سخن مدیرمسئول
ترکیه؛ هفت‌ماه، 27میلیون گردشگر
گردشگری که این‌روزها آن را صنعت گردشگری می‌نامند، از‌جمله صنایعی‌ست که در اثر توجه ویژه کشورها، به یک منبع عظیم درآمدی تبدیل شده است. بسیاری از کشورهای جهان و به‌خصوص اروپا و حتی همسایگان ما، نه نفت دارند و نه گاز دارند و حتی فاقد کان و معدن هم هستند؛ اما در اثر داشتن دقت‌نظر و برنامه‌ریزی منسجم، با اراده‌ای مصمم، آن‌قدر خود را بالا کشیده‌اند که این روزها در شمار کشورهای توسعه‌یافته و حتی پیشرفته برای مردمشان آسایش و رفاه آفریده‌اند. بعضی‌ها را عقیده برآن‌است‌که ای‌کاش ما هم نفت و گاز نمی‌داشتیم و باز ای‌کاش این‌همه معادن فلزات گران‌قیمت نداشتیم و ده‌ها ای‌کاش دیگر و آمال و آرزوی فراتر که ای‌کاش همه را نداشتیم اما صنعت گردشگری پویایی را صاحب بودیم. در‌آن‌صورت مورد حرص و آز ابرقدرتان برای استفاده بیشتر از این‌همه مواهب نیز قرار نمی‌گرفتم و مشمول این‌همه نقشه غارت دیگران نمی‌شدیم. این‌همه چاه‌های نفت هوای کشورمان را آلوده نمی‌کردند و بیمارستان‌های ما، مملو از بیماران قلبی،تنفسی نمی‌شد و باز ما مجبور نمی‌بودیم، از این‌همه انرژی‌های تجدید‌ناپذیر، استفاده کنیم؛ یعنی عملاً به جنگ سلامتی نمی‌رفتیم. به‌هرروی به گفته دوستان از اطاله کلام و تعارف باید کم کنیم و بر مبلغ بیفزایم؛ چراکه پاره‌ای از کشورها چون ترکیه، شیخ‌نشین کوچک امارات متحده عربی و حتی عربستان عزم خود را جزم کرده‌اند و درآمدشان از صنعت گردشگری، بسیار فراتر از درآمد ما از منبع نفت و گاز است که همواره افتخار می‌کنیم، چهارمین ذخایر نفتی جهان از آن ماست و دومین منبع گازی جهان را ما داریم؛ اما چرا این دومین منبع انرژی جهان که ما را صاحب مدال نقره کرده است در اثر‌گذاری جهانی کاربرد آن از یک تکه حلبی برنزی یا مدال سوم هم کمتر و کم‌بهاتر است؟ اگر به آماری که روزهای گذشته کشور دوست و همسایه مسلمان ما ترکیه با سرافرازی اعلام کرده است توجه بکنیم، باید ما را بیدار کند و آن‌قدر در باد نفت و گاز نخوابیم تا نسل بعدی بگوید: «کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش / کی روی ره ز که پرسی، چه کنم، چون باشی» و ما را به نیکی یاد نکنند و خفتگانی بی‌برنامه و عمل به حساب نیاورند. آری! در هفت‌ماه گذشته 27میلیون گردشگر از ترکیه بازدید کرده‌اند؛ یعنی آن‌قدر این کشور جاذبه گردشگری دارد که درآمد آن توانسته است این کشور را جزو 10 کشور بزرگ اقتصادی جهان کند؛ اما ما را چه می‌شود؟ کشوری با شش‌هزار‌سال سابقه تاریخی و با میلیون‌ها جاذبه گردشگری و سیر و سیاحت و آثار مفاخر که هنوز باید به‌دنبال خریدار نفت باشیم؟ به‌یقین اگر پای حساب‌وکتاب باشد، باید در 45سال اخیر تمام مسئولین وزارت گردشگری به بهانه بی‌توجهی به صنعت گردشگری پای میز محاکمه کشیده شوند. این مسئولین حتی درجهت به حرکت در‌آوردن صنعت گردشگری داخلی هم هیچ قدمی برنداشته‌اند. شاید همین‌که عنوان وزارت را یدک کشیده‌اند باید کار بدانیم! به‌هر‌صورت باید آرزو کنیم که دولت پزشکیان، دستورات عاجلی را در‌مورد فعال‌سازی صنعت گردشگری صادر کند تا این صنعت پردرآمد در کشور ما به جایگاه ویژه خود برسد.