حمیدنژاد هم‌زمان با روز پژوهش مطرح کرد
فرصتی که به فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان نمی‌دهند
عزیز‌الله حمیدنژاد معتقد است: در سینمای ایران به خاطر آن‌که یکسری اقتضائات حاکم است، فرصت مناسب به فیلمنامه نویس و کارگردان برای پژوهش داده نمی‌شود و کمتر اتفاق می‌افتد که بتوان از یک پژوهش جامع به فیلمنامه‌ای کامل رسید. به گزارش ایسنا، این کارگردان با بیان اینکه معمولا در سینمای ایران پژوهش در مرحله آخر قرار دارد، گفت: متاسفانه فیلمنامه در اتاق بسته نوشته می‌شود و به تصویر می‌آید. در حالی‌که پژوهش افکار یک فیلمنامه را پر و بال می‌دهد و درهای جدیدی را به روی کارگردان می‌گشاید. حمیدنژاد که سال‌ها پیش فیلم «آناهیتا» را با موضوع فناوری‌های نو ساخته است، درباره‌ی زمانی که صرف پژوهش این فیلم کرده است، گفت: چند سال قبل از فیلمنامه، این موضوع ذهنم را مشغول کرده بود و براساس علاقه‌ام مطالبی جمع کرده بودم و شروع به مطالعه کردم. وی افزود: چهار جلد کتاب از پروفسور رایموتو درباره این موضوع خواندم و جست‌وجویی هم در متون کهن معرفتی خودمان داشتم و نشانه‌هایی پیدا کردم و سعی کردم آن‌ها را با هم مقایسه کنم. در واقع دغدغه‌ام این بود اگر قرار است فیلمی با این موضوع که همه ذرات عالم دارای ذی‌شعور هستند، بسازم سعی کنم پژوهش علمی و معرفتی کاملی داشته باشم. چیزی حدود شش ماه صرف پژوهش شد و بعد که به نتیجه رسیدم، نوشتن فیلمنامه را آغاز کردم. وی افزود: هر فیلمنامه نیاز به اطلاعات میدانی دارد و باید اطلاعات لازم با پژوهش جمع‌آوری شود. کارگردان فیلم‌های «هور در آتش« و «اشک سرما» با بیان اینکه معمولا در سینمای ایران پژوهش به چشم نمی‌آید و باور نمی‌شود، گفت: برای این امر مهم هزینه نمی‌شود و امثال من براساس علاقه شخصی که داریم وارد بحث پژوهش می‌شویم و وقت می‌گذاریم. باید در این حرفه فیلمساز شرایطی داشته باشد که پژوهش جزئی از فیلمنامه باشد و برایش هزینه شود.