بدون آگاهی، دیگران را قضاوت می‌کنیم

آرام طالشی:
مسائل مالی، برخی از آثار نمایشی را از اجرای عموم بازمی‌دارد
آرام طالشی؛ بازیگر نمایش «از بیرون»، این اثر را درامی اجتماعی دانسته که می‌توان مصادیق آن‌را به گونه‌های مختلف در خانواده‌ها و جامعه امروز دید و ازاین‌رو، گفت: «این نمایش، به‌وضوح به معضلات و ریز مشکلاتی که در ساختار خانواده‌ها وجود دارد و مشکلات ریز روابط زناشویی می‌پردازد که بی‌توجهی به آن‌ها می‌تواند مشکلاتی بزرگ را برای خانواده‌های ایرانی رقم بزند». او بااشاره‌به‌اینکه عدمِ‌توجه به مشکلات خانواده می‌تواند ریشه آن‌ها را مستحکم‌تر کند، افزود: «عدمِ‌توجه به مشکلات و مخفی‌کاری‌های موجود در روابط زناشویی تا جایی پیش می‌رود که دامنه و گستره مشکلات را بیش‌تر و بیش‌تر می‌کند و مخاطب این نمایش را به‌فکر فرومی‌برد». این بازیگر تئاتر، در بخشی‌دیگر از این گفت‌وگو بااذعان‌به‌اینکه در نقش «الهام» به‌رویِ صحنه می‌رود، ادامه داد: «الهام، زنی خانه‌دار و متعهد به همسر و زندگی خویش است و همین تعهد بیش‌ازحد به خانواده، خانه و نظافت موجب شده است که از همسر خویش غافل شود که همین امر موجب شده تا همسرش از او دل‌زده شود». طالشی بااذعان‌به‌اینکه «الهام» آن‌قدر به جزئیات می‌پردازد تا موجب می‌شود که همسر او نیز به این موضوع اشاره کند، افزود: «این زوج، تحتِ‌تأثیر ازدواجی نیمه‌سنتی بوده‌اند و عدمِ‌علاقه این زوج به هم مشهود است. الهام، شخصیتی به‌نظر می‌رسد که دوست دارد همه‌چیز نظم و دیسیپلین خاص خود را داشته باشد». او بااشاره‌به‌اینکه مشکلات در هنر نمایش آن‌قدر زیاد هستند که بسیاری‌ازآن‌ها را فراموش کرده‌ایم، تصریح کرد: «امروز، مسائل مالی در تئاتر موجب شده که تهیه‌کننده‌نماها وارد هنر تئاتر شوند و سالن‌های خصوصی نیز آن‌قدر گروه‌ها را با مسائل مالی مواجه می‌کنند که کار به‌جایی می‌رسد که اثر را غیرقابلِ‌اجرا می‌کند».
میثم پیرمحمدی:
بدون آگاهی، دیگران را قضاوت می‌کنیم
میثم پیرمحمدی؛ بازیگر نمایش «از بیرون»‌ بااشاره‌به‌اینکه آن‌را یک اثر دغدغه‌مندِ واقعی در ژانر رئال می‌داند، گفت: «این اثر، به دغدغه‌هایی در مسائل اجتماعی موجود میان زن‌ها و شوهرها و خاصه به موضوع قضاوت در میان رفتارهای زناشویی می‌پردازد». او بااشاره‌به‌اینکه قضاوت، موضوعی‌ست که در روابط زناشویی میان افراد بسیارمهم است و امروز نیز در روابط میان زوج‌ها و به‌ویژه جوانان موردِتوجه قرار گرفته است، افزود: «در بعضی‌ازموارد پیش می‌آید که جرمی میان یک زن‌وشوهر پیش می‌آید که یک قاضی درس‌خوانده مدت‌ها ممکن است خود را درگیر این موضوع کند تا حکمی درست بدهد؛ اما بسیاری از ما بدون هیچ‌گونه آگاهی، درموردِ رفتار دیگران قضاوت و حکم صادر می‌کنیم». این بازیگر تئاتر بااذعان‌به‌اینکه مسئله قضاوت در کنار بررسی ارتباطات میان زن‌ها و شوهرها و مجهولاتی که نمی‌توان باتکیه‌برآن معادلات زندگی را حل کرد، از موضوعات مهم این اثر نمایشی است، ادامه داد: «تعلیق در جای‌جای این اثر نمایشی حکم‌فرماست و به‌گونه‌ای طراحی شده که درنهایت، مخاطب می‌کوشد تا آن‌گونه که خود می‌خواهد و در ذهن خود، نمایش را به‌پایان ببرد». پیرمحمدی باتأکیدبر ممیزی‌ها در بازبینی‌های ارشاد، یکی از مهم‌ترین مواردی‌ست که در تولید آثار نمایشی سنگ‌اندازی می‌کند، افزود: «ما امروز چیزی به‌نامِ حقیقت و چیز دیگری به‌نامِ واقعیت داریم و برهمین‌اساس؛ تلاش می‌کنیم تا نشان دهیم که در آرمان‌شهری زندگی می‌کنیم که هیچ مشکلی در آن نداریم؛ اما باید پذیرفت که حقیقت، چیز دیگری‌ست».
