• شماره 3168 -
  • ۱۴۰۳ يکشنبه ۲۵ شهريور

سخن مدیرمسئول

فدراسیون فوتبال، مردد برای صدور رأی

پاره‌ای‌از‌اوقات از خود می‌‌پرسم که آیا در جهان ملتی مرددتر از ایرانی یافت می‌شود؟ و هربار پاسخم خیر است. به‌یقین حتی یک‌لحظه تأمل یا تعمق و تفکر برای پاسخ به این پرسش درخصوص مردم نجیب و شریف ایرانی نیاز نیست؛ تاجایی‌که به‌جرئت می‌توان گفت که مردم ما حتی در انجام کارهای روزانه و معمول نیز اغلب حتی با ده‌ها‌نفر مشورت می‌کند؛ تاجایی‌که اندیشمندان گفته‌اند: «در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست» و نمود چنین روش و رویه‌ای حتی در مواقع خواستگاری و ازدواج نیز به‌شدت جاری و ساری‌ست؛ تاجایی‌که دو خانواده برای امر خیری چون ازدواج، ساعت‌ها و حتی روزها و ماه‌ها زمان می‌گذارند تا به نتیجه دلخواه که در دین و مذهب ما، انجام آن نیکو شمرده‌شده است، تصمیم بگیرند. در قضاوت و صدور حکم و تعیین حاکم و محکوم برای صحت صدور رأی به زمان نیاز است تا قاضی به‌یقین برسد و صدور رأی کند؛ بنابراین در محاکم قضایی، وقت و ادله کافی نیاز است تا قاضی به‌یقین برسد. این مقدمات را گفتم تا به اصل موضوع که به فدراسیون فوتبال ارتباط کامل دارد، بپردازم؛ پیرامون صدور یک رأی عادی ورزشی که آن‌قدر کار به درازا کشیده شده است که حدس و گمان و به‌دنبال آن شایعه‌سازی به اوج خود رسیده است؛ آن‌هم شایعاتی عجیب‌وغریب که پای بعضی از مسئولین فدراسیون و سیاسیون کشور هم به آن باز شده است. سه‌ماه از شکایت باشگاه ورزشی پرسپولیس علیه بیرانوند می‌گذرد و هنوز فدراسیون و کمیته انضباطی آن قادر به صدور رأی نیستند؛ پس شایعه و حرف‌وحدیث‌های گوناگون، امری‌ست که بدیهی می‌نماید و دور از اذهان نیست. یک دعوی میان یک باشگاه و یک فوتبالیست، کاری عجیب‌وغریب نیست و برای تکمیل و به‌دنبال آن صدور رأی حداکثر به دوروز زمان نیاز است و بس؛ بالاخره یا باشگاه حق دارد یا فوتبالیست؛ یا شاکی درست می‌گوید یا متشاکی؛ پس این چه عاقبت‌اندیشی یا چه مصلحت ‌طلبی‌ست که این فدراسیون قدرت صدور رأی ندارد تا کار به جایی برسد که شبکه‌های مجازی پر شده است از شایعه و حدس و گمان و تهدید؟! وقتی همین کمیته انضباطی بعضی‌از‌اوقات با گذشت چند‌ساعت، اقدام به صدور رأی می‌کند و صد‌البته، در 90‌درصد این آرا باشگاه‌ها و فوتبالیست‌های به جرائم نقدی محکوم می‌شوند که این جرائم باید به حساب فدراسیون واریز شود، اما صدور رأی این اختلاف، هیچ درآمدی را متوجه فدراسیون نمی‌کند.‌ مورد دومی که باید فدراسیون جرئت صدور رأی داشته باشد، برمی‌گردد به موضوعی که با عنوان رعایت سقف مصوبه فدراسیون پیرامون باشگاه‌های لیگ برتر که 16 باشگاه را در برمی‌گیرد و باز‌هم 90درصد اختلافات موجود به صدور رأی ازسوی کمیته انضباطی پیرامون نقطه‌نظرات چهار باشگاه سوگلی‌ست که خود را تافته‌جدا‌بافته در بین باشگاه‌ها می‌پندارند و معمولاً تصمیمات کلی باشگاه‌ها به این چهار عزیزدردانه‌ها متکی‌ست و دراین‌مورد چهارماه پیش فدراسیون برای باشگاه‌ها و عقد قرارداد با بازیکنان، سقف قرارداد تعیین کرد و صراحتاً اعلام شد که عدول از سقف امکان‌ناپذیر بوده و باشگاه متخلف، جریمه سنگین خواهند شد که باعنایت‌به این مصوبه، باشگاه پرسپولیس مدعی‌ست رعایت سقف مجاز را بکند؛ اما سه باشگاه دیگر رعایت سقف نکردند و خواهان لغو مصوبه شده‌اند که دراین‌میان پرسپولیس حاضر به لغو این مصوبه نیست که این‌هم قوز‌بالا‌قوز برای فدراسیون شده است و در برزخی افتاده است که گریز از آن فقط به گذشت پرسپولیس مرتبط است و لاغیر. حالا شما فوتبال‌دوستان حدیث مفصل را از این مجمل بخوانید! والسلام.

ارسال دیدگاه شما

روزنامه در یک نگاه
هفته نامه سرافرازان
ویژه نامه
بالای صفحه