فضای مسموم فوتبال

وقتی سخن از هوای آلوده و مسمومیت می‌شود تا‌اندازه‌ای می‌توان آن‌را ناخواسته دانست؛ چراکه چرخش ایام و صنعتی‌شدن جهان و ایجاد غیرقابل‌تصور گازهای گلخانه‌ای، یا تغییرات جوی و مشکلات لایه ازون و درنهایت گرم‌شدن 1 تا 2 درجه‌ای کره زمین را می‌توان از دلایل آن دانست که فضای تنفسی را برای مردم دنیا تنگ و سخت کرده است و شمار کشته‌های ناشی از این هوا را به‌حد غیرقابل‌تصور افزون کرده است و در‌نهایت بپذیریم که تا انرژی غیرمسموم حاکم بر زندگی مردم نشود، روزگار بدین‌صورت ادامه خواهد یافت؛ اما در کشور عزیز ما، فضای مسموم حاکم بر فوتبال ما، جوانان عزیز کشورمان را که می‌خواهند در هفته، ساعاتی را از سختی‌ها و مشکلات معیشتی به‌عنوان پر‌کردن و احیاناً لذت‌بردن از اوقات‌فراغت سپری کنند و از آن لذت ببرند، از همین دل‌خوشی نیز محروم کرده و مسئولین برگزاری مسابقات این موهبت را از آنان می‌گیرند. چنین شده است که در چند‌هفته‌اخیر و در جریان مسابقات فوتبال در رده‌ها و دسته‌های مختلف، آن‌قدر تشتت، نگرانی، سستی و بی‌برنامگی موج می‌زند که جوانان و علاقه‌مندان بی‌شمار این ورزش، از این نوع برگزاری عاصی شده‌اند و متأسفانه فدراسیون فوتبال هم پنداری تدبیری برای سر‌و‌سامان دادن به این اوضاع‌و‌احوال نداشته یا نقشه‌ای برای اجرای بهتر مسابقات ندارند و درنتیجه در مسابقاتی که از‌طریق صدا‌و‌سیما پخش سراسری شده است، آن‌قدر صحنه‌های زشت دیده شده که پاره‌ای را اعتقاد بر این‌ست‌که عدم اجرای این مسابقات به ز وجود آن خواهد بود! اما عامل اصلی این خرابی‌ها و سروصداها، فدراسیون فوتبال و ارکان آن هستند که بعد از سال‌ها سابقه اداره‌کرد بزرگ‌ترین فدراسیون ورزشی کشور، هنوز و همواره توانایی بهبود اوضاع را نداشته و شاهد فضای مسموم فوتبال هستیم. داوری‌های مشکل‌ساز و ضعیف به‌حدی زیاد شده که در مسابقات هم تیم برنده و هم بازنده از نحوه داوری‌ها شکوه و شکایت دارند و ضعف این داوری‌ها حتی تیم‌ها را هم به جان هم انداخته است. شاید تاکنون هیچ‌وقت داوری‌ها تا بدین‌حد پر اشتباه و بد نبوده است. نشست‌های سرپرستان و مربیان قبل از مسابقه و پس‌از‌آن وقوع صحنه‌های مختلف، موجب رواج انواع و اقسام تهمت‌ها و بی‌اخلاقی‌ها شده است. متأسفانه بعضی‌از‌اوقات، آن‌قدر داوری بد بوده است که در چند مسابقه که احتمالاً غیرعمدی و ناخواسته نیز بوده، قضاوت به ضرر تیمی شده است و مربی آن نمی‌تواند عنان از دست ندهد و انتقاد نکند و باز‌هم با صد‌افسوس، فدراسیونی‌ها و کمیته داوران نمی‌توانند به‌اصطلاح آب روی آتش بریزند و تصمیم منطقی بگیرند؛ مربیان و نیمکت‌های فنی و ذخیره تیم‌ها نیز، اغلب اوقات پا را به‌حدی فراتر می‌گذارند که تا روی خط زمین هم فردی یا دسته‌جمعی برای اعتراض به داور حمله‌ور می‌شوند؛ و خلاصه دیگر نه داور، نه بازیکن و نه مربیان و کادر فنی و نه نیمکت‌های تیم‌ها آرام و قرار ندارند و با هر اشتباه، حتی جزئی، مانند یک اوت، همه از جای خود برخاسته و تا لبه شروع زمین بازی، با دادوفریاد، محیط و قضاوت را به‌ سخره می‌گیرند؛ اما آیا درچنین‌شرایطی مردم تماشاگر که قرار شده است در ابعادی محدود، از روی سکوها و از نزدیک ناظر و تماشاچی باشند، می‌توانند حفظ حرمت کنند و با کمال احترام و فروتنی، از اشتباهات داوری به ضرر تیم محبوب خود چشم‌پوشی کنند؟ از همه این‌ها که بگذریم، قرار شده است برای یک مسابقه دوستانه، باز‌هم در تاریخ برگزاری مسابقات دست‌کاری شود که نه‌تنها توجیه‌شدنی نیست؛ بلکه حرکت و تصمیمی ناصواب است که به برنامه‌ریزی دقیق و خوب مسابقات لطمه می‌زند. امیدواریم فدراسیون، با به‌کارگیری از چهره‌های قدیمی و پیشکسوت در برنامه‌ریزی و اجرای مسابقات، از تجارب آنان برای بهتر‌شدن محیط مسابقات استفاده بهینه کند.