بیماران خاص و مشکلات بیمه تأمین اجتماعی

در 50‌سال اخیر، جهان شاهد ظهور و بلوغ و سپس اپیدمی پاره‌ای از بیماری‌ها بوده است که چون درمان‌ناپذیر یا صعب‌العلاج بوده‌اند، درد و رنج بی‌شماری را متوجه خانواده‌ها کرده‌اند. نگهداری و مواظبت از این قبیل بیماران بسیار سخت و عذاب‌آور است و بسیاری از خانواده‌ها، باید برای همه عمر باید با مشکلات جسمی و روحی زیاد، بیمارداری کنند؛ اما اگر پای صحبت خانواده‌های این قبیل بیماران بنشینیم، غم و غصه اینان ازیک‌طرف و ازسوی دیگر هزینه کمرشکن داروی آنان، واقعاً طاقت‌فرسا و برای اکثریت خانواده‌های این‌چنینی خارج‌از‌توان است. اولاً قیمت داروهای این بیماران بسیار گران است؛ به‌نحوی‌که از بضاعت خانواده به‌دور است و اگر دقیق‌تر نگاه کنیم این خانواده‌ها، روزها و ماه‌ها میان داروخانه سرگردان می‌شوند تا اگر شانس بیاورند، داروخانه‌ای داروی موردنظر را داشته باشد و آن‌را با چند برابر قیمت بخرند و اگر هم که موجود نبود، درنهایت دارو را از پستوهای خیابان ناصرخسرو تهران و با تاریخ‌مصرف گذشته برای تسکین آلام بیمارشان خریداری کنند؛ البته نباید از نظر دور داشت که اخیراً مژده داده‌اند که به‌زودی صندوق بیماران خاص و صعب‌العلاج در تمام شهرها و استان‌های کشور دایر خواهد شد که در صورت تحقق، به‌میزان قابل‌توجه، هزینه‌های بیماران این قبیل افراد کاهش خواهد یافت و بنابراین اعتباراتی خاص برای این بیماران خاص از‌سوی دولت در‌این‌صندوق‌ها نگهداری می‌شود تا در مواقع ضروری، هزینه‌های درمان به بیماران داده شود. اگر درنظر داشته باشیم؛ در گذشته فقط پنج بیماری خاص با نام‌های تالاسمی، هموفیلی، دیالیز، ام‌اس و پیوند کلیه را دولت تحت‌پوشش قرار داده بود و از‌طریق بیمه‌های تأمین اجتماعی و تکمیلی پرداخت می‌کرده که جای قدردانی دارد؛ اما باید بگویم که امروزه ده‌ها بیماری دیگر که نه‌تنها نگهداری بیمار و هزینه‌های درمان آن طاقت‌فرساست، بلکه خطرات آن‌هم نسبت به بیماری‌های ذکر‌شده بسیار بیشتر است، دیده می‌شود که جمعاً 27 بیماری خاص را تشکیل داده‌اند و متأسفانه مشمول بیمه‌های تأمین اجتماعی یا بیمه تکمیلی نمی‌شوند که باید ازجمله آن‌ها به CP یا بیماری ستیک فیبروزیس و MS و اوتیسم، بال پروانه‌ای، موکوپلی، ساکاریدوز، پیوند ریه، پیوند کبد، پیوند کلیه، پیوند روده و پانکراس، پیوند قلب، هموفیلی، دیالیز، بیماری‌های قلب و عروق، خدمات دندان‌پزشکی و تالاسمی، در سامانه‌های الکترونیک بیمه سلامت اشاره داشت که با ایجاد صندوق بیماران خاص، ازاین‌پس بیماران از تأمین اجتماعی استفاده می‌کنند و بیمه مبالغ ناچیزی را پرداخت می‌کند؛ البته اگر بیماران دارای بیمه تکمیلی هم باشند، مقدار بیشتری از هزینه‌های انجام‌شده، به بیماران تعلق می‌گیرد که به‌یقین اگر مشکلات تحریم از بین برود و داروها با سهولت بیشتری وارد کشور شوند، به‌میزان قابل‌توجهی از درد و رنج خانواده‌ها کم خواهد شد. بدیهی‌ست؛ اگر اعتبارات قابل‌توجهی به صندوق بیماران خاص تعلق بگیرد، ما شاهد خواهیم بود که مشکلات و دلواپسی‌های خانواده‌ها و بیماران باز‌هم کمتر خواهد شد. اینک با عنایت به اینکه بسیاری از‌این‌قبیل بیماران، عمر مفید و کامل نمی‌کنند؛ بنابراین هزینه خدمات بیمه تأمین اجتماعی هم کمتر می‌شود؛ درنتیجه بجا و نیکو خواهد بود که خدمات بیمه‌ای و دولت هزینه‌های درمان آن‌ها را کامل و تمام بپردازد و شرط صواب خواهد بود که دولت‌ها خود را موظف به توجه خاص به این بیماران خاص بدانند تا هم‌وطنان بیمار ما، در غم و افسردگی و بی‌توجهی غرق نشوند و امید به بهبودی را از دست ندهند.