سخن مدیرمسئول
چهار‌هزار ازدواج زیرِ 14سال
در سال گذشته، بر‌اساس آمارهای ثبت‌شده موجود، چهارهزار‌فقره ازدواج برای دختران زیرِ14سال صورت‌گرفته که می‌توان آن‌را عددی بد در کارنامه مردم محسوب کرد. اینکه در دین مقدس ما ازدواج به‌حدی لازم شمرده و سفارش شده است که تا پنج‌دهه پیش و به‌ویژه در روستا‌ها و شهرهای کوچک، آن‌را واجب می‌دانستند چون اولیای دین ما فرازهای زیادی در‌این‌مورد داشته‌اند؛ در سه‌دهه‌اخیر پیرامون ازدواج‌های زودهنگام، بحث و گفت‌وگوهای بسیاری بر له و علیه این نوع ازدواج‌ها در جامعه وجود داشته که از دو منظر قابل بررسی و کند‌و‌کاو است. از‌منظر جلوگیری از فساد و تباهی جوانان و ازنظر اکثریت علما و وعاظ، ازدواج امری‌ست خداپسندانه؛ حتی اگر در سنین پائین صورت گیرد؛ بنابراین، در جامعه روحانیت نیز برای ازدواج در سنین پائین اختلاف‌ِنظر وجود دارد. اکثرا علمای سنین بالا با ازدواج در سنین پائین موافق هستند؛ ولی پاره‌ای از علمای جدیدتر و به‌خصوص کسانی که تحصیلات آکادمیک دانشگاهی دارند چندان موافق ازدواج در سنین پائین نیستند. به‌عقیده کارشناسان جامعه‌شناسی و روان‌شناسی و علمای پزشکی، ازدواج در سنین پائین نه‌تنها جایز نیست؛ بلکه آن‌را از جنبه‌های مختلف مضر دانسته و پاره‌ای از آنان حتی آن را شکنجه می‌دانند. به باور این کارشناسان وقتی در سن 14 و پائین‌تر، کودک را وادار به ازدواج اجباری می‌کنیم، به روح و جسم کودک آسیب زیادی رسانده‌ایم؛ چرا‌که آنان معتقدند فرد باید تکامل مربوط به هر گروه سنی را در همان سن کسب و تجربه کند. بدین‌‌نحو‌که وقتی حتی در 10سالگی کودک را از دوران بچگی جدا و او را وادار به انجام کارهای بزرگی می‌کنیم، در ضمیر او کودکی‌اش را کشته‌ایم و از‌سویِ‌دیگر کار یک بزرگ را به او سپردن و امر مهم خانه و خانه‌داری را از او مطالبه‌کردن، او را دچار یک سردرگمی می‌کند؛ یعنی دوران بچگی و بازی را از او سلب و وادار به کارهای بزرگی کرده‌ایم. این کارشناسان برطبق آمارهای موجود نتیجه‌گیری کرده‌اند که ازدواج‌های زودهنگام، طلاق‌های زودهنگام را نیز در‌بر‌خواهد داشت و حتی با استناد به آمارهای طلاق در سال‌های اخیر که متوسط سطح طلاق را در سنین 18 تا 22سال دانسته‌اند، با اعتقاد راسخ، ازدواج‌های زودهنگام را فاجعه دانسته‌اند؛ به‌ویژه از منظر آسیب‌شناسی جامعه آن‌را ثابت‌شده می‌دانند. در‌این‌میان، پزشکان از جنبه فیزیولوژیکی اعتقاد دارند که ازدواج در سنین پائین عوارض جسمی و روحی بسیاری را برای مادران و فرزندان در‌پی خواهد داشت. بعضی از آنان پا را فرا‌تر گذاشته، آن‌را موجب یائسگی زودرس دانسته که درنتیجه آن یک مادر در سن 40سالگی به اندازه یک زن در سن 55سالگی به‌نظر می‌رسد و این آسیب، رفته‌رفته جامعه را دچار مشکل می‌سازد و فرزندانی معلول در جامعه ظهور پیدا می‌کنند. در‌کنار این مضار، متأسفانه در جوامع عشایری پاره‌ای از اوقات دختران زیرِ14سال را به ازدواج افرادی بالای 50سال درمی‌آورند که باید آن‌را بسان یک فاجعه دانست.