اسکن مغز قبل از خرید محصولات سایپا!

دوستان بهتر از حقیر درجریان هستند که در گذشته خلق‌الله از دل برای امورات عشقی و معنوی استفاده می‌کردند و این عضو حیاتی، کمتر در امور تجاری و اقتصادی نقش داشت. یعنی قدما برای برخی امورات احترام خاصی قائل بودند و خلاف آن عمل نمی‌کردند و هرچه دل‌شان می‌گفت، همان راه را می‌رفتند؛ «قولی‌ست خلاف دل در آن نتوان بست» و بقیه داستان ...
اما الان اوضاع با گذشته تومنی هشت‌صنار تغییر پیدا کرده (خدا کند با حذف صفر از پول ملی این ضرب‌المثل‌ها تغییر نکنند!) و کار تا جایی بیخ پیدا کرده است که برخی شرکت‌ها از اسکن قلب و مغز و اثنی‌عشر و سایر اعضاء و جوارح مشتریان برای فروش محصولات استفاده می‌کنند. اخیراً هم یک شرکت پیدا شده که قبل از فروش محصولات، قلب و مغز مشتریان را اسکن می‌کند؛ البته به نیت خیر ... اصل خبر به‌روایت جراید: «کارخانه تولید لوازم خانگی ایکیا تازمانی‌که افراد اسکن قلب و مغز نگیرند، یک نوع فرش تولیدی خود را به آنها نمی‌فروشد! این شرکت برای تولید کالاهای باارزش هنری بالا و با قیمت پائین، با گروهی از هنرمندان و طراحان مشهور به همکاری می‌پردازد. دستگاه اسکنر هنری با استفاده از یک هدبند الکترونیکی که روی سر قرار می‌گیرد، امواج مغزی مشتری را می‌خواند و تشخیص می‌دهد که مشتری تاچه‌حد تحت‌تأثیر فرش قرار گرفته تا مجوز خرید کالا برایش صادر شود. به‌این‌شکل، کالاها فقط به مشتریان و علاقه‌مندان واقعی فروخته خواهند شد!»
هرچند شنیدن این اخبار، واکنش‌هایی متفاوتی به‌همراه دارد ولی شاید مدیران شرکت خودروسازی مفخم «سایپا» هم هوس کنند بعدازاین هنگام فروش محصولات، قلب و مغز مشتریان خود را اسکن کنند که مردم با چه عقلی اقدام به ثبت‌نام خودرویی می‌کنند که نوع، رنگ، جنسیت و حتی قیمت نهایی آن مشخص نیست و تازه رئیس‌پلیس مملکت آنها را «ارابه مرگ» می‌نامد و سالانه چندده‌هزارنفر را به کام مرگ فرو می‌کشاند که البته ما این‌کار را توصیه نمی‌کنیم و پیشنهاد می‌کنیم که در مملکت ما به‌جای اسکن مغز و قلب مشتریان که چاره‌ای جز خرید این ارابه‌ها ندارند، قلب و مغز مدیران خودروسازی را اسکن کنند که در دل آنها چه می‌گذرد که با جان و مال مردم بازی می‌کنند و کک‌شان هم نمی‌گزد؟! به‌نظر شما اگر مغز و قلب رئیس شرکت «کاله» که علناً فرمودند: «نیاز باشد از گوشت گربه هم برای تولید سوسیس و کالباس استفاده می‌کنیم!» اسکن شود به چه نتایجی می‌رسیم؟!
سوگمندانه ازاین‌دست شیرین‌کاری‌ها و خیانت به مردم کم نداریم. وزارت بهداشت که اسناد وجود فضولات انسانی در آب‌معدنی دماوند را منتشر کرد یا ۳۵۰تن رب گوجه فاسد و مواد کنسانتره آبمیوه که چندروزپیش در دماوند کشف شد! فروش کاکل ذرت به‌جای زعفران، برگ خشک به‌جای چای، اسانس و مواد شیمیایی به‌جای آبمیوه، فروش آب کاه به‌جای آبلیمو، ریختن رنگ صنعتی قرمز پای بوته هندوانه و ... بخشی از حقه‌بازی‌های برخی مدیران شرکت‌هاست که راست‌راست راه می‌روند و به ریش نداشته من و شما لبخند، زهرخند، شکرخند، نیشخند، ریشخند، تلخند و حتی پوزخند می‌زنند و از اینکه هیچ انجمن صنفی مستقل در مملکت نداریم که مردم را از خرید کالاهای آنها منع کند، خوشحال‌اند. درنهایت هم مطمئن هستند که این تخلفات آشکار، با چاشنی پارتی و مختصری جریمه و درنهایت با ملات مصلحت‌اندیشی، ماست‌مالی می‌شوند!
به‌نظر شما اگر امیرکبیر خدابیامرز زنده بود و چنین فجایعی را می‌دید؛ با زبان پارسی سخت با آنها برخورد نمی‌کرد؟! فقط یادمان باشد که «جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست» و این قانون استثنائاً درمورد همه اجرا می‌شود و از درویش ستیهنده گرفته تا میلیاردر یارانه‌گیرنده در برابر آن یکسان هستند!