محمد قائم‌مقامی:
نمایش‌های معمولی، همه اقشار را به مخاطبان واقعی تئاتر مبدل می‌کند
محمد قائم‌مقامی؛ دیگر بازیگر این نمایش بااشاره‌به‌اینکه این اثر، درامی اجتماعی با پس‌زمینه‌های کمدی‌ست که چالش‌های یک‌روز از زندگی اجتماعی یک خانواده شهری را به‌تصویر می‌کشد، گفت: «در این اثر، چالشی به‌وجود آمده که چند خانواده را درگیر مسائل گذشته و حال می‌کند و به‌یقین با درس‌های خاصی که به مخاطب می‌دهد، به اثری درخورِتوجه برای مخاطب تبدیل می‌شود». او بااذعان‌به‌اینکه نویسنده اثر کوشیده است تا با نکاتی قابلِ‌توجه، مخاطب را به‌تفکر وادارد و بازیگر را نیز به بازی در این اثر ترغیب کند، افزود: «تئاتر این‌روزها درحالِ‌حرکت‌کردن به‌سمت‌وسویی خاص است و از چند تعریف مشترک بیرون نیست». این بازیگر تئاتر، ضمن ابرازتأسف از غربی و شرقی‌بودن متون نمایشی و عدمِ‌تمرکز بر روی موضوع درام در هنر نمایش امروز، افزود: «امروز، اگر درامی بر روی صحنه برود، وابسته به زیرساخت‌های سورئال است و درام عادی و طبیعی کمتر به‌رویِ صحنه می‌رود که این روند، از دو موضوع خارج نیست؛ یا تولیدکنندگان آثار نمایشی به‌واسطه سختی کار سراغ این آثار نمی‌روند یا دلیل را باید در موارد دیگری جست‌وجو کرد که از این بحث خارج است». او درادامه، به‌رویِ‌صحنه‌بردنِ یک درام واقعی اجتماعی بدون گزافه‌گویی و عدمِ‌تکیه به جلوه‌های بصری سنگین را از مهم‌ترین عوامل حضور دراین‌کار برشمرد و بااذعان‌به‌اینکه این اثر، خانواده‌های مختلف امروزی را با تیپ‌های مختلف شخصیتی به‌رویِ صحنه آورده، گفت: «متأسفانه امروز تماشاچیان آثار نمایشی یا مناسبتی کار می‌بینند یا اقشار هنری ژانرهای خاص را می‌بینند؛ گویی نمایش‌های معمولی برای مخاطبان عادی هنر به‌رویِ صحنه نمی‌آید. این‌دست نمایش‌کارکردن‌ها، به افزودن قشر عام جامعه به مخاطبان تئاتر کمک شایانی خواهد کرد».
میترا هاتفی:
«خاتون» نماینده نسل جدید جامعه در رفتار با نسل قدیم است
میترا هاتفی؛ بازیگر نمایش «از بیرون» که برای نخستین‌بار است که بر روی صحنه تئاتر به‌عنوانِ بازیگر حاضر می‌شود، ضمن ابراز خرسندی از اینکه در گروه حمید عبدالحسینی به‌رویِ صحنه می‌رود، گفت: «خوشحالم که برای نخستین‌بار موفق شدم در گروهی کاربلد برای نخستین‌بار، بر روی صحنه حاضر شوم و از حضور آنان نیز درس‌هایی را کسب کنم». او بااشاره‌به‌اینکه در نقش «خاتون» در این اثر به‌رویِ صحنه رفته، توضیح داد: «خاتون، دختر خانواده است و 15سال دارد؛ به‌عبارتی، دهه هشتادی محسوب می‌شود و شخصیتی دارد که مدام سرش توی گوشی‌ست و درحالِ‌وُیس‌دادن، چرخیدن توی اینستاگرام، چت‌کردن و سلفی‌گرفتن؛ درعینِ‌حال، حواسش به اتفاقاتی‌که پیرامونش می‌افتد، هست؛ اما این اتفاقات برای او اهمیتی ندارد». این بازیگر جوان بااشاره‌به‌اینکه رخدادهای موجود در داستان نمایش، برای «خاتون» بچه‌گانه و خنده‌دار به‌نظر می‌رسد، ادامه داد: «رفتار خاتون، با پدرومادر خویش بسیارمتفاوت‌تر از رفتار نسل قبل خودش است و به‌گونه‌ای با آن‌ها رفتار می‌کند که گویی دوست او هستند. به‌نظرم خاتون، نماینده نسل جدید جامعه در رفتار با خانواده است». هاتفی بااذعان‌به‌اینکه تمام شخصیت‌ها و رفتارهای موجود در این نمایش، واقعی بوده و مابه‌ازای بیرونی دارند، اظهار داشت: «همین واقعی‌بودن رویدادهاست که می‌تواند مخاطب را به حوادث و رخدادهای موجود در جامعه نزدیک کند و پیوند او را با نمایش دوچندان سازد».