ترمز گرانی بریده‌شده
گرانی، پدیده‌ای شوم است که می‌تواند آگاهانه یا متأثر از جریانات سیاسی و درنهایت با تحریم کالاها و اقلام غذایی، ناخواسته به هر کشور و درنتیجه به مردم وارد شود. گرانی را ازآن‌جهت شوم می‌خوانیم که به هرکجا وارد شد، درزمینه اقتصادی تا حد ویرانی و قحطی اثرگذار بوده است؛ چون مردم در اثر تورم و متعاقب آن گرانی توازن در خرج‌و‌دخل را از دست می‌دهند و منتج به ناراحتی و نارضایی عمومی می‌شود که باید برای کشورمان با صراحت می‌توان گفت تحریم و سیاست و توسط عده‌ای ازخدابی‌خبران برای انتفاع بیشتر به تمام طبقات مردم سرایت کرده است؛ تاجایی‌که تعدادی از اقلام غذایی آن‌قدر افزایش قیمت گرفته‌اند که این‌روزها اوضاع عمومی خانواده‌ها و به‌خصوص اقشار ضعیف و کم‌درآمد و قشر وسیع حقوق‌بگیر را در عذاب قرار داده است که درنتیجه آن بیش از 50درصد مردم کشور ما ناچار شده‌اند، قید مصرف بعضی از اقلام را بزنند که یک‌قلم آن گوشت است که به‌حدی گران شده است که خرید و خوردن آن خاص طبقات خاصی شده است که دراین‌وضعیت، وقتی پروتئین ناشی از کمبود گوشت برای مردم، به‌صورت معضل برای سلامتی عمل می‌کند. بسیاری از مردم، روی به حبوبات آورده‌اند تا دچار فقر پروتئین نشوند؛ اما در اثر مصرف زیاد حبوبات، این‌روزها رشد قیمت حبوبات صددرصدی شده است که این پدیده ناپسندی‌‌ست که فروشندگان عمده آن، ما با افزایش 100×100 آن به مردم و هم‌وطنان خود جور و ستم کرده‌اند. سبزی‌ها و میوه‌ها هم افزایش نامحدود می‌گیرند تا این‌روزها بعضی از خانواده‌ها خرید میوه را از صندوق و کیلویی به تعداد اعضای خانواده محدود کرده‌اند که برای مثال یک خانواده سه‌نفری اگر هوس خوردن و درنتیجه خریدن پرتقال به سرشان زد، فقط سه عدد پرتغال خریداری کنند؛ حال‌آنکه در اروپا و آمریکا سال‌ها می‌گذرد که مردم کیلویی خرید نمی‌کنند و فقط به تعداد اعضای خانوار میوه، خیار، بادمجان، موز و بقیه مواد خوراکی را خریداری می‌کنند. این‌روزها میوه‌فروشی‌ها هم اوضاعشان کساد است و اغلب میوه‌های مغازه به‌علت عدم خرید توسط مردم، پوسیده و به دور ریخته می‌شود. به‌هر‌روی برگردیم به اصل سرمقاله امروز پیرامون سه محصول کشاورزی داخلی که این‌قدر در کشور تولید می‌شود که شاید حدود یک‌پنجم آن فاسد و دور ریخته می‌شود. این سه قلم یعنی سیب‌زمینی، گوجه‌فرنگی و پیاز، آن‌قدر در کشور ما تولید می‌شود که مقدار قابل‌توجهی به خارج از کشور صادر می‌شود؛ اما هرگز فکر نمی‌کردیم که روزی قیمت سیب‌زمینی که در گوشه‌‌گوشه کشور کشت و به‌عمل می‌آید به کیلویی 100تومان برسد که این قیمت 217درصد افزایش را نشان می‌دهد؛ یعنی قیمت آن درمقایسه‌با سال قبل و رشد تورم نه‌برابری داشته است و همین‌طور گوجه‌فرنگی با رشد 116مرتبه‌ای افزایش قیمت گرفته است که پنج‌برابر رشد تورم بوده است و پیاز هم 5/2برابر رشد تورم افزایش قیمت گرفته و 79درصد گران‌تر از سال قبل شده است. این افزایش قیمت درحالی‌ست‌که دولت می‌گوید نرخ تورم 32درصدی‌ست؛ حال‌آنکه مردم نرخ تورم را بالای 40درصد می‌دانند که من نویسنده برای این سه قلم که در خاک می‌روید و تخم این‌محصولات کاملاً داخلی‌ست و نیاز به ارز و دلار برای مثلاً مایه اولی هم ندارد. پس به‌چه‌علت باید، افزایش نامعقول بکند که این‌موارد را باید به‌حساب سودجویان ازخدابی‌خبر داخلی دانست و در کنار آن انبار و ذخیره‌کردن آن‌ها برای احتکار و فروش گران‌تر، هیچ ارتباطی با دولت ندارد که باید گفت: «از ماست که بر ماست».