کمبود شدید مسکن؛ و برج‌های پرند و اطراف دریاچه خلیج‌فارس

می‌گویند دم خروس را ببینیم یا قسم حضرت عباس‌(ع)؟ امروز می‌خواهم از همین حضرت عباس‌(ع) که شیعیان جهان شیفته و عاشق او هستند، با خوردن سوگند به این شیر قهرمان ایثار و گذشت سرزمین کربلا که اسوه‌ای از جوانمردی و دلاوری‌ست، بگویم؛ که اگر منازل خالی تهران دولت بیاید و آماربرداری بکند، شماره خانه‌های خالی در دو منطقه اطراف دریاچه خلیج‌فارس در منطقه 22 تهران و هم‌چنین در شهرک پرند و هزاران خانه بدون ساکن در آن،‌ می‌توان هزاران خانوار را از در بدری و بی‌خانمانی نجات بدهد و هم‌چنین بیش از 3000‌هزار بافت فرسوده شهری در تهران که مدت‌هاست قرار بوده است شهرداری تهران، با شناسایی این بافت‌ها و تخریب و بازسازی این خانه‌ها می‌تواند، با انبوه‌سازی 12‌هزارخانوار در آن سکونت بکنند، اما چرا تهران با داشتن این‌همه پتانسیل، بازهم مردم برای یافتن سرپناه حتی حاضرشده‌اند، در پشت‌بام‌ها با مساحت 12‌مترمربع چادر بزنند و در آن سکنی بکنند، یا پاره‌ای از مردم، در اتوبوس‌های شهری و اتوبوس‌های فرسوده در قبرستان‌های ماشین‌های مستعمل شب را به صبح می‌رساند که برای کشور بزرگ ایران با شش‌هزارسال سابقه تاریخی درخشان به‌هیچ‌وجه پسندیده و سزاوار نیست که اگر دولت پزشکیان که عزم خدمت دارد، با یک بسیج از نیروهای دولتی و در یک اقدام فوری، از ساختمان‌های فرسوده آمارگیری کرده و با کمک شهرداری، بافت‌های فرسوده در یک پروسه یک‌ساله، بازسازی‌شده و با شرایطی عادلانه و تقسیطی، بین مستمندان توزیع گردد و در وهله بعد از این‌همه برج‌های که اطراف دریاچه خلیج‌فارس و تا یک‌کیلومتر بعد از دریاچه، ساخته‌شده و بسیاری از آنان خالی‌ازسکنه است را ازطریق شرایطی، حداقل دراختیار کارمندان ادارات دولتی و پس‌ازآن به کارکنان شرکت‌های خصوصی آن‌هم ازطریق شرایطی واگذار نمایند که دراین‌صورت، از حاشیه‌نشینی اطراف تهران جلوگیری می‌شود و بالاخره، ساختمان‌های نیمه‌تمامی که ازسوی شرکت عمران شهری ساخته‌شده و تعدادی از آنان هم نیمه‌تمام مانده که اغلب آن‌ها به‌صورت خرابه درآمده‌اند و مصالح آنان به‌مرور از بین رفته و فرسوده می‌شود را می‌توان آماربرداری کرده و برای ساخت‌وساز نهایی، آماده بهره‌برداری گردد و بالاخره به‌گفته رئیس دولت و رئیس مجلس شورای اسلامی،‌ ما در کشور آن‌قدر زمین داریم که اگر آن‌را مجانی دراختیار مردم قرار بدهیم، تمامی کسانی‌که از نبود مسکن ناراحت هستند و یا برای اجاره مسکن باید حداقل 30 تا 40‌درصد حقوق خود را صرف اجاره مسکن بکنند، درصورتی‌که دارای زمین باشند و در محدوده شهر قرار داشته باشند و دارای خدمات آب، برق و گاز باشند، به‌یقین با طیب خاطر و رضایت کامل و برای ساخت یک سرپناه از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کنند، بدیهی‌ست، با اقداماتی ازاین‌دست واقعاً در کشوری چون ایران، بااین‌همه وسعت، می‌توان نسبت به کمبود خانه و ساخت آن در یک بسیج همگانی مشکلات معیشتی مردم رفع شده و آرزو بکنیم، روزی فرابرسد که مسکن به‌عنوان دغدغه زندگی مردم از بین رفته باشد و مردم عزیز ما با تحقق این آرزو، هیچ‌وقت به‌فکر مهاجرت از کشور نمی‌افتند و زندگی را در مام وطن، با بهشت روزی زمین معاوضه نخواهند کرد.