عربستان هم به‌طرف چین غش کرد

در دهه اخیر، فعالیت‌های دیپلماتیک چین کمونیست به‌قدری بالاگرفته که خاورمیانه همیشه آمریکایی و انگلیسی، کم‌کم دارد از میزان وابستگی خود به دو کشور استعماری انگلیس و آمریکا به‌نحو‌بارزی می‌کاهد. انگلیس که هنوز در رویای بریتانیای کبیر زیست می‌کند و درگذشته، دایره استثمار و استعمارگونه آن حتی تا کانادا را دربر گرفته بود، این روزها با کسری شدید بودجه و تغییرات متعدد نخست‌وزیرانش‌، حکایت از تشتت و سردرگمی دولتمردان آن دارد؛ اما متأسفانه هنوز انگلیسی‌ها به خود نیامده‌اند و در اغلب سیاست‌های بین‌المللی، دنباله‌رو آمریکائیان هستند؛ تا‌جایی‌که در موارد متعددی کاملاً پیرو و دنباله‌رو کاخ سفید بوده‌اند؛ اما ایالات‌متحده آمریکا که دیرزمانی و پس از فروپاشی شوروی سابق، بر خر مراد سوار بوده است و خود را تنها ابرقدرت می‌دانسته، در امور داخلی بسیاری از کشورها دخالت آشکار می‌کرد و حتی در عزل و نصب سران بسیاری از کشورها دست داشتند، این روزها در سرابی بی‌نظیر گرفتار آمده و بسیاری از کشورهایی که دنباله‌رو او بوده‌اند، راه خود را جدا کرده و ساز مستقل را خود می‌نوازند؛ به‌خصوص خاورمیانه، که حیاط‌خلوت آمریکا محسوب می‌شد و وابستگی صد‌درصدی به او داشتند، کم‌کم خودی نشان داده و به صرافت افتاده‌اند تا سهم خود را از آمریکا جدا کنند. شکست‌های پی‌درپی آمریکا در‌این‌منطقه،‌ از وجهه و اعتبار آن کشور به‌نحو کاملاً بارزی کاسته است؛ تا‌جایی‌که کشور کاملاً وابسته عربستان سعودی هم کم‌کم از آمریکا دور شده و مبادلات بازرگانی و نفتی خود را با روس‌ها و چینی‌ها افزایش قابل‌توجهی داده‌اند؛ تا‌جایی‌که با کشور چین بیش از 35 پیمان مختلف تجاری به امضاء رسانده‌اند و از طرفی بن‌سلمان؛ ولیعهد عربستان، به خواست آمریکا مبنی‌بر افزایش دومیلیون‌بشکه نفت به صادرات خود را موافقت نکرد تا روسیه در فشار بیشتر تحریم‌های آمریکا قرار نگیرد و از بعد دیگر؛ بن‌سلمان جوان به بایدن فهماند که دوران دستور دادن آمریکا مدت‌هاست بسر آمده است. قبل از آن‌هم آمریکا 20‌سال بر تمام امور افغانستان دخالت و نظارت کرد؛ ولی ناگهان 180‌درجه از موضع خود در مورد این کشور چرخش کرد و مردم این کشور را به حال خود رها کرد که حال آن فرار و پناهندگی بیش از 7 میلیون آواره افغانستان بود که خانه و کاشانه خود را رها کرده و فرار را بر قرار ترجیح دادند. از طرفی سربازان آمریکایی، انگلیسی و سایر کشورها هم با دستپاچگی بسیار خاک افغانستان را ترک گفته و مردم بیچاره افغانستان را ناامید کردند که نشان‌دهنده بی‌عرضگی و اراده سست دولتمردان آمریکایی دارد که حتی دوستان خود را هم در وضعیت‌های بحرانی تنها می‌گذارند. این خلق‌و‌خوی استعماری آمریکایی‌ها، که حاضرند تمام مردم دنیا را بر منافع خود قربانی کنند، موجب شده است که دوستان همیشگی و سنتی خود را حتی در اطراف خلیج همیشه فارس، به‌دست تقدیر رها کنند و چون این روحیه آمریکایی‌ها علنی شده است، کشورهای عربی کم‌کم به‌طرف چین کمونیست غش می‌کنند و قطر نیز با محکم کردن پیوندهای خود با جمهوری اسلامی ایران، سعی می‌کند به خودباوری بیشتر برسد و چون گذشته مطیع و گوش‌به‌فرمان آمریکایی‌ها نباشد؛ بنابراین پیش‌بینی می‌شود که دوران بزرگی آمریکا و انگلیس به سررسیده باشد و در آینده‌ای نه‌چندان‌دور، کشور پهناور و بزرگ چین، از‌طریق بازرگانی، آمریکاییان را به عقب بزند و خود به‌صورت ابرقدرت اقتصادی و مالی جهان، به‌مرور بر همه کشورهای تحت‌حمایت آمریکا و انگلیس، ازطریق تعاملات بازرگانی مسلط شود و افول این دو کشور را رقم بزند.