پیامدهای جهانی انتخابات آمریکا به‌روایت فارن‌پالیسی
درپی پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۵ آبان‌ماه، نشریه «فارن‌پالیسی پالسی» در گزارشی به پیامدهای احتمالی سیاست خارجی وی در حوزه‌های آسیا، خاورمیانه و اروپا پرداخت. دراین‌گزارش به‌قلم «استفن والت» عنوان شده که بااشاره‌به اختلافات داخلی جمهوری‌خواهان درمورد برخی مسائل کلیدی به‌ویژه چین آمده است: واقع‌گراها به‌دنبال‌آن‌اند که آمریکا تمرکز خود را از امور اروپا (و شاید خاورمیانه) به‌سوی آسیا تغییر دهد و تعهدات خود درحمایت‌از تایوان را تقویت کند. البته انزواطلب‌ها و لیبرتارین‌ها به‌دنبال نادیده‌گرفتن تمام خوزه‌های بحران و توجه به امور داخلی کشورشان هستند. به‌گزارش ایرنا؛ نویسنده این مطلب ادامه داد: مشخص نیست که ترامپ تاچه‌حد قصد توجه به امور خارجه را دارد. مردمی هم که به ترامپ رأی داده‌اند علاقه‌ای به گسترش دموکراسی نداشته، به حقوق‌بشر اهمیت نمی‌دهند، به‌شدت به تجارت آزاد بدبین بوده، خواهان کاهش اتباع خارجی در کشورشان بوده و نگران سازمان‌های بین‌المللی هستند.
جنگ تجاری آینده: این امکان وجود دارد که صحبت‌های ترامپ درمورد اعمال تعرفه‌های گزاف فقط یک بلوف باشد و افراد آگاه‌تر او را از چنین اقدامی منع کنند. ترامپ تمایل چندانی به اقتصاد مدرن نشان نداده و پیش‌بینی می‌شود درصورت شروع یک جنگ تجاری جدی، پیامدهای منفی ناخواسته زیادی مانند افزایش کسری بودجه و تورم گریبان آمریکا را بگیرد.
ائتلاف یا شکاف با اروپا: ترامپ متحدان اروپایی آمریکا را یک سرمایه راهبردی نمی‌داند و مدت‌هاست که آشکارا با اتحادیه اروپا خصومت دارد. به‌عقیده او برگزیت یک ایده فوق‌العاده است، زیرا اتحادیه اروپا می‌تواند با صدایی واحد درمورد مسائل اقتصادی مذاکره کند که این کار را برای آمریکا دشوار می‌کند. حزب جمهوری‌خواه تقریباً با هرشکل مقررات مخالف است و افرادی مانند ایلان ماسک مخالف قوانین سخت‌گیرانه اروپا درمورد حریم خصوصی دیجیتال هستند. ترامپ بروکسل را نادیده خواهد گرفت و بر روابط دوجانبه با کشورهای اروپایی که آمریکا در موقعیت قوی‌تری نسبت به آنان قرار دارد، تمرکز خواهد کرد و اقدامات مختلفی برای تضعیف یا تقسیم اتحادیه اروپا انجام خواهد داد. این‌احتمال وجود دارد اروپایی‌ها برابر چنین خطری متحد شده یا به‌احتمال‌زیاد هر کشوری به‌دنبال منافع خود باشد.
حساب‌کشی از اعضای ناتو: ترامپ می‌تواند تصمیم به خروج کامل از ناتو بگیرد، منتهی باتوجه‌به‌آنکه این سازمان همچنان در میان اکثر آمریکایی‌ها محبوب بوده و خروج رسمی از آن با واکنش‌های زیادی ازسوی وزارت دفاع و برخی جمهوری‌خواهان کنگره مواجه خواهد شد، به‌احتمال‌زیاد ترامپ آمریکا را دراین‌پیمان نگه خواهد داشت و درعین‌حال دائماً اروپایی‌ها را به‌خاطر کم‌کاری سرزنش و آن‌ها را وادار خواهد کرد تا تسلیحات بیشتری از آمریکا خریداری کنند.
پایان جنگ اوکراین: احتمال اینکه ترامپ کمک‌های آمریکا را قطع کرده و اوکراین را مشکل اروپایی‌ها بداند، بسیار است. او قطعاً به‌دنبال تصویب یک بسته کمکی بزرگ دیگر در کنگره نخواهد بود و افکار عمومی نیز از او حمایت خواهند کرد. شاید تنها نگرانی ترامپ آن باشد که روسیه دیگر نقاط اوکراین را نیز تصرف کرده و رئیس‌جمهوری آمریکا فردی ضعیف و ساده‌لوح به‌نظر آید؛ اما اگر روسیه تقسیم دائمی اوکراین و استقلال اسمی آن‌را که دیگر دنبال عضویت در ناتو نیست، بپذیرد؛ بیشتر آمریکایی‌ها این‌موضوع را خاتمه یافته دانسته و از آن عبور خواهند کرد. اعتبار تام‌وتمام پایان‌دادن به جنگ نیز نصیب ترامپ خواهد شد.
تداوم تنش‌های خاورمیانه: نباید دچار این توهم شد که اوضاع این‌منطقه با آمدن ترامپ بهتر می‌شود. او در دوره اول ریاست‌جمهوری تمام نیازهای اسرائیل را تأمین کرد، از برجام خارج شد و یک‌قطره اشک نیز برای مردم جنگ‌زده غزه، لبنان و کرانه باختری نریخت. او گرچه ممکن است از کمک به اسرائیل برای حمله به ایران خودداری کند (به‌ویژه اگر ولیعهد عربستان؛ محمد بن سلمان، چنین توصیه‌ای به او کند) اما اسرائیل همچنان چراغ سبز برای ریشه‌کن‌کردن یا اخراج فلسطینیان خواهد داشت. شاید او برای‌آنکه خود را بانی صلح نشان دهد توافقی بزرگ را درراستای توافق شکست‌خورده ابراهیم پیگیری کند. حتی می‌توان تصور کرد مانند ملاقات با رهبر کره‌شمالی، به‌دنبال دیدار با مقام‌های ارشد ایران باشد؛ اما چون ترامپ حوصله و انرژی لازم برای انجام یک مذاکره واقعی را ندارد، چیزی جز هیاهوی بسیار و بدون دستاورد حاصل نمی‌شود.
خصومت دوحزبی با چین: مشاوران ترامپ درمورد نحوه برخورد با چین اختلاف‌نظر دارند و محال است که بتوان درمورد نحوه رسیدگی دولت ترامپ به این روابط گمانه‌زنی کرد. او حتماً درمورد مسائل تجاری سختگیری خواهد کرد و بعید است که محدودیت‌های مربوط به تراشه‌ها و سایر اشکال انتقال فناوری به شرکت‌های چینی را لغو کند. خصومت با چین شاید یکی از معدود مسائل موردتوافق هردو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات باشد و این، تصور معامله بزرگ بین واشنگتن و پکن را سخت‌تر می‌کند. البته به‌نظر می‌رسد که ترامپ با متحدان آسیایی آمریکا نیز درگیر شود. او پیش‌تر درمورد حمایت از تایوان درصورت تهدید یا حمله مستقیم چین ایجاد تردید کرده بود. شاید در دور دوم ریاست‌جمهوری او برخی از دستاوردهای آسیایی دولت بایدن از بین رود که قطعاً مورداستقبال پکن خواهد بود.