سخن مدیر مسئول
اروپا و حفظ برجام
پس از 12سال بحث، جدل، گفت‌وگو و درگیری لفظی میان دیپلمات‌های ایرانی و آمریکایی و یک دوران تحمیلی تحریم بین‌المللی علیه ایران اسلامی، ماراتن مذاکره ایران با 1+5، بالاخره منجر به عقد توافق شد و ابرقدرتان، حقانیت کشور ما را پذیرفتند. بیشتر از مردم کشور ما، اروپائیان خوشحال از این‌تفاهم و آغاز برجام شدند. آنان می‌پنداشتند و می‌پندارند که بازار گسترده جمهوری اسلامی ایران، سفره وسیعی‌ست که می‌توانند از خان آن بهره مطلوب برند. ماه‌های اولین برجام که اوباما در آمریکا و به‌عنوان رئیس‌‌جمهوری آمریکا برگزیده شده بود و به‌نوعی تعامل اوباما با دنیا بسیار قوی‌تر و بیشتر از ترامپ بود و اروپا مشتاق به ارتباط با جمهوری اسلامی ایران، به‌نوعی برای رقابت با همدیگر و ربودن گوی سبقت، شروع به مسافرت به تهران کردند و تقریبا تمام روسای اتحادیه به‌همراه هیئت‌های بازرگانی و سیاسی رو به سوی ایران کردند و قراردادهای زیادی هم منعقد شد، امید و انتظار حذف کامل تحریم‌ها بود و آغاز دور جدیدی از همکاری‌ها؛ اما با روی کار آمدن ترامپ و اظهارات ضد و نقیض او و اظهار چندباره‌اش مبنی بر پاره‌کردن برجام، امیدهای اروپائیان به یأس تبدبل شد و نه‌تنها برجام عملی نشد؛ بلکه دامنه تحریم‌های آمریکا بر ایران وسیع‌تر و دامنه‌دارتر و دشمنی حکومت آمریکا با ایران و مردم ایران بیشتر شد. در‌این‌میان، اظهارات گاه‌و‌بیگاه سران اروپا مبنی‌بر عدم رعایت تحریم‌ها، شخص ترامپ را بیشتر ناامید و درمانده کرد. کشورهای آلمان، انگلیس و فرانسه به‌نوعی انفعال‌گونه و باوجود عقد قراردادهای بسیار با ایران، به‌ناچار درصدد مذاکره و تعامل با ترامپ برآمده و دور تازه‌ای از استقلال برای خود را ترسیم کردند و ترامپ زیاده‌گو، با توسل به تهدید و بعضی وقت‌ها ترغیب و استمالت‌جویی به فکر ترمیم روابط با اروپا برآمد و سفر مکرون به آمریکا را باید یک دیپلماسی جدید برای آمریکا دانست. وقتی ترامپ از فرانسه خواست که قرارداد خرید ایرباس را با ایران لغو کند، ترامپ با استدلال و منطق قوی پاسخ رد به این خواسته همتای آمریکایی خود داد و ازسوی دیگر، خانم مرکل؛ صدر اعظم آلمان که با وجود عدم توفیق در انتخابات آلمان و عدم توافق با احزاب کوچک‌تر برای تشکیل دولت و باوجود موضع ضعیف خود، در برابر خواسته ترامپ مقاومت کرده و درهای مذاکرات را به‌روی کشور ایران و آلمان باز گذاشته و قراردادهای زیادی در‌این‌مدت منعقد شد. کشور انگلیس که به‌طور سنتی با ایران همکاری داشته و تعداد زیادی از ایرانیان ساکن لندن و سایر شهرهای انگلیس هستند، تمایل زیادی به همکاری با ایران از خود بروز داده و به‌نوعی به خواست ترامپ تن در نداد. در‌این‌وضعیت باوجود تمایل اروپائیان به ایران، ترس آنان از ترامپ ناسازگار و حالی‌به‌حالی که دائما تغییر عقیده می‌دهد و در حالت عدم تعادل، تصمیمات غیرعادی می‌گیرد، اروپائیان را بر آن داشت تا به فکر چاره اساسی بیفتند، بنابراین قرار است به‌زودی رهبران این سه کشور باهم به آمریکا و به دیدار ترامپ بروند تا شاید او را متقاعد کنند که دست از این‌لجبازی‌ها برداشته و با ایران قدرتمند، چنین بازی‌هایی نکند؛ زیرا که اینان به‌خوبی می‌دانند، 12سال تحریم نتوانست بر عزم و اراده ملت ایران کوچک‌ترین اثری بگذارد، بنابراین شرط عقل است که اروپا این بازار عظیم را از دست ندهد؛ هرچند آمریکا آنان را تهدید به جریمه کند.