گفت‌وگو با مرجانه گلچین
شیوه کمدی من استفاده از بازی بدن است
کمتر کسی را می‌توان یافت که بازی مرجانه گلچین در نقش‌های کمدی سریال‌های تلویزیونی را در یک‌دهه اخیر به‌خاطر نداشته باشد. به‌گزارشِ ایلنا؛ این بازیگر، در آخرین تجربه کاری خود، در مجموعه «زوج یا فرد» شبکه سوم سیما به ایفای نقش پرداخته. وی در این مجموعه، ایفاگر نقش «آفاق» است.
این بازیگر سینما و تلویزیون، درباره باورپذیر‌بودن نقش‌های خود در تلویزیون و انتقاد‌هایی که درباره تکرار نقش‌ها به او می‌شود، گفت: «زمانی‌که در تیتراژ یک مجموعه نام مهران غفوریان، یوسف تیموری و مرجانه گلچین به‌عنوانِ بازیگران نوشته می‌شود و مثلاً شما به‌عنوانِ تماشاگر با شخصیت‌هایی همچون فرهاد و فرشید و آفاق در مجموعه زوج یا فرد که به‌تازگی پخش شد، همراه شدید و آنها دست شما را از قاب تلویزیون گرفتند و به داخل خانه‌های خود بردند؛ به‌نوعی با آنها زندگی کردید و دیگر نمی‌توان گفت که آن آدم را دیدم و تکراری بود؛ چراکه شما آن شخصیت را به‌عنوانِ آفاق باور کردید؛ پس، آن بازیگر کار خودش را انجام داده است. فرشید را به‌عنوانِ برادر این آدم قبول کردید؛ پس، او هم کار خود را انجام داده است». وی افزود: «کمدین بزرگی همچون چارلی چاپلین نیز با یک حرکت و با یک فیزیک، در همه کارهای خود ایفای نقش کرده؛ ولی آثار جدیدی را از خودش به‌جا گذاشت. مگر می‌توان کمدین‌های بزرگ دنیا همچون چاپلین را هم تکراری دانست. در‌واقع، موقعیت‌های داستان‌هاست که موقعیت‌های تازه‌ای را برای بازیگر به‌وجود می‌آورد. بر‌این‌اساس، باید بگویم که به‌عقیده من؛ این حرف که بازیگری خودش را تکرار کرده، معنی ندارد».
این بازیگر، در‌پاسخ‌به‌اینکه در ایفای نقش‌های مختلف تا‌چه‌اندازه برای رسیدن به شخصیت موردِنظر، مرجانه گلچین را فراموش می‌کند، اظهار داشت: «خیلی زیاد؛ آنهایی که من را می‌شناسند، کاملاً به تفاوت پشتِ‌صحنه من با آنچه در جلوی دوربین می‌بینند، واقف هستند. اتفاقاً من آدمی خجالتی هستم؛ یعنی اگر در جمعی قرار بگیرم، معمولاً در گوشه هستم و خیلی اهل خودنمایی نیستم. خودم نمی‌دانم که چه اتفاقی در جلوی دوربین برای من می‌افتد که به‌کل آدم دیگری می‌شوم». وی ادامه داد: «اصولاً آنها که خیلی‌خوب من را می‌شناسند، متوجه تفاوت پشت و جلوی دوربین من شده و بارها در‌این‌باره به من گفته‌اند که تو اصلاً آن آدم حاضر‌جوابی که در جلوی دوربین جواب هرکسی را در آستین خود دارد، نیستی! البته شاید تجربه هم در‌این‌موضوع تأثیرگذار بوده باشد. به‌طورِکلی، باید بگویم که برای بازی یک شخصیت، فراموش می‌کنم که چه‌کسی هستم و شخصیت درون فیلم می‌شوم. حتی در مدت فیلم‌برداری، شخصیت موردِنظر در خانه خودم هم با من بوده و برای رسیدن به نقش خیلی انرژی می‌گذارم».
