زلزله به تهران رسید

یکشنبه‌شب، شرق تهران زلزله 2/4 را احساس کرد؛ گو‌اینکه مرکز زلزله در گرمسار بود و سمنان را لرزاند؛ اما قسمتی از تهران بزرگ هم به خود لرزید تا تهرانی‌ها به هوش باشند که زلزله به تهران خواهد رسید؛ اما زمان آن معلوم نیست. به‌این‌دلیل که گسل گرمسار در انتهای غربی خود با گسل ایوانکی تلاقی دارد، معمولاً به‌طور طبیعی به منطقه 15 تهران بسیار نزدیک است؛ تاجایی‌که اگر زلزله کمی بیشتر می‌شد و به حدود شش ریشتر می‌رسید، به‌یقین با بافت فرسوده‌ای که در منطقه 15 تهران وجود دارد، می‌توانست خرابی‌هایی جدی به بار بیاورد؛ اما و به‌هرروی براساس پیش‌بینی‌های به عمل آماده قرار است در تهران یک زلزله بزرگ حادث شود که آرزو می‌کنیم وقوع زلزله در تهران با جمعیتی بالغ‌بر 14‌میلیون‌نفر و با انبوهی از گسل‌هایی که تهران را در برگرفته است، هرگز رخ ندهد؛ اما آرزو و آمال، دردی از دردهای بی‌شمار تهرانی‌ها برطرف نمی‌کند؛ زیرا انبوهی از مشکلات تهران را در برگرفته که زلزله یکی از این بلایا و مشکلات است و تهران که هرروز در هر گوشه آن نشست جدی زمین را شاهد هستیم و پاره‌ای‌از‌اوقات آسفالت خیابان‌های تهران دهن باز می‌کند و حتی خودروهایی را می‌بلعد، خطر آن کمتر از زلزله نیست؛ چراکه تهرانی‌ها این‌قدر از زمین آب‌گرفته‌اند که سفره‌های زمینی که باید مملو از آب باشد آن‌قدر تهی شده است که چندی قبل در نزدیکی‌های راه‌آهن تهران، فرورفتگی زمین به حدود دو‌متر رسید؛ اما دراین‌مورد که مرکز زلزله یکشنبه‌شب تهران و سمنان و گرمسار، در مرکز آرادان بود، می‌تواند بسان یک ترقه بسیار کوچک، مدیریت بحران تهران بزرگ را به خود بیاورد و به‌اصطلاح از خواب بیدار کند تا از هم‌اکنون، تهران و تهرانی‌ها را به خود بیاورد که اگر خدای‌ناکرده زلزله حادث شود، چه سازمان یا نهادی باید سرپرستی بحران را برعهده بگیرد تا از عمق فاجعه کاسته شود؟ یا چه تمهیدی به‌کار می‌‌بندد تا از شمار کشته‌شدگان احتمالی کاسته شود؟ و آیا صداوسیما که برنامه‌های آن نتوانسته است بر شمار مخاطبین خود بیفزاید، آیا هرگز درمورد زلزله و خسارات آن و به‌خصوص آموزش مقابله با زلزله احتمالی، حتی وقتی بسیار کم را به خود اختصاص داده است؟ یا مسئولین شهری تهران که می‌دانند یک زنجیر دایره‌ای از غرب و به‌خصوص چیتگر تا امتداد آن در سعادت‌آباد، مملو از گسل‌هاست، به وظیفه انسانی و تخصصی خود عمل کرده‌اند؟ که اگر این‌همه مجوز در خطرناک‌ترین منطقه زلزله‌خیز تهران برای ساخت مسکن و به‌خصوص صدها برج‌های آسمان‌خراش، آن‌هم در فواصل بسیار کم، صرفاً برای درآمدسازی و افزایش بودجه شهرداری و شورای اسلامی شهر داده نمی‌شد، اینک این‌همه بنای عظیم در کنار هم نمی‌دیدیم که خطر آن کمتر از زلزله نیست و لذا باید از هم‌اکنون به این بحران به‌طور جد فکر کنیم که حتی امروز دیر است تا چه رسد به فردا! و مدیریت بحران تهران بزرگ باید هر‌چه‌سریع‌تر به فکر آینده‌ای باشد که زلزله حادث می‌شود. پس شرط صواب این‌است‌که تا دیر نشده، با یک بسیج همگانی و آموزش کلی برای تهرانی‌ها، لااقل از عمق حادثه بکاهد که گفته‌اند علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد، اما اینک که خود ناخواسته به استقبال خرابی‌ها رفته‌ایم، باید دست دعا و نیاز به‌سوی خدای مهربانی‌ها دراز کنیم و از درگاه پرمهر و محبت او، برای سلامت کشورمان از بلیات ما را مصون و محفوظ بدارد.