بررسی خودرویی که ایرانخودرو و پارسخودرو، هر دو میسازند
تنـدر،خودرویی خـلاف جریان
ن . نیکبهشت
بازار خودرویی ایران خیلی از مواقع غیرقابل پیشبینی است. هرچند که در سالهای اخیر مصرفکنندگان به مشخصات فنی بیشتر توجه میکنند؛ اما بهراحتی میتوان با چند عامل ساده آنها را سمت خرید مدلهایی هدایت کرد. با تمام این اوصاف خودرویی هست که در بسیاری از مواقع خلاف جریان بازار ایران شنا کرده است. لوگان، تندر90 یا ال90 در ابتدا قرار بود پس از توقف تولید پیکان، به عنوان خودروی ارزانقیمت راهی بازار شود. از اینرو هر دو شرکت ایرانخودرو و پارسخودرو که در واقع میتوان آن را زیرمجموعهی سایپا دانست، خط تولید این اتومبیل را فعال کردند. از آنجا که مردم ایران اصولا علاقهای خاص به خودروهای فرانسوی دارند و باتوجه به سابقهی رنو در ایران، بسیاری از مردم بدون اینکه تصوری از شکل خودرو داشته باشند برای پیشخرید این اتومبیل در صفهای طولانی منتظر ماندند. هرچند که قیمت تندر بیشتر از آنچه بود که از قبل قرار بود باشد و هنگام ثبتنام شاید به دلیل عدمرعایت همیشگی حقوق مصرفکننده، در سه رنج قیمت برای آپشنهای ملزومی مانند گرمکن پنجرهی عقب یا بالابر شیشه ارائه شد؛ اما این دلیل انصراف از پیشخرید نشد. این عامل سبب شد تا قبل از ورود اولین نمونهها قیمت بالاتر خودرو بالاتر رود. قبل از تحویل اولین نمونهها بهویژه در رنگ پرطرفدار آن روزهای تندر یعنی نقرهای، ایرانخودرو به خریداران اعلام کرد که میتوانند برای تسریع در دریافت یا رنگ دیگر انتخاب کنند یا بهجای آن 206 صندوقدار که آن زمان طرفدار چندانی نداشت تحویل بگیرند. این عامل هم سبب افزایش قیمت ال90 شد. دیدهشدن اولین نمونههای خودرو در خیابانها در پاییز 86 موجب شد تا عیب بزرگ این خودرو یعنی عدم زیبایی بدنه، دل بسیاری را بزند و خودرو را تحویل نگرفته بفروشند. در هر صورت وقتی که سال 86 تمام شد سال 87 این خودرو نهتنها جای خود را در میان مصرفکنندگان باز کرده بود؛ بلکه در ردهی قیمت متوسط جا داشت. زمانیکه تندر در بازار حدود 18 میلیون خرید و فروش میشد هیوندا آزارا حدود 46 میلیون قیمت داشت. در همانزمان با کمی بیش از دو برابر قیمت ال90 هیوندا جنسیس کوپه در اختیار بود. تولید این خودرو به دلیل استقبال افزایش یافت اما با شدت گرفتن تحریمها و عدمدسترسی به قطعات اصلی کیفیت آن افت کرد. هرچند که باز هم در بسیاری از موارد هنوز از اکثر مدلهای تولیدی داخل بهتر و پرفروشتر است. به این دلیل بد نیست که مردم با این خودروی نهچندان جدید آشنایی کاملتری داشته باشند.
ابتدا قرار بود همگام با شرکت اصلی (داچیا زیرمجموعهی رنو) در ایران نیز نسل 2 و 3 هم تولید شود اما بدعهدی رنو، اختلال در تولید ال90 و تحریمها دست به دست هم دادند تا همچنان نسل اول تندر در ایران ساخته و فروخته شود. ال90 که در اروپا، روسیه، آفریقا، آمریکای لاتین و هند هم عرضه شده است بسته به مکان عرضه تفاوتهایی بهویژه در موتور دارد. نسل اول این خودرو همانند آنچه در ایران است استانداردهای یورو 4 را داشته و قیمتش در بازار جهانی حدود 6500 یورو (حدود 24 میلیون تومان) است. موتور نسل سوم تندر استانداردهای یورو 5 را پشتیبانی کرده و حدود 10000 یورو (حدود 38 میلیون) قیمت دارد. این ماشین که از ابتدا هم در ردهی ارزانقیمت طراحی شده بود در سال 2004 در رومانی متولد شد. جالب است بدانید که مجلهی فرانسوی «La Revue Automobile» با تمام انتقاداتی که از نسل جدید این خودرو ارائه داد قیمت پیشنهادی خود برای خودرو را میان 13 تا 15 هزار یورو پیشبینی کرد. با تمام بهبودهایی که در نسلهای 2 و 3 داده شده است اما همچنان موتور نسل اولی که در ایران و روسیه هست بالاترین قدرت را دارد. مصرف بهینه، شتاب خوب و کماستهلاک بودن مزایایی هستند که در مقابل طراحی نهچندان زیبای بدنهی و داخل را میتواند پوشش دهد. برخی از ایرادات تندر مانند نداشتن شیشهبالابر در مدل E0 مختص تولیدات داخل ایران است. در حالیکه ایرانخودرو و پارسخودرو به عنوان تولیدکنندگان این ماشین در ایران در رقابت با یکدیگر هستند، اما هر کدام در موردی برتری نسبی دارند. بهطور مثال طبق پروتکل شرکت رنو، کنترل کیفی PDI (بازرسی قبل از تحویل) باید صورت گیرد که تنها ایرانخودرو در ایران این توانایی را دارد در مقابل پارسخودرو سیستمهای رباتیک برای جوشکاری دارد. تندر 90 با توجه به جای پای مناسب برای صندلیهای عقب و جلو و همچنین صندوق عقب جادار مناسب خانوادههای ایرانی به ویژه در سفر است. تندر 90 از معدود خودروهایی در ایران است که مردم بدون توجه به زیبایی ظاهری و برخی آپشنها به دلیل قدرت مناسب موتور، بدنهی مقاوم،شتاب مناسب و جاداری فارغ از بودجه مالی آن را انتخاب میکنند. شاید این خودرو از معدود ماشینهایی باشد که با توجه به مشخصات فنی فروش بالا در ایران دارد.