گلچین درباره ایفای نقش «خانم جلسه‌ای» در مجموعه «نفس گرم» که چندی‌پیش در آن ایفای نقش جدی را برعهده داشت نیز توضیح داد: «دقیقاً سعی کردم آن باورپذیری را که درباره‌اش صحبت کردم، در ایفای نقش جدی نیز داشته باشم. اصولاً در ایفای این‌مدل نقش‌هاست که تفاوت نقش‌ها مشخص می‌شود. به‌طور‌کلی، من، بازیگری با حرکت دست و میمیک‌های زیاد هستم ولی در ایفای نقشی که در مجموعه نفس گرم داشتم، باید همه آنها را دور می‌ریختم و تبدیل به آدمی می‌شدم که تمام وجودش آرامش است. نیز در مجموعه شب بیست‌و‌نهم، نقش دختری معصوم را داشتم که طعمه همسایه بدجنس خود می‌شود؛ نقشی که با کارهای گذشته‌ام متفاوت بود. در‌واقع، در این نقش‌ها موقعیت فراهم بود تا تفاوت بازیگری را به‌نمایش بگذارم».
این بازیگر ادامه داد: «باید بگویم که در‌واقع، موقعیت‌های مختلف است که از بازیگر، بازی‌های متفاوتی را می‌طلبد. در‌حال‌حاضر، با‌افتخار می‌گویم که من، بازیگر کمدی هستم که برای خودم یک شیوه بازیگری درنظر گرفته‌ام و آن، استفاده از بازی بدن است. قطعاً این شیوه را با خودم حمل خواهم کرد و به‌هیچ‌وجه آن‌را کنار نمی‌گذارم؛ اما متناسب با شرایط قصه، از آن استفاده خواهم کرد. مثلاً، اگر به همین مجموعه زوج یا فرد که به‌تازگی در آن به ایفای نقش پرداختم؛ خوب توجه شود، می‌بینید که نوع استفاده‌ای که من در این اثر از بدنم کرده‌ام، با مجموعه بزنگاه، نقطه سر خط و آثار قبلی متفاوت است. به‌نوعی در مجموعه زوج یا فرد، در نقش مادر یک خانواده، آفاق باید یک افتادگی داشته باشد ولی در نقطه سر خط، نقش زنی را داشتم که تنها زندگی می‌کرد؛ به‌صورتی دیوانه شده بود و مالیخولیا داشت که کاملاً تفاوت آن با آفاق مشخص است». وی افزود: «برخی از افراد، شیطنت‌هایی را در‌موردِ تکرار نقش‌ها مطرح می‌کنند که واقعاً درست نیست. در‌این‌صورت، با‌توجه‌به‌اینکه در اکثر نقش‌های آقای شکیبایی هم رگه‌هایی از هامون وجود دارد، از شما می‌پرسم که آیا باید بگوییم که آقای شکیبایی هم تکرار است؟ به‌این‌صورت نیست؛ زیرا ما در موقعیت‌های مختلف، وجوه متفاوتی از ایشان می‌بینیم. در‌نهایت، باید بگویم که آدم نمی‌تواند از وجود خودش جدا شود. بالاخره من با خصوصیتم مرجانه گلچین می‌شوم. اگر من را با این خصوصیت می‌پذیرید و بعد از ۱۰سال که دارم کار می‌کنم، هنوز در نظرسنجی‌ها بالاترین آراء را می‌گیرم، یعنی مردم باورم می‌کنند. پس، چرا باید در نظر مردم دست ببریم و با تیتر‌کردن یک‌سری از جملات، اتفاقات دیگری را رقم بزنیم».
گلچین در پایان گفت: «البته به‌اندازه‌ای که در مجموعه زوج و فرد درباره مهران غفوریان کامنت دیده‌ام، درباره خودم ندیده‌ام. من در این مجموعه یک بازی نیمه‌هوشیار را تجربه کرده‌ام که در بخش‌هایی که قرص می‌خورم، دیده می‌شود و در کارهای دیگر من نبوده. به‌نوعی در این مجموعه، بخش دیگری از بازی خود را نشان دادم؛ بازی بین تراژیک و کمدی. آنجاکه از پسرش در زندان حرف می‌زند و می‌گوید که نمی‌دانم باید بخندم یا گریه کنم؛ بالاخره به این بخش‌ها نیز باید کمی توجه شود».