چالش اروپا در‌مواجهه با معاون منتخب ترامپ!
تارنمای «پولیتیکو» نوشت: انتخاب «جی دی ونس» به‌عنوان معاون «دونالد ترامپ»، زنگ هشدار را برای رهبران اروپا که هم‌اکنون از بازگشت رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا به کاخ سفید نگران‌اند، به‌صدا درآورد! این رسانه آمریکایی افزود: حضور «ونس» به‌عنوان معاون «ترامپ» در کاخ سفید، بدبینی دولت احتمالی «ترامپ» نسبت به سازمان «پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)» را افزایش و درخواست از اروپا برای مسئولیت‌پذیری بیشتر در دفاع‌ازخود را تقویت خواهد کرد. البته «ونس» به تغییر نظر خود نسبت به «ترامپ» معروف است. این سناتور ۳۹ساله تا قبل‌ازاین «ترامپ» را «یک احمق» و «هیتلر آمریکا» می‌دانست؛ اما اکنون به یکی از یاران وفادار رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا تبدیل شده؛ طوری‌که «میت رامنی» (سناتور ارشد جمهوری‌خواه) را به طرح این سؤال واداشته است که «او چطور می‌تواند کنار ترامپ بنشیند و با او غذا بخورد؟!» رقبای «ونس» وی را به تلاش برای پیشبرد اهداف سیاسی خود متهم می‌کنند. تردید «ونس» به سیاست خارجی آمریکا در دوران بعد از «جنگ سرد» و سیاست مداخله‌جویانه این‌کشور به قبل از نزدیکی به «ترامپ» بازمی‌گردد. به‌گزارش ایرنا؛ «ونس» زمانی‌که به‌عنوان تفنگدار نیروی دریایی آمریکا در عراق خدمت می‌کرد گفت به این درک رسیده که به او دروغ گفته‌اند و وعده‌های دستگاه سیاست خارجی آمریکا کاملاً یک طنز سیاسی‌ست. او تنها عضو نسل جوان قانون‌گذاران حزب جمهوری‌خواه با شعار «اول آمریکا» نیست که دیدگاه‌هایش به‌واسطه حضور مستقیم در میدان جنگ و شرکت در جنگ‌های همیشگی واشنگتن در عراق و افغانستان شکل گرفته است. «ونس» منتقد سرسخت «بسته کمک ۶۱میلیارددلاری برای اوکراین» بوده که نهایتاً در آوریل گذشته تصویب شد. سخنرانی طولانی او در صحن سنای آمریکا در جریان هفته‌ها جنجال بر سر این قانون، مواضع سیاسی احتمالی وی را نشان می‌دهد که می‌تواند خبر خوبی برای اروپا نباشد. حضور او در کاخ سفید می‌تواند تردیدهای «ترامپ» به ناتو را تقویت کند. «ونس» مانند «جیمز متیس» (وزیر دفاع سابق ترامپ) حامی ناتو نیست و تلاش نخواهد کرد مانند «مایک پنس» (معاون سابق ترامپ) نگرانی‌های متحدان اروپایی را رفع کند. او مانند رئیس خود «ترامپ»، منتقد به‌اصطلاح «مفت‌خوری» اعضای اروپایی ناتو است! این سناتور جوان آمریکایی بیش از «پنس» از سیاست مداخله‌جویانه آمریکا انتقاد دارد و تشکیلات سیاست خارجی این‌کشور را متهم می‌کند که «دائماً در همه‌چیز اشتباه می‌کنند». وی می‌گوید در چنددهه‌گذشته بارها از ما خواسته شده به نظرات کارشناسان گوش دهیم بااین‌حال ما هرگز نمی‌پرسیم که سوابق این کارشناسان درزمینه سیاست خارجی چیست؟ «ونس» همچنین از این‌موضوع شکایت دارد که توافق دو حزب آمریکا، یکی پس از دیگری واشنگتن را در ویتنام، افغانستان و عراق با شکست فاجعه‌بار مواجه کرد. وی باانتقاداز جنگ اوکراین گفته است که اکنون کارشناسان بهانه جدید برای کمک مالیات‌پردازان آمریکایی و کمک بی‌انتهای آن‌ها دارند و آن‌را درگیری در اوکراین می‌نامند. «پولیتیکو» نوشت: درآستانه هفتادوپنجمین سالگرد اجلاس ناتو در هفته گذشته، «ینس استولتنبرگ» (دبیرکل این سازمان) بر اهمیت پیش‌بینی‌پذیری، ثبات و وحدت تأکید کرد؛ ولی بعید است دولت دوم «ترامپ» -که احتمالاً جسورتر و آگاهانه‌تر از دولت اولش عمل می‌کند- به چنین چیزهایی اهمیت دهد مگراینکه اروپا واقعاً گام بردارد و برای دفاع‌ازخود هزینه بیشتری را متقبل شود؛ اما اگر اروپا درباره بودجه دفاعی ناتو و روابط ترانس آتلانتیک گامی برندارد دوره دوم ریاست‌جمهوری «ترامپ» دشوارتر و آسیب‌زاتر از دوره نخست آن خواهد بود. انتخاب «ونس» به‌عنوان معاونش نشان می‌دهد که «ترامپ» در دیدگاه‌های خود در قبال ناتو و اروپا تجدیدنظر نکرده است و با وجود تلاش‌های پشت‌پرده سران اروپا برای اعمال‌نفوذ در وی همچنان سخت و انعطاف‌ناپذیر است. درحالی‌که اروپا می‌تواند کنترل تأمین مالی اوکراین را برعهده بگیرد اما ناتو درنهایت یک سازمان تحت‌امر آمریکا است و بدون «مشارکت فعال و کامل واشنگتن» ناتو محسوب نمی‌شود؛ این‌بدان‌معناست‌که اروپا باید نقش سازنده‌تری نسبت به دولت اول «ترامپ» ایفا کند و مسئولیت بیشتری را بپذیرد. این رسانه افزود: آمریکا قبلاً هم در ترک‌کردن اروپا سابقه داشته است ازجمله در جنگ بالکان در سال ۱۹۹۰؛ و «بیل کلینتون» (رئیس‌جمهوری اسبق آمریکا) دخالت آمریکا را به پایین‌ترین سطح رساند و معتقد بود اروپا باید نقش رهبری خود را در دست بگیرد؛ اما بعد از جنایات صرب‌ها علیه بوسنیایی‌ها وارد عمل شد. بعید به‌نظر می‌رسد اگر «ترامپ» انتخاب شود و به‌ویژه اگر «ونس» معاون او باشد چنین اتفاقی تکرار شود و با حضور «ونس» شک‌وتردید «دونالد ترامپ» به ناتو افزایش یافته و از اروپا خواهد خواست که اقدام بیشتری انجام دهد.