اثرات رأی مردم بر طبقات هرم مدیریت
وحید حاج‌سعیدی
در هفته‌های اخیر که بسیاری از هموطنان و کنشگران سیاسی در پی انتشار اسناد یا روایت‌های مربوط به صلاحیت کاندیدای مورد‌نظرشان بودند و با تبلیغات گسترده در صدد جذب آرای بیشتری بودند، عده‌ای نیز در‌سوی دیگر عمیقاً در تلاش بودند تا انتخابات را امری نمایشی، بیهوده و کم‌تأثیر در مدیریت جامعه قلمداد کنند و مردم را از حضور در پای صندوق‌های رأی باز می‌داشتند؛ البته سبک، رویکرد و دلایل این طیف از افراد جامعه نیز با یکدیگر در تضاد بود و همگی یک سیر را دنبال نمی‌کردند. عده‌ای در هم‌صدایی با جماعت منافق و خارج‌نشین همراه بودند و جمعی نیز در تقابل با نظام، اقدام به باد زدن آتش این بی‌تفاوتی در حیطه انتخابات داشتند. جالب اینکه بسیاری از این گروه‌ها و افرادی‌که مردم را تشویق به عدم حضور در پای صندوق‌های رأی می‌کنند، آلترناتیو یا راه دیگری برای رهایی از شرایط دشوار جامعه ارائه نمی‌دهند! اما در بعد دیگری از این ماجرا، برخی از شهروندان فرایند انتخابات را در اداره کلی مملکت بی‌تأثیر می‌دانند و معتقدند با‌توجه‌به شرایط موجود کنونی کشور، سن، سابقه، جنس، حزب، عقیده و آرمان‌های رئیس‌جمهوری در اداره مملکت تأثیر ندارد و وضعیت به‌همین‌منوال خواهد ماند! بدون تعارف در سال‌های اخیر به‌دلایل گوناگون داخلی و خارجی که برشمردن آن‌ها از حوصله این مقال خارج است، کشور با تنگناها، دشواری‌ها و گرفتاری‌های عدیده‌ای همراه بوده است؛ اما هیچ‌گاه نمی‌توان مدعی بود با بی‌تفاوتی و گوشهنشینی، شرایط اصلاح خواهد شد و مشکلات عدیده اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و ... مرتفع خواهند شد. برخلاف تبلیغات ناکامان سیاسی گذشته و حال سیاست ایران، بهره‌گیری از حق انتخاب در جهان امروز به‌عنوان یک راهکار مدنی و کنش سیاسی مؤثر مورد پذیرش است. در حقیقت کناره نشستن و نظاره‌کردن به امید تنبیه مسئولان ناکارآمد و نظام سیاسی، گزاره امتحان شده‌ای‌ست که در آزمون‌های مختلف در نقاط مختلف جهان توفیقی به‌دست نیاورده است؛ اما حضور هدفمند و انتخاب درست بر‌اساس مشاهده روایت‌ها و تاریخچه افراد در بسیاری از مواقع راه اصلی در چاکراه‌ها و بیراهه‌های پیشنهادی این روزها خواهد بود. نکته دیگر در‌خصوص ضرورت شرکت آگاهانه در این ماجرا، تبعات مثبت همسویی بدنه جامعه با رئیس‌جمهوری منتخب است. به دیگر سخن؛ هر‌اندازه پشتوانه مردمی رئیس قوه‌ای بیشتر باشد، به‌همان‌اندازه در اجرای برنامه‌ها و دفاع از اقدامات خود اقتدار و اعتبار بیشتری خواهد داشت و این اقتدار، همراهی و همسویی قطعاً در سامان‌بخشی امور کشور به دولت کمک خواهد کرد. به‌هر‌روی آنچه مسلم است بعد از هر انتخابات، تنها عده معدودی از مدیران نظام در قالب رأس هرم (حداکثر سه‌هزار‌نفر مدیر) جابه‌جا می‌شوند و سایر کارکنان دولت و حاکمیت در همان جایگاه، اداره، نهاد و سازمان به ادامه فعالیت خود مشغول خواهند شد. اینکه عالی‌ترین مقام دولت بتواند با انتخاب مدیران شایسته و کاربلد، کارکنان و به‌عبارتی بدنه یا هرم جامعه مدیریتی کشور را در مسیر درست ساماندهی و خط‌دهی کند، یکی از راهکارهای نجات کشور از بسیاری از مشکلات داخلی‌ست. امید که شهروندانی که در این دوره از انتخابات گوشهنشینی را به انتخاب آگاهانه ترجیح دادند، در دور دوم انتخابات با مداقه و دوراندیشی بیشتر، به امید داشتن فردایی روشن‌تر و استفاده از ظرفیت‌های فکری نوین، در عرصه تصمیم‌گیری کلان کشور مشارکت نموده و با انتخاب آگاهانه، ضمن امید به انتخاب مشاوران و مدیران آگاه، دلسوز و کاربلد از‌سوی رئیس‌جمهوری منتخب، در ریل‌گذاری آینده کشور شرکت نموده و جایگاه و قدر رأی خود را در سرنوشت کشور، جدی و مهم تلقی کنند.