لباس دختر ایرانی، هیچ الگویی ندارد
مدیر برند لباس کودک و نوجوان «چین‌چینی» می‌گوید حوزه طراحی لباس دخترانه آنقدر در ایران دچار بحران است که نیازی به بررسی سیستماتیک این مسئله نبوده است. به‌گزارش هنرآنلاین، لیلا بوستانی از فعالان عرصه مد و لباس است که برای جبران بسیاری از کمبودها، فرصتی یافته برای تن‌پوش دختران کودک و نوجوان ایرانی، ایده‌هایی نو و جذاب را خلق کند. او معتقد است حوزه طراحی لباس دخترانه آنقدر در ایران دچار بحران است که نیازی به بررسی سیستماتیک این مسئله نبود. به گفته او، لباس دختر ایرانی هیچ الگویی ندارد. وجه افتراق لباس ایران با لباس کشورهای دیگر هم در پوشش خانم‌ها است چون در پوشش آقایان ویژگی و المان عجیب و غریبی نیست که نیاز به تفاوت خاصی داشته باشد. او می‌گوید: «تا چند‌سال پیش لباس مورد استفاده دختران ایرانی، لباس‌های وارداتی از چین و ترکیه بود که در آن لباس‌ها شرایط سنی و سایزبندی هم در نظر گرفته نشده بود. من به کشورهای خارجی سفر نکرده‌ام ولی طبق عکس‌هایی که در اینترنت می‌بینم، در خارج از کشور لباس‌هایی به سبک نوجوانان تولید شده که یک سری ویژگی نوجوانان در این لباس‌ها لحاظ شده است. اما در ایران پوشش گروه سنی نوجوان نادیده گرفته شده و گاهی که احیاناً لباسی پیدا شود که از لحاظ سلیقه به سلیقه نوجوانان نزدیک باشد هم قیمت آن سنگین و گران است. پوشش نوجوانان خیلی مهم است چون آنها در مرحله بلوغ و گذار هستند و هر لحظه ممکن است وضعیت‌شان تغییر کند. پس باید سایز و اندازه لباس نوجوانان در نظر گرفته شود ولی در ایران کلاً پوشاک کودک و نوجوان کلاً نادیده گرفته شده است». وی ادامه می‌دهد: «به‌نظرم پوشاک دوران کودکی دخترها تأثیر زیادی در سلیقه آنها در سنین نوجوانی و جوانی دارد. الآن بحران حوزه پوشاک هم در همان گروه سنی کودک است. خانواده‌ها معتقد هستند که دختر بچه‌شان باید محجبه باشد و سعی می‌کنند لباس‌های محجبه زیبا برای دخترشان پیدا کنند اما چون همچین لباس‌هایی تولید نمی‌شود، به ناچار لباسی را تن دختر بچه‌شان می‌کنند که آن لباس ممکن است به تدریج بین بچه‌شان و حجاب فاصله بیندازد. متأسفانه الآن برخی از تولیدی‌ها از اضافه‌های پارچه‌های‌شان با همان الگوی لباس بزرگسال برای بچه‌ها لباس تولید می‌کنند که وقتی یک دختر بچه آن را می‌پوشد و به مرور قد می‌کشد و بزرگ می‌شود، در سنین نوجوانی و جوانی احساس خوبی نسبت به زیبایی‌شناسی حجاب پیدا نمی‌کند و از حجاب فاصله می‌گیرد. فکر و سیستم ما برای لباس‌های محجبه دختران جوان فکر و برنامه‌ریزی می‌کند و لباس دختران کودک و نونهال را بدون فکر رها کرده است، در حالی‌که نقطه شروع بحران در همان سنین زیر 10 سالگی است که لباس‌های نامناسب به مرور باعث می‌شود دخترها احساس منفی نسبت به حجاب پیدا کنند. ما سعی کردیم فکرمان را ببریم روی نقطه شروع بحران. ما برای دختر بچه‌ها لباس‌هایی را تولید می‌کنیم که می‌توانند با آن پوشش حس زیبایی را در رقابت با دوستان‌شان حفظ کنند تا وقتی به 18-19 سالگی رسیدند، از حجاب فاصله نگیرند و همچنان همان مسیر را ادامه بدهند».