سخن مدیرمسئول
کی‌روش و جست‌وجوی چالش جدید
پنج‌دهه حضور مداوم در مطبوعات و رسانه‌ها با بیش‌از 2000 سرمقاله و تحلیل و یادداشت در زمینه‌های اجتماعی، سیاسی و ورزشی در این مدت شاید کارنامه درخشانی برای من نباشد، اما باید پذیرفت که پس‌از پنج‌دهه کار، حق دارم درباره ورزش حرف بزنم؛ به‌ویژه که در ورزش و با ورزش زندگی کرده‌ام، شغل گرفته‌ام و تخصص توأم با تجربه فرا‌گرفته؛ تا‌جایی‌که در آن حل شده‌ام. هرگز در تمام این ایام، شخصی را در لباس داور، مربی، کارشناس و صاحب‌نظر ندیده‌ام که خود را صاحب ورزش بداند. قهرمانان سرفراز فراوانی که در المپیک‌ها و مسابقات جهانی از سطح بسیار بالایی از حیث ارزش و اعتبار برخوردار بوده‌اند و افتخارات فراوانی برای کشور عزیز ما کسب کرده‌اند، در گفتارشان هیچ‌گاه خود را برتر ندانسته و به مسائل متفرقه سرک نکشیده‌اند؛ اما هشت‌سال است در ورزش ما و در رشته فوتبال یک چهره نامی و معتبر در سطح مربیگری، سکان هدایت تیم ملی ما را برعهده دارد. این شخص از آغازین روزهای کار در کشور ما همیشه بیشتر از آنچه که باید بگوید سخن گفته است. در اموری که نباید دخالت کند، به وفور دخالت کرده است. سطح توقعات و انتظارات او بسیار بیشتر از حد انتظار بوده است. ایشان در انتخاب نوع توپ، تا مارک و جنس لباس، از محل تمرین و زمان تمرین، از محل اردوها تا کشورهایی که باید بازی دوستانه با آنها برگزار کنیم، دخالت مستقیم داشته است. خلاصه بسیاری از رسانه‌ها، مردم، باشگاه‌ها و مربیان باشگاه‌ها از دخالت‌های نابجای او گله‌مند و شاکی شده‌اند. با وزش هر نسیم مخالف با رأی او، از کوره به در رفته و با شدیدترین نوع برخورد عکس‌العمل بروز می‌دهد؛ از‌جمله حرف و سخن بی‌ربطی که اخیرا گفته است. وزیر ورزش را حامی و طرفدار یک باشگاه معرفی می‌کند، رسانه‌ها و مربیان و ورزشکارانی که با او هم‌ساز نیستند را در یک‌روز‌مانده به آغاز مسابقات جام ملت‌های آسیا کورکودیل می‌خواند و باز‌هم توپخانه خود را علیه ورزش ما و سرمایه‌های ارزشمند فوتبالی ما به‌کار می‌اندازد. او چه می‌خواهد؟ سرمربی پرتغالی تیم ملی اصولا در حدی نیست که وزیر ورزش ما را به چالش بکشد؛ شاید هم به‌خاطر فوتبال ضعیف و انتقادآمیزی که در مسابقه برابر عراق به نمایش گذاشتیم، او کم‌کم دارد اذهان را منحرف می‌کند که اگر پیروز جام ملت‌های آسیا نبودیم، مطابق معمول دیگران را مقصر بداند. در این هشت‌سالی که او در لباس سرمربیگری تیم ملی در کشور ما میلیاردها‌دلار حقوق و دستمزد دریافت کرده است، دریغ از یک جام و حضور روی سکوی مسابقات دوره قبل جام ملت‌های آسیا 2015 که مقابل همین عراق در مرحله یک‌چهارم‌نهایی حذف شدیم. حتی در مسابقات چند‌جانبه دوستانه برای کشور ما او یک‌هفته قبل‌از آغاز مسابقات جام ملت‌های آسیا شایعه حضور در کشور کلمبیا (که به‌نظر شایعه نبوده و رسما با کلمبیا به توافق رسیده و نمایندگان فدراسیون فوتبال کلمبیا در امارات حضور دارند تا پس‌از دیدارهای ایران در جام ملت‌ها رسما با او قرارداد ببندند) را بر سر زبان‌ها انداخته است، کل افتخاری را که او برای فوتبال ما به ارمغان آورده است، دوبار حضور در مسابقات جام جهانی بوده که قبلا ما چندین‌بار جواز حضور در مسابقات جام جهانی فوتبال را به‌دست آورده بودیم؛ با هزینه‌ای بسیار کمتر و توقعات پائین‌تر. به‌هر‌روی، امیدواریم تیم فوتبال ما پس‌از‌سال‌ها ناکامی این‌بار با کسب عنوان اولی در این مسابقات دل مردم ورزش‌دوست و به‌ویژه اهالی فوتبال را شاد کند.