیک است میتواند پاک نباشد؟ داشتن یک زندگی سالم به حفظ پاکی همهجانبه بستگی دارد در غیر این صورت جهنمی سوزان خواهد بود. همسران همچون لباس برای یکدیگر معرفی میشوند. همانطوری که لباس برای پوشش، آرامش، حفظ زیبایی بدن است همسران نیز عیبهای یکدیگر را میپوشانند و هرگز به خود اجازه نمیدهند که رازها و مسائل داخلی به کوچه و بازار کشانده شود و برای همسایه یا فامیل بازگو کنند که آن که اینکار صفای خانواده را بههم میزند و بهتدریج زمینه اختلاف را بهوجود میآورد. ازطرفی همسران مایه آرامش یکدیگرند و با محبت و مودت آسایش لازم را برای محیط خانواده فراهم میسازند و هرگز هدف از تشکیل خانواده تنها موضوع غریزه یا تولید نسل نیست بلکه ایجاد یکنوع محبت و مودت و دوستی در جامعه کوچک خانواده است که کاملاً جنبه انسانی و معنوی دارد و نیز همسران یکدیگر را از گناه و بلهوسی بازمیدارند زیرا انگیزههای وسوسهانگیز دوران تنهایی و تجرد کنار میرود و زمینه تقوا فراهم میگردد. نهایتاً همسران زیبایی یکدیگرند. همچون لباس که باعث زیبایی انسان میشود. همسران همانند آینهای نازیباییهای مادی و معنوی یکدیگر را دلسوزانه و با صمیمیت مشخص نشان میدهند و به فضای زندگی خود زیبایی میبخشند. همسران ممکن است برحسب وظایف خود روزها و شبها را جدا از هم باشند ولی سایه به سایه همچون لباس همراه هم هستند هرچند دور باشند و صداقت اینجا جدایی موقت را جبران میکند و سرانجام اینکه هرگاه در طریق صداقت گام بردارید در راه تکامل و آسایش و زیبایی یکدیگر بدون تردید خواهید رسید.
* استاد دانشگاه و فارغالتحصیل رشته علوم تربیتی از دانشگاه لندن