حمید عبدالحسینی:
«زادروز زار» روایتی از تنهایی و مشکلات یک نویسنده است
زهره سعیدی
حمید عبدالحسینی دانشآموخته کارشناسی ارشد فیلمسازی که در کارنامهاش سابقه تولید بیش از دهها عنوان فیلم کوتاه و مستند را بهثبت رسانده و بیش از 20 نمایش در قالبهای مختلف به صحنه برده است که ماحصل آن، نامزدی بهترین نمایشنامه در «محفل ادبی ققنوس انگلستان» برای نمایش «نفرین» و کاندیدای نمایش برگزیده برای «وقتی همه خواب بودیم» در «سیوهشتمین جشنواره تئاتر فجر» و ... است. وی، عضو کانون کارگردانان خانه تئاتر؛ و نیز مدرس رسمی اینرشته است که اخیراً نمایش «زادروز زار» را در «تماشاخانه سیمرغ» بهروی داشت. وی بااشارهبهاینکه این نمایش، با شکلی دیگر سالهاپیش بهاجرا رفته بود؛ اما درآنمقطع بهدلایل مختلف آنطورکه بایدوشاید دیده نشد و بسیاری ارزشهایش مغفول ماند، گفت: «اینموضوع و اجرای مجدد آن تا مدتها در ذهنم بود که بالاخره تصمیم گرفتم آنرا به صحنه بیاورم؛ اما تغییر شرایط در حوزههای مختلف ما را با چالشهای جدی در فراهمآوردن شرایط روبهرو کرد؛ اما درنهایت موفق شدیم این اثر را با وجود تمام سختیها به صحنه بیاوریم». وی «زادروز زار» را نمایشی در سبک ابزورد دانسته و بااشارهبهاینکه این اثر، سبکی کلی را مدنظر قرار داده است؛ اما نویسنده با زیرکی سعی کرده تا نگاه آمیخته با طنزی خاص؛ از نوع گروتسک را نیز درخلالآن بگنجاند، افزود: «طنز جاری در زادروز زار، طنزیست که اگرچه مخاطب را به قهقهه نمیاندازد؛ اما با لبخندی که بر لبانش مینشاند، او را همزمان به تفکر نیز وامیدارد». وی بابیاناینکه درابتدا قرار بود این نمایش با گروهی دیگر و در زمان و سالنی دیگر به صحنه بیاید، افزود: «کملطفیها و بیمهریهایی اتفاق افتاد که مانع انجام آن شد. درنهایت و با تلاش خستگیناپذیر گروه که برخیازآنها از ابتدا و از هشتماهگذشته کنارمان بودند و نفرات تازه، با همدلی و همگرایی توانستیم بر مشکلات فائق شویم و این نمایش بالاخره رنگ صحنه بهخود ببیند. از تمامی دوستانی که بههرشکل سهمی در بهسرانجامرسیدن این اثر داشتند، تشکر و قدردانی کنم». وی «زادروز زار» را نمایشی دانسته که به زندگی یک نویسنده میپردازد که درگیر مشکلات و موانع متعددیست و براینمبنا اظهار داشت: «شخصیت اصلی داستان، سعی دارد تا با پای فشاری بر اصول و آرمانهایش راهی برای برونرفت از آن بیابد؛ سعی من در اجرای این اثر، روایتی روان از قصه این فرد و مناسبات بین او و سایر آدمهای پیرامون زندگیاش بود». کارگردان نمایش «زادروز زار»، شخصیت اصلی این نمایش را آدمی تنها برشمرده و بابیاناینکه علیرغم هیاهوی بسیار اطرافش کسی او را نمیفهمد و درک نمیکند، تصریح کرد: «در کار با بازیگران و هدایت آنها تلاش شد تا آنها ابتدا کاراکترها را دریابند و بهباور برسند؛ زیرا معتقدم تنها دراینصورت است که آنها میتوانند بهباور تماشاگران نیز بنشینند». عبدالحسینی درپایان ضمن تمجید از همکاری مدیریت «بنیاد بیدل دهلوی» و همکاران آنمجموعه در تولید این اثر، از زحمات «حسین سعیدی کیاسری» در ساخت موسیقی این نمایش قدردانی کرد.