بی‌وزنی

نام «محمدعلی ترقی‌جاه» بیشتر به خروس‌ها و اسب‌های رنگی و ساده‌شده‌ درون آثارش در ذهن‌ها پیوند خورده؛ اما دیگر عناصر نیز در آثار وی چنین مسیری را طی کرده و در فضایی رها و شاعرانه قرار گرفته‌اند. این سادگی گاه با نشانه‌های نوستالژیکی همراه است و بر بستری از طراحی‌هایی برپایه‌ نگارگری ایرانی شکل گرفته است. «بی‌وزنی» در آثار «ترقی‌جاه» با‌تکیه‌بر شیوه‌ طراحی او رقم خورده و گرچه سهم رنگ‌بندی‌های مکمل را نمی‌توان در آثار او نادیده گرفت؛ اما آنجا‌که تمایزی میان اسب‌ها، خروس‌ها و فیگورهای «ترقی‌جاه» ایجاد می‌شود و راهی جدا برای او در هنر معاصر می‌گشاید‌، باید به نحوه‌ طراحی‌های برگرفته از نگارگری و مینیاتور این هنرمند توجه کرد. این تأثیر و توجه به نگارگری را می‌توان به نخستین گام‌های گرایش او به هنر با نگاه به نقوشی در مسجدی که خود به آن اشاره کرده، دریافت. طراحی‌های او با خطوطی نرم، منحنی و در‌پیِ‌هم، ما را به جهانی از ظرافتی آهنگین و ریتم‌دار می‌برد و گویی آنچه او از پیرامون خود می‌بیند، به‌نحوی سهل‌تر به‌سمت مخاطب می‌آید. در مجموعه‌ پیش‌رو، طراحی‌های با مداد و آب‌مرکب «ترقی‌جاه» نیز مانند دیگر آثار طراحی او با متریالی از جنس همان رهایی تأکید بیشتری بر نوع خطوط در آثار او دارد. این نمایشگاه تا 20 بهمن‌ماه 1401 بین ساعات 11 تا 20 در گالری «آرتیبیشن» واقع در تهران، خیابان شریعتی، پایین‌تر از حسینیه ارشاد، نرسیده به همت، گل‌نبی، میدان احمدی روشن، خیابان ساسانی‌پور، خیابان دریا، پلاک 6 برپاست.