فوتبال و آمارهای دروغ

خدا پدر و مادر کسی را رحمت کند که به مزاح گفت: «دروغ هر‌چه بزرگ‌تر، باورش هم بیشتر!» این ضرب‌المثل، سال‌های زیادی‌ست، بین ما ایرانی‌ها رایج است؛ یا اینکه «سنگ بزرگ علامت نزدن است»؛ چون فرد توان بلند‌کردن آن‌را ندارد. این دو مثال برای سه باشگاه پرطرفدار فوتبال ما، این‌روزها صدق صددرصدی دارد؛ یعنی اینکه آمارهایی از تعداد طرفداران و تماشاگران در مسابقات اعلام می‌کنند که مرغ سرخ‌شده هم از تعجب، شاخ درمی‌آورد! هرچند این اظهارات غیر‌مسئولانه و به‌دور‌از منطق به ورزش ما می‌آید، به‌خصوص به رشته پرطرفدار فوتبال که در جهان به پرطرفدارترین ورزش، شهره شده است و آن‌را یک پدیده اجتماعی می‌دانند و براین‌اساس در مسابقات فوتبال وقتی 100‌هزارنفر به تماشای مسابقات می‌نشینند یا در بیش از 50 شهر مهم به‌طور هم‌زمان در روزهای شنبه و یک‌شنبه با جمعیتی بین 20 تا 150‌هزارنفر باهم و یک‌صدا تیم موردعلاقه خود را تشویق می‌کنند، یا در قاره آمریکا و آفریقا و حتی آسیا نیز سکوهای استادیوم‌ها را پر می‌کنند و میلیون‌ها‌نفر هم ازطریق شبکه‌های تلویزیونی ناظر بر مسابقات هستند، این‌را باید پدیده قرن دانست که نه سن می‌شناسد و نه جنس؛ چراکه این پدیده همه خانواده‌ها را وادار به تماشا می‌کند؛ اما در کشور عزیز ما رفتار و منش پاره‌ای از مدیران فوتبالی و مدیران و سرپرستان و حتی مربیان فوتبال که با گفتار و اعمال و رفتار در حین مسابقات یا در مصاحبه‌های مختلف انجام می‌دهند، باعث شده‌ که محیط ورزش فوتبال ما، حتی از چاله‌میدان‌ها هم بدتر شود؛ به‌خصوص وقتی‌که چندین ده‌هزارنفر به نوامیس فوتبالیست‌ها هم فحاشی می‌کنند که دور از شأن مردم عزیز کشورمان است. دراین‌مورد تاکنون گفتارها و سفارشات خیر‌خواهان، راه به‌جایی نبرده است و همچنان توهین و تعرض ادامه دارد؛ بهتر است بگوییم که «عدم به ز وجود!»؛ اما سری به آمارهای ادعایی مدیران سه باشگاه مردمی کشور بزنیم که به موضوعی برای ادعاهای باورنکردنی، آن‌هم با ارقام و اعدادی که بعضی‌از‌‌اوقات به‌حدی اغراق‌آمیز است که باورش در ضمیر هیچ آدم سالم و منصفی نمی‌گنجد، اشاره داشته‌اند. دراین‌میان، براساس نظرسنجی‌هایی که توسط مجریان ورزش شبکه‌های مختلف صداوسیما صورت گرفته در ایران بیشترین میزان طرفداری مربوط به باشگاه پرسپولیس است و سپس استقلال و در رتبه سوم، تراکتورسازی تبریز بیشترین طرفدار را به‌خود اختصاص داده‌اند که دراین‌بین دو باشگاه پرسپولیس و استقلال حتی در خارج از ایران نیز علاقه‌مندان پر‌و‌پا‌قرص دارند و نمی‌توان ادعا کرد که چون در کشورمان 20‌میلیون ترک‌زبان داریم یا چون در تبریز 70‌هزارنفر در مسابقات حضور پیدا می‌کنند، این باشگاه را حتی در آسیا هم برتر بدانیم. به‌عبارت‌دیگر؛ اگر تعمداً قومیت‌ها را درنظر بگیریم، راه اشتباهی رفته‌ایم و صرفاً نمی‌توان تمام آذری‌ها را طرفدار فوتبال تراکتور دانست یا وقتی درحال‌حاضر استادیوم آزادی فقط گنجایش 50‌هزارنفر را دارد و فقط 39‌هزار بلیت خریداری‌شده است، به‌چه‌علت در مسابقه استقلال با النصر اعلام می‌کنند که 75‌هزارنفر تماشاگر حضور داشته است. چه‌بسا این آمارهای غلط است که خود موجب اختلاف باشگاه‌ها می‌شود.