جان زالاسیویچ؛ برنده ایگ نوبل 2023
شهلا اسلامی
«نوبل» بهترین جایزه در حوزه علم به‌شمار می‌آید و به افرادی تعلق می‌گیرد که بزرگ‌ترین سود را به بشریت رسانده‌اند. از‌سویی، جایزه «ایگ نوبل»، از پیش‌پا‌افتاده‌ترین و مضحک‌ترین مواردی که بهترین و باهوش‌ترین افراد مطالعه کرده‌اند، تقدیر می‌کند. 33اُمین‌دوره از مراسم سالانه «ایگ نوبل» ایان رسید و برندگان این رقابت، «۱۰هزار‌میلیارد‌دلار زیمباوه» جایزه دریافت کردند؛ این‌رقم اگرچه شاید ظاهراً رقم بسیار‌بزرگی به‌نظر برسد؛ اما در‌‌واقع، معادل ۴۰سنتِ آمریکاست! برندگان «ایگ نوبل»، کارشناسانی در سطح جهانی هستند که دانش بشر را در‌مورد سؤالات بزرگ ارتقاء داده‌اند. در سال 2023 «جان زالاسیویچ» موفق به دریافت این جایزه برای توضیح این‌مورد شد که «چرا بسیاری از دانشمندان حوزه زمین‌شناسی، دوست دارند سنگ‌های نمونه را حین کار لیس بزنند؟!» او مقاله «خوردن فسیل‌ها» را دراین‌باره منتشر کرده است. طبق ادعای او؛ این، یک ترفند رایج است و گویا این‌کار به زمین‌شناسان کمک می‌کند کانی‌های «هالیت» و «سیلویت» را که طعم شوری دارند، شناسایی کنند و این‌کار، اطلاعات ارزشمندی به آن‌ها در‌مورد سنگ مورد‌نظر می‌دهد. پروفایل این‌هفته را به معرفیِ این محقق اختصاص داده‌ایم.
نام: جان زالاسیویچ
زادروز: 1954
زادگاه: منچستر؛ بریتانیا
حرفه: زمین‌شناس و رئیس کارگروه کمیسیون بین‌المللی چینه‌شناسی
او یک زمین‌شناسِ میدانی و دیرینه‌شناس است. تقریباً اوایل دوره کاری‌اش به‌عنوان یک زمین‌شناس عملی فعالیت داشت و نقشه‌های زمین‌شناسی از مناطق مختلف؛ از صخره‌های باستانی کوه‌های «ولز» تا ذخایر اصطلاحاً بسیار‌جوان «فنلند» را تهیه می‌کرد. متعاقباً، در «دانشگاه لستر» و در طیفی گسترده از دوره‌های زمین‌شناسی تدریس و در‌مورد تاریخچه محیط‌های زمین (چه در سطح و چه در زیرِ زمین) مربوط به نیم‌میلیارد‌سال گذشته تحقیق کرده است. در چند‌سال‌اخیر، زندگی‌اش به‌شکلی فزاینده با زمین‌شناسی قابل‌توجهی که انسان‌ها در تحلیل مفهوم «آنتروپوسن» ایجاد می‌کنند، درگیر شده است. «سفری تاریخی به اعماق زمین» که در سال 2010 توسط «آکسفورد» منتشر شد را باید یکی از مطرح‌ترین و موفق‌ترین آثار مکتوب او خواند. اکوسیستم های فسیلی نیز مبحث موردعلاقه او در مطالعات دنباله‌دارش است.