سخن مدیرمسئول
مدیران گشادجیب و مدیران پاکدست
تا دنیا دنیاست، خادم و خائن، پاک و ناپاک، محرم و نامحرم، خوب و بد، مدیر موفق و ناموفق، حلالخور و حرامخور بوده، هستند و خواهند بود. دههی کنونی را باید در جهان، دههی اختلاس و دزدی نام نهاد و این پدیدهایست ناپسند که تقریبا بیش از 95درصد کشورهای جهان را دربرگرفته و بهنوعی مسابقهی دزدی در جریان است، از رئیسجمهور گرفته تا مقامات و حتی طبقات پاییندست با چنین پدیدهای عجین هستند. در کشور ما بیشتر طبقات محروم را افرادی باشرف، با ایمان و سالم تشکیل میدهند که قانع هستند و به مالاندوزی فکر نمیکنند؛ اما در برابر این انسانهای باوجدان متأسفانه مدیرانی در جامعهی ما یافت میشوند که از بودجهی مردم در لباس مدیریت بانک، ارقام سهرقمی به میلیون حقوق دریافت میکنند؛ انسانهایی که نه حب وطن دارند و نه اعتقاد به بیتالمال؛ به راستی چه توجیهی وجود دارد که این همه حقوق، پاداش و مزایا برای خودت بنویسی و بگیری درحالیکه نظافتچی دفتر عریض و طویلت با مبلمانهای آنچنانی 800هزار تومان حقوق ماهانه دریافت کند؟ در یک اتاق محقر بیتوته کند و با این پول، هزینهی تحصیل فرزند، بیماری و اجارهی اتاق را بپردازد؟ از صبح تا شام گوش به فرمان تو باشد، شبها در ساختمانهای دیگران نگهبانی دهد، در هفت پله زیر خط فقر روزگار بگذراند و شما مدیر گشادجیب حقوق 200میلیونی بگیری! حرامت باد چنین حیفومیلهایی که از جیب مردم برای جیب خودت هزینه میکنی. معاون رئیسجمهور دورهی قبل را به اتهام اختلاس چندصدمیلیاردی به زندان میبرند، نوکیسههای تازهبهدورانرسیدهی بیسوادی که کلههای پربادشان، عقلوهوش را از آنان برده، خدمت به مردم را فقط پرکردن حسابهای بانکی خود میدانند، چرا باید هنوز در کشور اسلامی ما حضور فعال داشته باشند؟ آیا وقت آن نرسیده که با این مفسدان اقتصادی که رفتار و اعمالشان باعث شده بیش از 60درصد مردم به زیر خط فقر بیفتند، برخورد جدی و قاطع شود؟ آیا لطمهزدن به اقتصاد یک کشور مستوجب برخورد قانونی نیست؟ امیدواریم دستگاه قضایی ما در سال اقتصاد مقاومتی با برخوردی مناسب، ریشهی چنین افرادی را برای همیشه خشک کرده، نام نیکی برای خود به یادگار بگذارد، باشد که در آینده شاهد حیفومیل آن هم از سوی مدیران جامعه نباشیم. زیادهخواهی و به حق خود قانع نبودن باعث شده که این پدیدهی ناپسند به فعالان اقتصادی و صاحبان مشاغل آزاد نیز سرایت کرده و چنین مشاغلی نیز از جیب مردم هزینه کرده و مبالغ هنگفتی در جیبهای گشاد خود واریز میکنند و متأسفانه چون وقتی آتش به جان جامعه میافتد، خشکوتر را با هم میسوزاند، عوارض خطای چنین مدیرانی، دامن مدیران پاکدست را نیز بهرغم صداقت آنان میگیرد و در جامعه به آنان نیز به چشم دیگری نگاه میکنند.