سخن مدیرمسئول
کاهش ۵۰درصدی ازدواج در دهه گذشته
در سال‌های اخیر توجه و علاقه به آمار و سنجش بی‌نهایت با استقبال روبرو شده؛ حتی درطول‌روز هم مردم به‌جهت آگاهی از هوا و نوع درجات آن در روز، بارها به اختلافات درجه سردی یا گرمی هوا دقت می‌کنند و چون کنجکاوی آماری موردتوجه واقع است، در همه زمینه‌ها آمارهای منتشره با دقت فراوان موردتوجه عموم قرار می‌گیرد. باعنایت‌به این‌مسئله برای رضایت بیشتر خوانندگان به یک نمونه ازاین‌آمار و سنجش که دست‌برقضا مورداستقبال عامه مردم است پیرامون ازدواج و کاهش معنا‌دار آن به نگارش این مقاله می‌پردازم که اگر به عمق این آمار توجه ویژه کنیم، باید از خود بپرسیم باوجود افزایش جمعیت در سطح کشور چگونه است که ازدواج به‌شدت کمتر صورت می‌گیرد؟ اگر بپذیریم که ازدواج و کشش آن‌یک امر غریزی‌ست و جلو غریزه را نمی‌توان گرفت، به‌چه‌علت از شمار ازدواج در بین جوانان کاسته شده و می‌شود و چشم‌انداز روشنی هم برای رفع یا اصلاح این‌امر لازم و ضروری در آینده نزدیک احساس نمی‌شود. پس باید در مقاله امروز علت آن‌را بررسی بکنیم که به‌نظر می‌رسد مشکلات معیشتی یکی از علت‌های آن است که جوانان ما درحالی‌که به سن ازدواج می‌رسند و ازنظر ژنتیکی و فیزیولوژیکی آماده برای ازدواج هستند، ناچار بر امیال و این خواسته ضروری خود، علیرغم میل باطنی و نیاز صددرصدی، بر این واجب خط بطلان بکشند و لذا محروم از ازدواج بشوند که جامعه امروزی ما به‌خصوص وضعیت بد مالی، گرانی مسکن، کمبود حقوق و درآمد و درنهایت پاره‌ای از مشکلات و سخت‌گیری‌های دختران یا به‌اصطلاح زیاده‌خواهی‌های بعضی از خانواده‌ها و سنگ‌اندازی بر سر راه ازدواج، به‌یقین مهم‌ترین و اثرگذارترین علت عدم‌علاقه جوانان برای ازدواج است. توجه به آمار جوانان بیکار و حتی قشر عظیمی از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی که موفق نمی‌شوند در بازار کار شغل یا حرفه مناسبی دست‌وپا کنند، پس چگونه می‌توانند ازدواج کنند؟ نیاز به ازدواج برای قشر صددرصدی جوان جامعه یک خواسته لازم و غیرقابل‌انکار است. باید بدانیم نبود الزامات در کشور ما که ضروری‌ترین آن ایجاد کار و حرفه برای مردم ماست که مدت‌هاست به‌شکل بیکاری جوانان را به‌شدت آزار می‌دهد و خانواده‌ها هم از آینده فرزندان خود بیمناک کرده، به‌نوعی آن‌قدر اثرگذار شده که به جان خانواده‌ها افتاده و همچون خوره اولیای خانه را می‌خورد. دولت‌های قبلی و فعلی، برنامه‌ریزی‌هایی در قالب اعطای وام ازدواج و حتی کمک‌های نقدی و جنسی را به افرادی‌که قصد و اراده ازدواج دارند، پیشنهاد کرده اما بازهم مشکلات عدیده، باعث شده است که جوانان نتوانند به این نیاز حتمی دست پیدا بکنند. دراین‌وضعیت اولاً احتمال فساد و رواج بی‌بند‌وباری بین جوانان در حد بالا به ظهور می‌رسد که ادامه آن، برای کشور ما که به‌شدت پایبند شعائر دینی خود هستیم، یک خطر بسیارجدی‌ست. درثانی در آینده مشکلات پیری جمعیتی داریم که یک جامعه پیر نمی‌تواند کارایی لازم را داشته باشد و خطر فروپاشی را موجب می‌شود. اینک که ناظر یک مشکل عمومی هستیم، باید همگی مردم با همکاری و همبستگی، راه‌ها و موانع موجود بر سر راه جوانان را برداشته و مقداری از تجملات ازدواج را کم بکنیم تا جوانان ما به یک خواسته اصلی خود دست پیدا بکنند.