غافل‌گیری شمال تهران از بارش برف

پس از چند‌سال خشک‌سالی شدید که آب سدهای کشور را تا یک‌سوم تقلیل داد و رودخانه‌های کوچک و بزرگی خشک شدند یا در آستانه خشک‌سالی هستند و تالاب‌هایی که در اثر سوء‌مدیریت از بین رفتند، برف و باران‌های اخیر که حتی در جنوب کشور و اصفهان هم بارش‌های تأثیرگذاری را شاهد بودند، نور امیدی دل‌های مردم ایران را روشن کرد و کشاورزان و کشت‌کارانی که امید و آرزوی آنان باران‌های موسمی‌ست و روزها و شب‌ها رو به آسمان دارند تا خورشید، ماه و ستارگان را با همه درخشندگی مشاهده نکنند، به‌عبارت‌دیگر ابرهای پشته‌ای و بارور شده را ببینند تا آینده کشت و زرع را برای خود روشن تصور کنند و حتی این بارش‌های مناسب، آنان را به آینده در عین ناامیدی امیدوار کرد؛ اما به‌واقع مدیریت صحیح برای این بارش‌ها در کشور موجود است؟ که اگر باران‌ها و برف‌ها، ایجاد سیل و بهمن نکند که به‌جای اینکه بگوییم باران یا بارش رحمت، طبقات فرودست جامعه که از دست بر قضا خداباوری و ایمان به اولیاء و انبیای دینی در آنان بسیار متجلی‌تر از اغنیا‌ست، از این نعمت الهی، خانه و کاشانه خود را از دست ندهند که فشار زندگی بارش‌ها را بارش زحمت بخوانند؛ به‌هرروی پیش‌بینی هواشناسی بر این باور است که بازهم در ایران بارش داریم و بازهم جنوب کشور و مناطق کویری از بارش‌ها برخوردار می‌شوند که امیدواریم لطف و عنایت خداوند رحمان و رحیم، بازهم ملّت ما را مرهون این‌همه الطاف بدارد و به‌جای تأثیر این بارش‌ها که به‌گفته کارشناسان ۱۰‌درصدی بوده است، این میزان به 30 و شاید 40‌درصدی برسد که در‌صورت تحقق، قطعاً آب در رودخانه‌های خشک شده، همچون زاینده‌رود و رود ارومیه و تالاب‌های خشک‌شده آن‌قدر، مملو از آب خواهد شد تا شهرهایی مانند اصفهان که تمام آب‌ها و سفره‌های زیرزمینی آن‌ها کاملاً خشک شده‌اند و فرونشست‌های حتی عمیق را بر جایی گذاشته، دیگربار کاملاً پر و سیراب شوند. در‌این‌میان نقش دولت و مسئولین باید بسیار مؤثر و تأثیرگذار است که داستان غافل شدن شمال شهر تهران را با برف مساعدی که باریدن کرد و زمین‌ها را سفیدپوش کرد، درحالی‌که آب حاصل از این برف‌ها، میتوانست به حفره‌های درون زمین منتقل شود و مردم هم به‌واسطه بارش برف، برایشان مشکل ایجاد نشود، حتی نتوانست، بر روی این برف‌ها برای جلوگیری از یخبندان، نمک و ماسه بپاشد که حداقل خیابان‌های اصلی شمال شهر تهران، مشکل رفت‌وآمد را نداشته باشند؛ یا وزارت آموزش‌وپرورش می‌توانست حداقل در مناطق 1 و 2 و ۳ مدارس را تعطیل اعلام کند که به‌نوعی عدم مدیریت صحیح را نمایش داده است. ای‌کاش مدیریت بحرانی که سال‌های زیادی در جمهوری اسلامی ایران شکل گرفته است، با دقّت به پیش‌بینی هواشناسی، خود را در چنین مواقعی بلاتکلیف نکند؛ بلکه از پیش تمهیدات و کارهای مورد لزوم در چنین مسائلی آنان را غافل‌گیر نکند، به‌ویژه اینکه قرار است بازهم برف و باران داشته باشیم تا همچنان تمام مردم عزیز ما، بارش‌ها را بارش رحمت الهی بدانند و شکر این همه نعمت را به جای بیاوریم.