جایزه ۱۰‌میلیون‌دلاری آمریکا برای هکر ایرانی!

به‌نظر می‌رسد، ابرقدرت آمریکا در برابر نبوغ ایرانیان به‌قدری به فلاکت افتاده است که برای شناخت یک هکر ایرانی ۱۰‌میلیون‌دلار جایزه می‌دهد و این نخستین‌باری نیست که آمریکا در برابر استعدادهای نخبگان ایرانی با تعیین جایزه، ذلت و خواری و شکست را پذیرا می‌شود؛ همان‌طوری‌که این ابرقدرت در‌برابر چند‌صد‌نفر پابرهنه حوثی‌ها به آن‌چنان ذلتی افتاده است که با داشتن صدها هواپیمای غول‌آسای بمب‌افکن و هزاران جنگنده و صدها هزار تفنگدار دریایی و دستگاه‌های مدرن اطلاعاتی با همه شرارت‌ها، سر تسلیم فرود آورده است تا جهان بداند و بفهمد که دوره زور و قلدری و شرارت بسر آمده و این ابرقدرت و هر‌ ابرقدرت دیگری نمی‌تواند به توده‌ها زور بگوید و آنچه را که بتواند تحمیل کند؛ همان‌طوری‌که در غزه نتوانست؛ در لبنان قاصر است؛ در عراق که روزی این کشور را از هوا و زمین شخم زد تا رهبرش را بکشد؛ اما به اهداف خود که تسلط بی‌چون‌وچرا بر تصمیمات و نظرات این کشور باشد نرسید، تاجایی‌که نیروهای اشغالگرش در عراق به بهانه مبارزه با داعش، با فراغ ‌بال حضور داشته باشند که زهی‌ خیال باطل! با همه تمهیداتی که این سربازان به‌کار می‌بندند آن‌چنان آسیب‌پذیر شده‌اند که ازطریق دیپلماتیک و توسل به کشورهای همسایه عراق، تقاضای توأم با تمنی و التماس‌گونه به عمل می‌آورند تا سربازانش مورد هدف عراقی‌ها قرار نگیرند. این دوران با دوران گذشته تفاوت بسیار پیدا کرده است؛ دوران زورگویی و تهدید دیگر بسر آمده و باید ابرقدرتان بدانند که باید دوران گذشته و اوهام آن را به زباله‌دان بریزند و با حقوق برابر حتی با کشورهای کوچک و تازه به استقلال رسیده محترمانه برخورد شود؛ همان‌طوری که عظمت بریتانیای کبیر مدت‌ها‌ست گذشته است و عصر ناپلئون بسر آمده است. باید آخرین سنگر زورگویی یعنی در سازمان ملل هم حق وتو از پنج کشور بزرگ گرفته شود که این کار دیر یا زود اتفاق میفتد؛ چراکه وقتی دم از حقوق بشر می‌زنند، وقتی در سازمان ملل متحد وقتی مصوبه‌ای با رأی تمام کشورها مورد قبولی جمعی قرار می‌گیرد، یک کشور نباید بتواند، تمام آرای نمایندگان کشورهای جهان را باطل کند و آنگاه سخن از حقوق بشر و آزادی‌های فردی بزند. آیا ابرقدرت آمریکا که در بمباران و موشک‌باران حوثی چند کشور دیگر را با خود همراه می‌خواند که یکی از این کشورها بحرین است، افتخاری برای آمریکا‌ست که بگوید شریک دارم، بحرین که برای حفظ امنیت کشور کوچک خود باید از کشورهای عربی دیگر کمک بگیرد، عددی‌ست که بتواند به آمریکا کمک بکند؟ و اما داستان تعیین جایزه میلیونی برای به زنجیر درآوردن یک نخبه ایرانی، حکایت فیل و فنجان را به اذهان متبادر می‌کند که حیوانی عظیم‌جثه به‌نام فیل با همه توان، در برابر یک مورچه اگر در گوش و چشم فیل وارد شود، فیل را به ذلت می‌کشد. به فرض که یک هکر ایرانی شما آمریکای بزرگ را عاصی کرده و آرامش شما را به هم زده باشد؛ آیا وجود این‌همه نخبه ایرانی در ناسا و شرکت‌هایی عظیم شما و صنایع پیشرفته شما کافی نیست که به‌خود بیایید که در جنگ علم و دانش، شما به گرد دانش ایرانی نخواهی رسید؟ و آیا وقت آن نرسیده است که به خود بیایید و از سهم‌خواهی بیشتر دست‌بردارید و از خواب غفلت به درآیید و بپذیرید که میزان حق و خواست شما با یک کشور کوچک آفریقایی به‌نام توگو، کاملاً برابر است و اصل عدالت و برابری حقوق را با زبان بلند فریاد بزنید؛ چون امروز بهتر از فردا‌ست و فردا دیر است.