فحاشان ورزشی در شبکه‌های مجازی

این‌روزها بسیاری از مصلحان جامعه بشری، از اوضاع‌واحوال تلفن‌های همراه و شبکه‌های مجازی واقعاً به‌تنگ آمده‌اند تاجایی‌که برای هیچ‌کس امنیت کافی برای عدم‌وابستگی به تلفن و شبکه‌های مجازی، افقی روشن و مثبت در آینده نزدیک، متصور نمی‌شود و چون برایش هیچ‌نوع فیلتر یا عاملی دیگر در آینده‌ای نزدیک پیش‌بینی نمی‌شود، پس بسیاری از این شبکه‌های مجازی،‌ همچنان باعث تخریب نظام خانواده و اجتماع بوده و هستند که دراین‌میان عده‌ای فحاشان حرفه‌ای، از صبح تا پاسی از شب گذشته، کارشان بی‌احترامی، تهمت، آسیب اجتماعی زدن و زدودن احترام از مسئولین محترم کشور شده است و چون کار اینان ازحدگذشته برای هیچ‌کس گریز از آن در آینده‌ای نزدیک متصور نیست که متأسفانه کار فحاشان درزمینه ورزش،‌ از حد گذشته تاجایی‌که با صدافسوس خانواده ورزشکاران نیز از این آسیب و گزند مصون نیستند و چون بسیاری از این فحاشان متأسفانه بی‌سواد هم هستند، هر حرفی را که نباید بزنند بر زبان جاری می‌کنند؛ برای این‌عده فحاش حرفه‌ای، دوبه‌هم‌زنی، بی‌آبرویی، وقاحت عمیق تا به‌جایی رسیده که حتی، به نوامیس خانواده‌ها هم رحم نمی‌کنند که اگر به بعضی از آن‌ها از نزدیک نظر کنیم، این سبک‌سران بی‌مغز و خرد عقل و هتاک و بی‌سواد، شبکه‌های مجازی را وسیله‌ای یافته‌اند که با آن اعمال‌نظر و اجحاف عقیده و زیاده‌خواهی به مسئله‌ای عادی مبدل شده که از مردم‌آزاری اینان واقعاً به‌تنگ آمده‌اند که به‌گفته شاعر معاصر، چو از قومی یکی بی‌دانشی کرد نه مه را آبرو ماند نه کی را ... که براساس تعریف این بیت، کار اینان آبرو بردن از ورزشکاران دیگر، به‌بهانه باشگاه رقیب یا اخراج از یک باشگاه به‌جرم بی‌احترامی و سبک‌سری، موجب هتک‌حرمت از باشگاه شده که با صد تأسف این بی‌خردان کار را به اهالی خانه، مانند زن و همسر و اعضای خانواده هم پیش برده‌اند که‌ای کاش برای این‌عده مقامات قضائی که این‌مسئله ورود بکنند تا محیط ورزش که طبق تعاریف ورزش و تربیت‌بدنی، پرورش روح و جسم است این مفهوم و معنی، در همه زمینه‌های ورزش اپیدمی بشود، ازاین‌قبیل هتاکی‌ها، متأسفانه انواع و اقسام تهمت‌ها، دروغ‌ها، اعمال کثیف و انگ‌زدن‌های پست، کم‌کم موجب آزار افرادی شده است که از تلفن‌همراه، به‌عنوان وسیله‌ای ضروری برای زندگی امروزی و حتی آگاهی از مسائل جهانی و اخبار و افزایش آگاهی خود از جهان اطراف و دنیای خارج، مورداستفاده قرار می‌گیرد که پاره‌ای از اوقات کلمات سخیف، فحش و بی‌انصافی به‌جایی می‌رسد که با هر مسئول یا سرپرست یا دوست بریده‌شده، جهت تخفیف او از هیچ فحشی کوتاهی نمی‌کنند که ادامه آن، اساس جامعه را به‌هم می‌زند، اگر ما به ورزشکاران به‌عنوان قهرمان و پهلوان و افرادی زبده یاد می‌کنیم، اصلاً سزاوار نیست رفتاری از آنان سربزند که افتخارات ورزشی او لگدمال شود؛ کمااینکه این‌افراد را باید عالم بی‌عمل بدانیم و آرزو کنیم که محیط شبکه‌های مجازی مبری از فحش و هتاکی شود.